Η αιμορραγία της μύτης έχει διάφορες μορφές και οι πάσχοντες από αυτήν υποφέρουν τους μήνες που διανύουμε, καθώς η πιο συχνή αιτία της – ο ξηρός, θερμός αέρας στους εσωτερικούς χώρους – δίνει προοδευτικά τη θέση της στη θαλπωρή της άνοιξης. Η ρινορραγία, όπως τη λένε οι ειδικοί, είναι συχνότερη στους ηλικιωμένους και στα μικρά παιδιά, στα οποία η κύρια αιτία είναι «το σκάλισμα της μύτης με αντικείμενα ή με το χέρι», κατά τον δρα Αλαν Λίπκιν, ωτορινολαρυγγολόγο στο Ντένβερ – μια συνήθεια που είναι συχνή και σε πολλούς ενήλικες. Σε μικρούς και μεγάλους, η ρινορραγία μπορεί να οφείλεται και στην ξηρότητα της μύτης. Πέρα από αυτές τις αιτίες, υπάρχουν και πολλές άλλες, όπως:
* Φάρμακα που «αραιώνουν» το αίμα, όπως η βαρφαρίνη, η κλοπιδογρέλη, τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (όπως η ιβουπροφαίνη και η ναπροξένη) και το ακετυλοσαλικυλικό οξύ.
* Τοπικά φάρμακα που ερεθίζουν τη μύτη, όπως τα κορτικοστεροειδή και τα αντιισταμινικά σπρέι, καθώς και η κατάχρηση αποσυμφορητικών για τη μύτη.
* Αλλεργίες και οι συνέπειές τους, όπως το συχνό φτάρνισμα και το υπερβολικά δυνατό φύσημα της μύτης.
* Λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, που προσβάλλουν τη μύτη και τα ιγμόρεια.
* Τραυματισμοί της μύτης.
* Το στραβό ρινικό διάφραγμα, που μπορεί να εμποδίσει την αναπνοή από το ένα ρουθούνι και να καταπονεί το άλλο.
* Οι απότομες αλλαγές στην ατμοσφαιρική πίεση.
* Η υπέρταση και η αρτηριοσκλήρυνση, που μπορεί να είναι συμβάλλων παράγοντας ρινορραγίας στους ενήλικες.
* Νοσήματα του ήπατος και των νεφρών.
* Η χρόνια κατάχρηση αλκοόλ ή κοκαΐνης.
Πότε να πάτε στον γιατρό
Αν και στις περισσότερες περιπτώσεις η ρινορραγία υποχωρεί μόνη της, δεν πρέπει ποτέ να εκλαμβάνεται ως κάτι ασήμαντο εάν συμβαίνει συχνά, διότι μπορεί να αποτελεί ένδειξη πιο σοβαρού προβλήματος, όπως η λευχαιμία, η ύπαρξη ενός όγκου στη μύτη ή η διαταραχή στην πηκτικότητα του αίματος.
Η ρινορραγία συνήθως εκδηλώνεται στα μικρά αγγεία που βρίσκονται στο πρόσθιο τμήμα της μύτης, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις προσβάλλει μεγαλύτερα αγγεία που βρίσκονται στο οπίσθιο τμήμα της (αυτή είναι η πιο σοβαρή μορφή, που απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα και ίσως μεταφορά στο νοσοκομείο).
Συνήθως αφορά το ένα ρουθούνι, αν και όταν το πρόβλημα είναι σοβαρό μπορεί να αιμορραγήσουν και τα δύο (ή ακόμα και το ένα μάτι).
Στον γιατρό πρέπει να απευθυνθείτε αμέσως εάν έχετε επαναλαμβανόμενες ρινορραγίες, χάνετε πολύ αίμα ή παρουσιάζετε εύκολα μελανιές, εάν παίρνετε φάρμακα που επηρεάζουν την πήξη του αίματος, εάν κάνετε έμετο, ζαλίζεστε ή λιποθυμήσετε κατά τη ρινορραγία, εάν δυσκολεύεστε να αναπνεύσετε ή επιταχυνθεί ο καρδιακός παλμός σας, και εάν η ρινορραγία σας συνοδεύεται από εξάνθημα ή πυρετό.
Πρόληψη και θεραπεία
Εάν έχετε ιστορικό ρινορραγίας, καλό είναι να λαμβάνετε ορισμένα μέτρα. Η ύγρανση του αέρα που αναπνέετε με έναν υγραντήρα και η επαρκής κατανάλωση υγρών είναι το πρώτο βήμα για την πρόληψή της. Μπορεί επίσης να σας βοηθήσει η τοποθέτηση στα ρουθούνια γάζας με ειδική λιπαντική κρέμα ή αλοιφή, καθώς και η χρήση διαλυμάτων φυσιολογικού ορού, λέει ο δρ Λίπκιν.
Να αποφεύγετε να φυσάτε δυνατά τη μύτη σας, να τη φυσάτε πάντοτε με ανοικτό το στόμα και να μην την καθαρίζετε με αντικείμενα.
Αν παίρνετε φάρμακα που «αραιώνουν» το αίμα, ρωτήστε τον γιατρό σας εάν κάνει να πάρετε μικρότερη δόση ή αν πρέπει να αλλάξετε φάρμακο, ενώ ως αναλγητικό δοκιμάστε την ακετομινοφαίνη – μην υπερβαίνετε όμως τη συνιστώμενη ημερήσια δόση.
Αν πάθετε ρινορραγία, ο δρ Λίπκιν συνιστά να μην ξαπλώσετε. Παραμείνετε σε καθιστή θέση με ίσια πλάτη και σκύψτε λίγο προς τα εμπρός από τα ισχία σας, για να εμποδίσετε το αίμα να συσσωρευτεί στο πίσω μέρος του λαιμού σας. Στη συνέχεια, πιάστε με δύο δάχτυλα το πρόσθιο, μαλακό τμήμα της μύτης (ακριβώς μπροστά από την οστέινη καμπύλη της) και πιέστε για 10 λεπτά χωρίς διακοπή.
Για να μην ξαναρχίσει η ρινορραγία, δεν πρέπει να φυσήξετε για λίγες ώρες τη μύτη σας, να σκύψετε, να ασχοληθείτε με κοπιώδεις δραστηριότητες ή να σηκώσετε βαριά αντικείμενα.
Εάν τα μέτρα αυτοβοήθειας δεν αποδώσουν ή η ρινορραγία συνεχίσει επί περισσότερα από 20 λεπτά ή είναι το επακόλουθο τραυματισμού στο πρόσωπο, ζητήστε ιατρική βοήθεια.
Οι ιατρικές θεραπείες της επαναλαμβανόμενης ή επίμονης ρινορραγίας συμπεριλαμβάνουν καυτηριασμό του αγγείου που αιμορραγεί, τοποθέτηση ειδικών επιθεμάτων (λέγεται επιπωματισμός) και, σε ακραίες περιπτώσεις χειρουργική επέμβαση.