Τελικά, η πόλη αποτελεί μια πρόκληση -με την καλή και την κακή έννοια- όχι μόνο για τους ανθρώπους, αλλά και για τα πουλιά. Όσα ζουν στις πόλεις, έχουν μεγαλύτερους εγκεφάλους αναλογικά με το σώμα τους, σε σχέση με τα πουλιά που ζουν στην άγρια φύση, επειδή στα αστικά περιβάλλοντα πρέπει να αποδειχτούν πιο επινοητικά για να εξασφαλίσουν την τροφή τους, σύμφωνα με μια νέα σουηδο-ισπανική επιστημονική έρευνα, η οποία για πρώτη φορά στον κόσμο δείχνει ότι η ζωή στις πόλεις έχει εγκεφαλική-νοητική επίπτωση ακόμα και στα πουλιά.
Οι ερευνητές του Κέντρου Εξελικτικής Βιολογίας της Ουψάλα και του Βιολογικού Σταθμού Ντονάνα της Σεβίλλης, με επικεφαλής τον εξελικτικό βιολόγο Αλεξέι Μακλάκοφ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό βιολογίας “Biology Letters” της Βασιλικής Εταιρίας επιστημών της Βρετανίας, μελέτησαν 12 ελβετικές και γαλλικές πόλεις και τα πουλιά που ζουν σε αυτές (περιστέρια, σπουργίτια κ.α.).
Όπως εκτιμούν οι ερευνητές, τα αστικά πουλιά είναι υποχρεωμένα να προσαρμοστούν σε ένα περιβάλλον που δεν αποτελεί τη φυσική κατοικία τους και να ανακαλύψουν νέους τρόπους για να τραφούν και γενικά για να επιβιώσουν από πρωτόγνωρες απειλές. Έτσι, με το πέρασμα διαδοχικών γενεών, τα πουλιά αυτά αποκτούν σταδιακά μεγαλύτερους εγκεφάλους.
Οι επιστήμονες εντόπισαν και πουλιά στις πόλεις, όπως τα χελιδόνια, που δεν έχουν μεγάλους εγκεφάλους αναλογικά με το σώμα τους, όμως θεωρούν ότι δεν έχουν καλή προσαρμοστικότητα στο αστικό περιβάλλον, αντίθετα με άλλα που θεωρούνται πρωταθλητές της προσαρμοστικότητας, όπως τα κοράκια, οι τρωγλοδύτες (τρυποφράχτες), οι τσοπανάκοι, οι κίσσες και οι παπαδίτσες.
Οι ερευνητές βρήκαν ακόμα μερικά πουλιά με αναλογικά μικρούς εγκεφάλους, όπως οι σουσουράδες (όνομα και πράγμα!), που επιβιώνουν καλά στις πόλεις, επειδή έχουν καταφέρει να βρουν μικρά περιβάλλοντα, τα οποία μοιάζουν με τις φυσικές κατοικίες τους.
