Είναι γνωστό εδώ και έναν αιώνα ότι ο περιορισμός στη λήψη τροφής καθυστερεί την ανάπτυξη ορισμένων όγκων, αλλά δεν είχε εντοπιστεί η αιτία: οι ερευνητές κατάφεραν πλέον να εντοπίσουν το ρόλο ενός ενζύμου, η ενεργοποίηση του οποίου αναστέλλει την επίδραση των διατροφικών περιορισμών στην ανάπτυξη των όγκων.
Η Νάντα Καλαάνι και ο Ντέιβιντ Σαμπατίνι, ερευνητές στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) πραγματοποίησαν έρευνες σε ποντίκια, προκειμένου να μελετήσουν την επίδραση των διατροφικών περιορισμών σε ορισμένους τύπους καρκίνου που προσβάλλουν τον άνθρωπο, όπως ο καρκίνος του εγκεφάλου, του παχέος εντέρου, του προστάτη και διάφοροι τύποι καρκίνου του στήθους.
Οι εργασίες τους δημοσιεύθηκαν εχθές στο βρετανικό περιοδικό Nature. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορισμένοι όγκοι (παχέος εντέρου και δύο μορφές καρκίνου του μαστού) συρρικνώνονταν σε συνθήκες έλλειψης τροφής, ενώ για τους άλλους (προστάτη, εγκεφάλου και μία άλλη μορφή καρκίνου του μαστού), ο περιορισμός στη λήψη τροφής δεν είχε καμία επίδραση.
Απέδειξαν επίσης ότι η απουσία επίδρασης του περιορισμού της τροφής οφειλόταν στην ενεργοποίηση της 3-Κινάσης φωσφατιδυλοϊνοσιτόλης (PI3K), ενός ενζύμου που παίζει καθοριστικό ρόλο στον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων, και ότι διαφορετικοί βαθμοί ενεργοποίησης του ενζύμου συνεπάγονται και διαφορετικό βαθμό ευαισθησίας στους διατροφικούς περιορισμούς.
“Παρεμβαίνοντας στην ενεργοποίηση του PI3K, μπορούμε να μετατρέψουμε έναν όγκο ανθεκτικό στους διατροφικούς περιορισμούς, σε έναν όγκο ευάλωτο”, διαβεβαιώνουν οι ερευνητές.
