Η αρθρίτιδα ισχίου στα παιδιά ονομάζεται παροδική υμενίτιδα του ισχίου (transient synovitis of the hip) και είναι μια οξεία φλεγμονή της άρθρωσης του ισχίου. Παροδική σημαίνει ότι δεν διαρκεί πολύ.
Η ακριβής αιτία τις περισσότερες φορές είναι άγνωστη. Αιτία της παροδική υμενίτιδας μπορεί να είναι ιοί που προκαλούν φλεγμονή, διογκώνοντας έτσι τον αρθρικό υμένα. Αυτό οδηγεί σε διάταση του αρθρικού θυλάκου, οπότε το παιδί δεν μπορεί πλέον να στηρίξει το βάρος του στα ισχία και δεν μπορεί να περπατήσει ούτε να σηκωθεί όρθιο. Πριν από την εκδήλωση της ασθένειας εμφανίζεται σχεδόν πάντα ένα συνηθισμένο κρυολόγημα. Για την πάθηση έχουν ενοποιηθεί τραυματικά αίτια, η υπερχρησία, η αλλεργία, καθώς και η μόλυνση από αμυγδαλές ή παθήσεις των ανώτερων αναπνευστικών οδών.
Προσβάλλονται κυρίως παιδιά προσχολικής ηλικίας, τα οποία συχνά παραπονιούνται εσφαλμένα για πόνους στα γόνατα δυσχεραίνοντας έτσι, από άγνοια, τη διάγνωση. Επηρεάζει πιο πολύ τα αγόρια παρά τα κορίτσια, με αναλογία περίπου 3 προς 1.
Η υμενίτιδα αποτελεί τη συχνότερη αιτία του επώδυνου ισχίου στην παιδική ηλικία και αφορά παιδιά ηλικίας 1 μέχρι 12 ετών με την συχνότερη εμφάνιση στην ηλικία μεταξύ 5-8 ετών. Η εμφάνιση σε μωρά ή σε μεγαλύτερα παιδιά αν και είναι δυνατή είναι σπανιότερη.
Συμπτώματα
Η πάθηση αρχίζει με οξύ και προοδευτικά αυξανόμενο πόνο στη μηροβουβωνική χώρα που κατά 50% αντανακλά στην προσθιοεσωτερική επιφάνεια του μηρού και στο γόνατο. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει χαμηλός πυρετός. Στα πολύ μικρά παιδιά, είναι η μόνη εκδήλωση της νόσου είναι το νυχτερινό κλάμα.
Τα συμπτώματα αυτά οφείλονται κυρίως στη συλλογή υγρού μέσα στην άρθρωση. Η βαρύτητα των κλινικών εκδηλώσεων σχετίζεται άμεσα με την ποσότητα του υγρού. Τα συμπτώματα υποχωρούν μετά από 6-37 ημέρες, αλλά μπορεί να υποτροπιάσουν. Μερικές φορές αποδίδονται σε οξεία σκωληκοειδίτιδα.
Τα λευκά αιμοσφαίρια είναι συνήθως φυσιολογικά. Ενίοτε είναι λίγο αυξημένα, πιθανώς λόγω συνυπαρχουσών λοιμώξεων.
Στην παροδική υμενίτιδα του ισχίου, το αρθρικό υγρό είναι καθαρό και διαυγές, ενώ άλλοτε είναι θολερό, αλλά στείρο στην καλλιέργεια. Αντίθετα, στη σηπτική αρθρίτιδα περιέχει μεγάλο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων.
Αντιμετώπιση
Όταν το παιδί σας παρουσιάσει αυτό το πρόβλημα, χρειάζεται μερικές μέρες φροντίδα. Διατηρείτε ζεστά τα σημεία όπου εντοπίζεται ο πόνος με μάλλινο κασκόλ, θερμοφόρα, ή θερμαινόμενα μαξιλάρια.
Αν το παιδί σας αντιδρά σε αυτή την αντιμετώπιση, δοκιμάστε να καταπραΰνετε τους πόνους του με ψυχρά επιθέματα (παγοκύστες). Σε πολύ έντονους πόνους χορηγήστε του ένα αναλγητικό υπόθετο.
Εάν το παιδί σας κουτσαίνει ή δεν μπορεί να σταθεί όρθιο, είναι ανάγκη ο γιατρός να ξεκαθαρίσει πρώτα με ένα υπερηχογράφημα αν υπάρχει κάποιο κάταγμα ή μια οστεΐτιδα.
Εφόσον δεν υφίσταται καμιά από τις δύο περιπτώσεις, τότε η διαγνωσμένη πλέον παροδική υμενίτιδα του ισχίου δεν χρειάζεται κάποια επιπλέον θεραπεία. Αντιφλεγμονώδη συνήθως δεν χρειάζονται ενώ η ασπιρίνη πρέπει να αποφεύγεται. Η θερμοκρασία του σώματος πρέπει να παρακολουθείται για να μη διαφύγει μια πιθανή μικροβιακή φλεγμονή.
Ύστερα από λίγες μέρες θα έχουν περάσει όλα. Αν το παιδί σας νιώθει έντονους πόνους, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει υπόθετα.
Να σημειωθεί ότι στο 20% περίπου των περιπτώσεων τα συμπτώματα δεν έχουν παροδικό χαρακτήρα αλλά παραμένουν για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. Αλλά και αυτά τα παιδιά παρουσιάζουν μία καλή γενική κατάσταση χωρίς συμπτώματα βαριάς πάθησης.
Η επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες επιτρέπεται 4 έως 6 εβδομάδες μετά την ύφεση των συμτωμάτων.
