Οι άνθρωποι τρώνε πάρα πολύ ζάχαρη, και η έρευνα δείχνει όλο και περισσότερο ότι δεν επηρεάζει μόνο το μεταβολισμό, αλλά αλλάζει και την αντίληψη της γεύσης. Η ερευνητική ομάδα του Mattias Alenius στο Πανεπιστήμιο Umeå ανακάλυψε ότι η υπερκατανάλωση ζάχαρης προκαλεί se αυξημένη επιθυμία για λίπος στις μύγες.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cell Reports, αποκαλύπτει έναν συναρπαστικό σύνδεσμο: η πρόσληψη λίπους και ζάχαρης επηρεάζουν το ένα το άλλο. Ενώ η μελέτη διεξήχθη σε μύγες φρούτων, είναι πιθανό να υπάρχουν παρόμοιοι μηχανισμοί και στους ανθρώπους.
«Η πολλή ζάχαρη μειώνει την επιθυμία για γλυκύτητα, αλλά αυξάνει την πρόσληψη λίπους και αντίστροφα. Αυτό διασφαλίζει ότι οι μύγες λαμβάνουν αρκετή ζάχαρη και λίπος ως θρεπτικά συστατικά» εξηγεί ο Alenius, Καθηγητής στο Τμήμα Μοριακής Βιολογίας.
Προηγουμένως, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι ακόμη και μια ελαφρά αύξηση της διατροφικής ζάχαρης ωθεί το έντερο της μύγας να απελευθερώσει μια ορμόνη που ονομάζεται Hedgehog στην κυκλοφορία. Η ορμόνη μειώνει την απόκριση του σακχάρου στα γευστικά κύτταρα, με αποτέλεσμα οι μύγες να επιλέγουν μη γλυκές τροφές. Η πιο πρόσφατη μελέτη αποκαλύπτει ότι η ορμόνη Hedgehog όχι μόνο μειώνει την επιθυμία για ζάχαρη, αλλά επίσης ενισχύει την επιθυμία για λίπος.
Η παρακολούθηση του σήματος που οδηγεί την επιθυμία για περισσότερο λίπος οδήγησε τους ερευνητές σε έναν κεντρικό ρυθμιστή λίπους που βρέθηκε τόσο σε ποντίκια όσο και σε μύγες: τη λεπτίνη, γνωστή ως Upd2 στις μύγες. Καθώς αυξάνεται ο λιπώδης ιστός στις μύγες, η Upd2 απελευθερώνεται, καταστέλλοντας την αντίληψη της γεύσης του λίπους ενώ εντείνει τη λαχτάρα για γλυκύτητα. Έτσι, η αλληλεπίδραση μεταξύ της πρόσληψης λίπους και ζάχαρης ρυθμίζεται αμοιβαία από τα σήματα Hedgehog και Upd2.
«Είναι μια διελκυστίνδα μεταξύ ζάχαρης και λίπους -όχι περιορισμός των συνολικών θερμίδων, όπως θα προτιμούσαμε. Προφανώς, οι άνθρωποι έχουν παρόμοιους μηχανισμούς αντιστάθμισης με τις μύγες, πράγμα που σημαίνει ότι προτιμάμε να έχουμε τόσο λίπος όσο η ζάχαρη. Ένας αμερικανικό τσεισκέικ συνήθως λέγεται ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για να διεγείρουμε την επιθυμία μας για φαγητό», λέει ο Alenius.
«Εμείς οι άνθρωποι αντιλαμβανόμαστε το λίπος ως γεύση και μένει να δούμε αν αυτά τα ευρήματα της έρευνας ισχύουν και για εμάς. Τροφή για σκέψη σε περαιτέρω έρευνα».
Περισσόtερες πληροφορίες: Yunpo Zhao et al, Fat- and sugar-induced signals regulate sweet and fat taste perception in Drosophila, Cell Reports (2023). DOI: 10.1016/j.celrep.2023.113387.
