Βρετανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ λένε ότι η παχυσαρκία δεν είναι ενιαία ασθένεια, αλλά έχει 6 διαφορετικούς τύπους, και κάθε ένας έχει τη δική του θεραπεία.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Journal of Public Health και αφορούσε 4.144 παχύσαρκα άτομα ηλικίας 15-65 ετών. Διαπιστώθηκε ότι αυτά τα άτομα μπορούν να ταξινομηθούν στους εξής τύπους:
- Τους νεαρούς άντρες που πίνουν πολύ. Έχουν τις λιγότερες πιθανότητες απ’ όλους να σκέφτονται την δίαιτα, αναφέρουν φυσική δραστηριότητα πάνω από το μέσο όρο.
- Τους μεσήλικες που είναι αγχωμένοι. Έχουν κακή ψυχική υγεία, αναφέρουν υψηλά επίπεδα διαταραχών ύπνου, άγχους, κατάθλιψης και κόπωσης. Το αίσθημα της ευεξίας τους είναι σχετικά χαμηλό. Προσπαθούν ανεπιτυχώς να προσέχουν τι τρώνε, έχουν την χαμηλότερη κατανάλωση αλκοόλ απ’ όλες τις ομάδες και ικανοποιητικό επίπεδο φυσικής δραστηριότητας.
- Τους ηλικιωμένους που πάσχουν από προβλήματα υγείας αλλά είναι ευτυχισμένοι. Οι γυναίκες είναι περισσότερες από τους άντρες. Έχουν υψηλό ποσοστό χρόνιων προβλημάτων υγείας (συμπεριλαμβανομένης της οστεοαρθρίτιδας, του διαβήτη και της υπέρτασης), αλλά εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα άγχους και κατάθλιψης.
- Τις νεαρές υγιείς γυναίκες. Είναι η νεώτερη ομάδα. Παρά την παχυσαρκία τους, δεν αντιμετωπίζουν άλλα προβλήματα υγείας και ακολουθούν κάποιες υγιεινές συμπεριφορές.
- Τους ηλικιωμένους και υγιείς (αν και κάποιοι από αυτούς μπορεί να έχουν μια μικρή υπέρταση). Είναι οι λιγότερο στερημένοι απ’ όλους και διαθέτουν πολλά θετικά χαρακτηριστικά στην υγεία τους, αν και μεγάλο ποσοστό πάσχουν από μετρίου βαθμού υπέρταση και καταναλώνουν αλκοόλ πάνω από τον μέσο όρο.
- Τα άτομα κάθε ηλικίας με την χειρότερη υγεία απ’ όλους. Έχουν τα υψηλότερα ποσοστά από τα περισσότερα χρόνια προβλήματα υγείας, συνήθως πάσχουν από πολλαπλά ταυτοχρόνως (π.χ. υπέρταση, αυξημένη χοληστερόλη και αρθρίτιδα ή/και διαβήτη μαζί) και τείνουννα ακολουθούν κυρίως ανθυγιεινές συμπεριφορές. Έχουν επίσης τον υψηλότερο μέσο Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ).
Η αντιμετώπιση
Οι ερευνητές λένε ότι η προσπάθεια για αδυνάτισμα είναι λάθος να αντιμετωπίζεται σε όλες τις παραπάνω ομάδες με τον ίδιο τρόπο.
Οι νεαροί άντρες που πίνουν πολύ, λ.χ. θα πρέπει πρωτίστως να περιορίσουν το αλκοόλ διότι μεγάλο μέρος των περιττών κιλών τους οφείλεται σε αυτό.
Οι δυστυχισμένοι και αγχωμένοι μεσήλικες θα πρέπει να υποβληθούν σε ψυχο-κοινωνική υποστήριξη και να γυμνάζονται περισσότερο, καθώς η άσκηση αποδεδειγμένα έχει αντικαταθλιπτικές ιδιότητες και αυξάνει το αίσθημα της ευεξίας.
Αντίστοιχα, όσοι έχουν πολύ κακή υγεία, θα πρέπει πρώτα να θέσουν υπό έλεγχο τα χρόνια προβλήματα υγείας τους και μετά να ασχοληθούν με το αδυνάτισμα, ενώ αντιθέτως το αδυνάτισμα με τη βοήθεια ειδικών πρέπει να είναι η προτεραιότητα για τους εύπορουςηλικιωμένους δίχως προβλήματα υγείας ή με υπέρταση.
Η μόνη ομάδα στην οποία πραγματικά ταιριάζει η κλασική σύσταση για δίαιτα και γυμναστική είναι οι νεαρές υγιείς γυναίκες, γράφει ο Μαρκ Γκρην, ερευνητής στο Τμήμα Δημοσίας Υγείας του Σέφιλντ, και οι συνεργάτες του.
«Οι παχύσαρκοι άνθρωποι δεν πρέπει να θεωρούνται μία ομογενής ομάδα, ούτε είναι σωστό οι πολιτικές κατά της παχυσαρκίας να λαμβάνουν υπ’ όψιν μόνο το σωματικό βάρος», είπει ο Γκρην. «Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και το ίδιο ισχύει στην παχυσαρκία, επομένως η αντιμετώπιση απαιτεί την κατάλληλη προσαρμογή της στρατηγικής που θα ακολουθηθεί».
