Ορισμένοι καρκίνοι επιστρέψουν μετά από χρόνια, μερικές φορές μετά από δεκαετίες, αφότου ένας ασθενής έχει θεραπευτεί.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι κάποια καρκινικά κύτταρα «πάνε για ύπνο» και, επομένως, αποφεύγουν τις επιπτώσεις της χημειοθεραπείας, για να «ξυπνήσουν» χρόνια αργότερα.
Και λένε ότι αυτό το εύρημα θα μπορούσε να βοηθήσει να βρεθούν τρόποι για την εξάλειψη της νάρκης των καρκινικών κυττάρων.
Όλοι οι επιζώντες από τον καρκίνο φοβούνται ότι κάποια στιγμή η ασθένεια μπορεί να επιστρέψει. Και πράγματι σε ορισμένες περιπτώσεις, οι καρκίνοι επιστρέφουν ακόμη και όταν οι ασθενείς είναι απαλλαγμένοι από την ασθένεια για τόσο πολύ καιρό που οι γιατροί θεωρούν ότι έχει υπάρξει οριστική ίαση.
Τώρα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι έχουν βρει την αιτία που ορισμένες μορφές καρκίνου επανέρχονται ακόμη και δεκαετίες αργότερα.
Αδρανή καρκινικά κύτταρα
Υπάρχουν γενετικές ενδείξεις ότι τα καρκινικά κύτταρα μπορεί να «πάνε για ύπνωση», αποφεύγοντας έτσι τις επιπτώσεις της θεραπείας, και τελικά «ξυπνούν» χρόνια αργότερα.
Η μελέτη ήταν μοναδική στο ότι οι ερευνητές είχαν πρόσβαση στο αίμα και στο μυελό των οστών δειγμάτων από έναν ασθενή με μια σπάνια μορφή λευχαιμίας, η οποία διήρκεσε 20 χρόνια. Ο ασθενής αυτός υποτροπίασε μετά από 22 χρόνια που η λευχαιμία ήταν σε ύφεση.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν πολλές νέες γενετικές αλλαγές που είχαν συμβεί στα καρκινικά κύτταρα, όταν ο ασθενής υποτροπίασε.
Η μελέτη αυτή έδειξε ότι τα κύτταρα που πυροδοτούν μια υποτροπή επέζησαν επειδή αναπτύσσονται με πολύ βραδύτερο ρυθμό από ό, τι άλλα καρκινικά κύτταρα, κι έτσι αντιστέκονται στη χημειοθεραπεία η οποία επιτίθεται στα ταχέως διαιρούμενα κύτταρα.
Ο καθηγητής Mel Greaves, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης, δήλωσε: «Ξέρουμε ότι σε σπάνιες περιπτώσεις λευχαιμίας ορισμένοι ασθενείς μπορεί να υποτροπιάσουν, όταν φαίνεται ότι έχουν θεραπευτεί, αλλά αυτό που έλειπε είναι οι σαφείς αποδείξεις ότι τα καρκινικά κύτταρα μπορεί να παραμένουν αδρανή για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Η μελέτη μας δείχνει ότι τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να παραμένουν αδρανή για την αποφυγή της θεραπείας, και, στη συνέχεια, να συσσωρεύονται νέες μεταλλάξεις ικανές να οδηγήσουν εκ νέου στην ασθένεια. Στο μέλλον μπορεί να είναι δυνατόν να επιταχυνθεί η ανάπτυξη των προκαρκινικών αδρανών κυττάρων έτσι ώστε να μπορούν να θανατώνονται με χημειοθεραπεία, για να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής».
