Τα άτομα που κάθονται ή παραμένουν καθιστικά για περισσότερες από 14 ώρες την ημέρα, κατά μέσο όρο, ενδέχεται να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακού συμβάντος ή θανάτου τον χρόνο μετά τη θεραπεία σε νοσοκομείο για συμπτώματα καρδιακής προσβολής, όπως πόνο στο στήθος, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes.
Προηγούμενη έρευνα των συγγραφέων της μελέτης διαπίστωσε ότι τα άτομα που είχαν υποστεί καρδιακή προσβολή περνούσαν έως και 12 έως 13 ώρες κάθε μέρα καθιστικά, που ορίζεται ως οποιαδήποτε δραστηριότητα αφύπνισης που περιελάμβανε ελάχιστη έως καθόλου σωματική κίνηση.
Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα επιταχυνσιόμετρο καρπού για να παρακολουθήσουν τον χρόνο που κάθε συμμετέχων περνούσε κινούμενος ή καθισμένος για μέσο όρο 30 ημερών μετά το εξιτήριο από το τμήμα επειγόντων περιστατικών ενός νοσοκομείου.
Τα επιταχυνσιόμετρα καρπού μετρούν την επιτάχυνση της κίνησης σε τρεις κατευθύνσεις -εμπρός και πίσω, από πλευρά σε πλευρά και πάνω και κάτω. Αυτές οι μετρήσεις επέτρεψαν στους ερευνητές να συμπεράνουν την ένταση της σωματικής δραστηριότητας ενός συμμετέχοντα και παρέχουν πιο ακριβείς μετρήσεις του χρόνου που αφιέρωσαν οι συμμετέχοντες στην κίνηση, αντί να ζητούν από τους συμμετέχοντες να θυμούνται.
Μερικά παραδείγματα σωματικών δραστηριοτήτων μέτριας έντασης είναι το γρήγορο περπάτημα, η υδρογυμναστική, ο χορός, το τένις σε διπλό ή η κηπουρική, και παραδείγματα δραστηριοτήτων έντονης έντασης είναι το τρέξιμο, η κολύμβηση σε γύρους, το συνεχές σκάψιμο ή το σκάλισμα, το τένις σε μονό ή το σχοινάκι.
«Οι τρέχουσες οδηγίες θεραπείας μετά από ένα καρδιακό επεισόδιο επικεντρώνονται κυρίως στην ενθάρρυνση των ασθενών να ασκούνται τακτικά», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Keith Diaz, Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής Συμπεριφοράς στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Columbia στη Νέα Υόρκη. «Στη μελέτη μας, διερευνήσαμε εάν ο ίδιος ο καθιστικός χρόνος μπορεί να συμβάλει στον καρδιαγγειακό κίνδυνο».
Οι ερευνητές παρακολούθησαν περισσότερους από 600 ενήλικες, ηλικίας 21 έως 96 ετών, που έλαβαν θεραπεία για καρδιακή προσβολή ή πόνο στο στήθος στο τμήμα επειγόντων περιστατικών σε ένα μόνο νοσοκομειακό σύστημα στη Νέα Υόρκη.
Οι συμμετέχοντες φορούσαν ένα επιταχυνσιόμετρο στον καρπό για διάμεσο διάστημα 30 συνεχόμενες ημέρες μετά το εξιτήριο από το νοσοκομείο για να μετρήσουν τον χρόνο που περνούσαν καθιστοί ή ήταν αδρανείς κάθε μέρα. Πρόσθετα καρδιακά συμβάντα και θάνατοι αξιολογήθηκαν ένα χρόνο μετά το εξιτήριο από το νοσοκομείο μέσω τηλεφωνικών ερευνών με ασθενείς, ηλεκτρονικών αρχείων υγείας και του Δείκτη Θανάτων Κοινωνικής Ασφάλισης.
