Ακούμε πολλές φορές την παλιά συμβουλή ότι η παράλειψη γευμάτων καταστρέφει τα προγράμματα απώλειας βάρους, αλλά μια νέα μελέτη που παρουσιάστηκε στο Obesity Society Annual Meeting στη Νέα Ορλεάνη υποδηλώνει ότι η παράλειψη γευμάτων θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, τουλάχιστον ως ένας βραχυπρόθεσμος τρόπος αδυνατίσματος.
Η έρευνα έγινε στο Pennington Biomedical Research Center, από τον δρ Courtney Peterson του Πανεπιστημίου της Alabama και δεν αφορούσε ακριβώς παράλειψη γευμάτων αλλά κατανάλωσή τους σε διαφορετικό διάστημα στη διάρκεια της ημέρας.
Ο Peterson παρακολούθησε 8 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 25-45 ετών με περίσσεια βάρους (με Δείκτη Μάζας Σώματος μεταξύ 25 και 35) για τέσσερις ημέρες, οι οποίοι κατανάλωναν τρία γεύματα μεταξύ 8 το πρωί και 2 το μεσημέρι ενώ για άλλες τέσσερις ημέρες κατανάλωναν τα ίδια γεύματα από τις 8 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ.
Ο ερευνητής εξέτασε την επίδραση που είχαν αυτά τα δύο προγράμματα στην καύση των συνολικών θερμίδων, του λίπους και στην όρεξη. Για την εξάλειψη της υποκειμενικότητας, έβαλε όλους τους συμμετέχοντες και στα δύο προγράμματα διαίτης τα οποία παρείχαν τυποποιημένα γεύματα, και άρα τον ίδιο συνολικό αριθμό θερμίδων, υπό την αυστηρή επίβλεψη των συνεργατών του.
Δεν αυξήθηκε η πείνα
Οι συμμετέχοντες υποβάλλονταν σε 24ωρο μεταβολικό έλεγχο μέσα σε αναπνευστικό θάλαμο. Ο Peterson διαπίστωσε ότι το πρόγραμμα που έβαζε τους συμμετέχοντες να τρώνε από το πρωί μέχρι το μεσημέρι βελτίωσε την καύση του λίπους και των πρωτεϊνών κατά τη διάρκεια της νύχτας, χωρίς να αυξάνει την αίσθηση της πείνας. Από την άλλη μεριά δεν καταγράφηκε μεγαλύτερη καύση των συνολικών θερμίδων μέσα στο 24άωρο, άρα η ενισχυμένη καύση του λίπους το βράδυ είχε ως συνέπεια την μείωση της καύσης των υδατανθράκων.
Ο Peterson ανέφερε ότι έμεινε έκπληκτος διαπιστώνοντας ότι οι συμμετέχοντες δεν ανέφεραν ότι είναι πιο πεινασμένοι όταν η νηστεία διαρκούσε 18 ώρες. Και δήλωσε ότι ανατρέπεται η πεποίθηση πως η νηστεία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της ημέρας (όταν ο ίδιος αριθμός του συνόλου των θερμίδων καταναλώνονται) καθιστά κάποιον πιο πεινασμένο.
Ενώ η επίδραση της νηστείας και η χρονικά περιορισμένη σίτιση έχει αποδειχθεί ότι λειτουργούν στα ποντίκια, η έρευνα στον άνθρωπο είναι ακόμα στα αρχικά στάδια. Για το λόγο αυτό, ο Peterson είπε ότι είναι πολύ νωρίς να πούμε, με πραγματικά αποδεικτικά στοιχεία, ότι η χρονικά περιορισμένη σίτιση βελτιώνει οπωσδήποτε την απώλεια βάρους.
Να σημειωθεί ότι η μελέτη ήταν μικρή και βραχυπρόθεσμη και άρα το γεγονός ότι δεν υπήρξε αύξηση στην πείνα όταν το φαγητό καταναλωνόταν μέχρι το μεσημέρι μπορεί να μην έχει διάρκεια. Πάντως, αυτό το πρόγραμμα αδυνατίσματος θα μπορούσε να δοκιμαστεί από υγιείς ανθρώπους που θέλουν να χάσουν κιλά.
Ο Peterson ανέφερε: “Η μετάθεση γευμάτων στο πρώτο μισό της ημέρας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για βραχυπρόθεσμους ή πιο μακροπρόθεσμους στόχους. Απ ‘όσο γνωρίζουμε, είναι ασφαλής για τους ενήλικες διότι δεν πρόκειται για δραστική δίαιτα, αλλά τα παιδιά και οι έγκυες γυναίκες δεν θα πρέπει να την δοκιμάσουν”.