Η λήψη βιταμίνης D2 μπορεί να μειώσει τα επίπεδα της πιο αποτελεσματικής μορφής βιταμίνης D, της βιταμίνης D3, στον οργανισμό, σύμφωνα με νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Surrey, το Κέντρο John Innes και το Ινστιτούτο Βιοεπιστήμης Quadram.
Πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν συμπληρώματα βιταμίνης D για να υποστηρίξουν την υγεία των οστών και του ανοσοποιητικού τους συστήματος και πληρούν τη σύσταση της βρετανικής κυβέρνησης των 10 μικρογραμμαρίων (μg) κάθε μέρα, ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες.
Υπάρχουν δύο μορφές συμπληρωμάτων βιταμίνης D διαθέσιμες: η βιταμίνη D2 και η βιταμίνη D3. Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D2 μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της συγκέντρωσης βιταμίνης D3 στον οργανισμό, η οποία είναι η μορφή που το σώμα μας παράγει φυσικά από το ηλιακό φως και χρησιμοποιεί πιο αποτελεσματικά για να αυξήσει τα συνολικά επίπεδα βιταμίνης D.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Nutrition Reviews, ανέλυσε δεδομένα από τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές και διαπίστωσε ότι η συμπλήρωση βιταμίνης D2 είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των επιπέδων βιταμίνης D3 σε σύγκριση με εκείνους που δεν λαμβάνουν συμπλήρωμα βιταμίνης D2. Σε πολλές από τις μελέτες, τα επίπεδα βιταμίνης D3 ήταν χαμηλότερα από ό,τι στην ομάδα ελέγχου.
Η Emily Brown, Pεπικεφαλής ερευνήτρια της μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Surrey’s Nutrition, Exercise, Chronobiology & Sleep Discipline, δήλωσε: «Τα συμπληρώματα βιταμίνης D είναι σημαντικά, ειδικά μεταξύ Οκτωβρίου και Μαρτίου, όταν το σώμα μας δεν μπορεί να παράγει βιταμίνη D από το ηλιακό φως στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ωστόσο, ανακαλύψαμε ότι τα συμπληρώματα βιταμίνης D2 μπορούν στην πραγματικότητα να μειώσουν τα επίπεδα βιταμίνης D3 στο σώμα, κάτι που είναι μια προηγουμένως άγνωστη επίδραση της λήψης αυτών των συμπληρωμάτων. Αυτή η μελέτη υποδηλώνει ότι, με την επιφύλαξη προσωπικών παραμέτρων, τα συμπληρώματα βιταμίνης D3 μπορεί να είναι πιο ωφέλιμα για τα περισσότερα άτομα σε σχέση με τη βιταμίνη D2.
Η καθηγήτρια Cathie Martin, επικεφαλής της ομάδας στο Κέντρο John Innes, δήλωσε: «Αυτή η μετα-ανάλυση υπογραμμίζει τη σημασία της διασφάλισης ότι η βιταμίνη D3 είναι προσβάσιμη στο Ηνωμένο Βασίλειο.»
Αυτή η έρευνα υποστηρίζει μια προηγούμενη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Immunology, με επικεφαλής τον καθηγητή Colin Smith από το Πανεπιστήμιο του Surrey, η οποία υποδηλώνει ότι η βιταμίνη D2 και η D3 δεν έχουν πανομοιότυπους ρόλους στην υποστήριξη της ανοσολογικής λειτουργίας. Η βιταμίνη D3 έχει τροποποιητική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα που θα μπορούσε να ενισχύσει τον οργανισμό έναντι ιογενών και βακτηριακών ασθενειών.
Ο καθηγητής Colin Smith δήλωσε: «Έχουμε δείξει ότι η βιταμίνη D3, αλλά όχι η βιταμίνη D2, φαίνεται να διεγείρει το σύστημα σηματοδότησης ιντερφερόνης τύπου Ι στο σώμα -ένα βασικό μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος που παρέχει μια πρώτη γραμμή άμυνας έναντι βακτηρίων και ιών. Έτσι, μια υγιής κατάσταση βιταμίνης D3 μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της διείσδυσης ιών και βακτηρίων στο σώμα.
Περαιτέρω έρευνα σχετικά με τις διαφορετικές λειτουργίες της βιταμίνης D2 και της D3 θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για να αποφασιστεί εάν η βιταμίνη D3 θα πρέπει να είναι η πρώτη επιλογή συμπληρώματος βιταμίνης D, ανάλογα με τις ατομικές απαιτήσεις.
Ο καθηγητής Martin Warren, Επιστημονικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Quadram, δήλωσε: «Η ανεπάρκεια βιταμίνης D αποτελεί σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας, ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες με σημαντική ανεπάρκεια σε ολόκληρο τον πληθυσμό του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτή η συλλογική ερευνητική προσπάθεια ευθυγραμμίζεται καλά με την αποστολή του Ινστιτούτου Quadram να προσφέρει πιο υγιείς ζωές μέσω της καινοτομίας στα τρόφιμα για την ενίσχυση της θρεπτικής πυκνότητας των τροφίμων που τρώμε. Η αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος με την πιο αποτελεσματική μορφή συμπληρώματος ή εμπλουτισμού βιταμίνης D είναι ύψιστης σημασίας».
Περισσότερες πληροφορίες: Emily I G Brown et al, Effect of Vitamin D2 Supplementation on 25-Hydroxyvitamin D3 Status: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials, Frontiers in Immunology (2025). DOI: 10.1093/nutrit/nuaf166. academic.oup.com/nutritionrevi … trit/nuaf166/8256613.