Η μελέτη επικεντρώθηκε στην κατανόηση του κινδύνου της καθιστικής συμπεριφοράς και στον εντοπισμό τροποποιήσιμων παραγόντων κινδύνου που μπορούν να βελτιώσουν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα σε αυτήν την ομάδα υψηλού κινδύνου.
Η ανάλυση διαπίστωσε:
Σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες στην ομάδα με το υψηλότερο επίπεδο σωματικής δραστηριότητας, τα άτομα στην ομάδα με το χαμηλότερο επίπεδο δραστηριότητας είχαν 2,58 φορές υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν άλλο καρδιακό πρόβλημα ή να πεθάνουν μέσα στον επόμενο χρόνο.
Η αντικατάσταση 30 λεπτών καθιστικού χρόνου με 30 λεπτά μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας, καθημερινά, μείωσε τον κίνδυνο ανεπιθύμητων καρδιαγγειακών συμβάντων ή θανάτου κατά 61%· η αντικατάσταση του καθιστικού χρόνου με σωματική δραστηριότητα ελαφριάς έντασης μείωσε τον κίνδυνο κατά 50%· και η αντικατάσταση του καθιστικού χρόνου με 30 λεπτά ύπνου μείωσε τον κίνδυνο κατά 14%.
Σύμφωνα με τα δεδομένα του επιταχυνσιόμετρου, οι συμμετέχοντες στην πιο σωματικά ενεργή ομάδα είχαν μέσο όρο ημερήσιας σωματικής δραστηριότητας 143,8 λεπτά ελαφριάς σωματικής δραστηριότητας, 25 λεπτά μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας, 11,7 ώρες καθιστικής ζωής και 8,4 ώρες ύπνου.
Οι συμμετέχοντες στην λιγότερο σωματικά ενεργή ομάδα είχαν μέσο όρο ημερήσιας σωματικής δραστηριότητας 82,2 λεπτά κάθε μέρα ελαφριάς σωματικής δραστηριότητας, 2,7 λεπτά μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας, 15,6 ώρες καθιστικής ζωής και 6,6 ώρες ύπνου.
Οι συμμετέχοντες στην ενδιάμεση ομάδα είχαν μέσο όρο ημερήσιας 109,2 λεπτών ελαφριάς σωματικής δραστηριότητας, 11,4 λεπτά μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας, 13,5 ώρες καθιστικής ζωής και 7,8 ώρες ύπνου.
«Μας εξέπληξε το γεγονός ότι η αντικατάσταση του καθιστικού χρόνου με ύπνο μείωσε επίσης τον κίνδυνο. Ο ύπνος είναι μια αναζωογονητική συμπεριφορά που βοηθά το σώμα και το μυαλό να ανακάμψουν, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό μετά από ένα σοβαρό συμβάν υγείας όπως μια καρδιακή προσβολή», δήλωσε ο Diaz.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι δεν χρειάζεται να ξεκινήσει κανείς να τρέχει μαραθώνιους μετά από ένα καρδιαγγειακό συμβάν για να δει οφέλη. Το να κάθεται λιγότερο και να κινείται ή να κοιμάται λίγο περισσότερο μπορεί να κάνει πραγματική διαφορά. Η περισσότερη σωματική δραστηριότητα και ο περισσότερος ύπνος είναι πιο υγιεινά από το να κάθεται κανείς, επομένως ελπίζουμε ότι αυτά τα ευρήματα θα υποστηρίξουν τους επαγγελματίες υγείας να κινηθούν προς μια πιο ολιστική, ευέλικτη και εξατομικευμένη προσέγγιση για τη σωματική δραστηριότητα σε ασθενείς μετά από καρδιακή προσβολή ή πόνο στο στήθος».
Περισσότερες πληροφορίες: Sedentary Behavior and Cardiac Events and Mortality After Hospitalization for Acute Coronary Syndrome Symptoms: A Prospective Study, Circulation Cardiovascular Quality and Outcomes (2025). DOI: 10.1161/CIRCOUTCOMES.124.011644.
