Μια καναδική ανασκόπηση κλινικών μελετών στις οποίες συμμετείχαν περισσότερο από 2 εκατομμύρια άτομα ηλικίας 50 ετών και άνω υποδεικνύει ότι ένα εμβόλιο που κυκλοφόρησε πρόσφατα για τον έρπητα ζωστήρα ήταν πολύ πιο επιτυχημένο για την πρόληψη αυτής της οδυνηρής κατάστασης σε σύγκριση με το παλαιότερο εμβόλιο – αλλά παρουσίασε επίσης μεγαλύτερο κίνδυνο τοπικών παρενεργειών. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal.
Το εμβόλιο με την επωνυμία Shingrix (έχει εγκριθεί στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και στην Ιαπωνία) βρέθηκε να είναι κατά 85% πιο αποτελεσματικό στη μείωση του έρπητα ζωστήρα, σε σύγκριση με το Zostavax, το οποίο είναι εμβόλιο με εξασθενημένο έρπητα ζωστήρα.
Το Shingrix είναι ένα εμβόλιο για ενήλικες ηλικίας 50 ετών και άνω, το οποίο χρησιμοποιείται για την προστασία από τον έρπητα ζωστήρα και από τη μεθερπητική νευραλγία (τον μακροχρόνιο νευρόπονο που ακολουθεί τον έρπητα ζωστήρα). Περιέχει μικρές ποσότητες επιφανειακών αντιγόνων του ιού (επιφανειακών πρωτεϊνών) που διεγείρουν την παραγωγή αντισωμάτων για την καταπολέμησή του. Περιέχει επίσης ένα «ανοσοενισχυτικό» το οποίο αποτελείται από ουσίες που ενισχύουν την ανοσολογική απόκριση στο εμβόλιο. Οι ασθενείς που έχουν λάβει Shingrix παράγουν γρηγορότερα αντισώματα σε περίπτωση επανενεργοποίησης του ιού και, συνεπώς, προστατεύονται από τη νόσο.
Η χρήση του Shingrix ωστόσο οδήγησε σε 30% περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες στο σημείο της ένεσης, όπως είναι η ερυθρότητα και το οίδημα. Δεν εντοπίστηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο εμβολίων για σοβαρές παρενέργειες.
“…τα αποτελέσματα της συστηματικής ανασκόπησης μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους υπεύθυνους για τη χάραξη πολιτικής, τους κλινικούς ιατρούς και τους ασθενείς για να λάβουν αποφάσεις σχετικά με τη χρήση αυτών των εμβολίων” δήλωσε ο Δρ. Andrea Tricco, επιστήμονας στο Ινστιτούτο Γνώσης Li Ka Shing του Νοσοκομείου του Αγίου Μιχαήλ και αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Τορόντο στο Dalla Lana.
Ο έρπης ζωστήρας είναι μια ιογενής λοίμωξη που συμβαίνει μέσω της επανενεργοποίησης του λανθάνοντος ιού της ανεμοβλογιάς. Περίπου 1 στους 4 ανθρώπους θα αναπτύξουν έρπητα ζωστήρα στη διάρκεια της ζωής του και τα δύο τρίτα μετά την ηλικία των 50 ετών.
