Μελέτη που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροβιολογίας, έδειξε ότι η έκθεση στο θαλασσινό νερό μπορεί να μεταβάλει την ποικιλία και τη σύνθεση του ανθρώπινου μικροβιώματος του δέρματος, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης.
Για τις ανάγκες της έρευνας, οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Irvine, συνέλεξαν δείγματα βακτηρίων από το δέρμα των συμμετεχόντων σε τρεις περιπτώσεις:
- πριν κολυμπήσουν για 10 λεπτά στη θάλασσα,
- αφού είχαν στεγνώσει μετά από το μπάνιο και
- έπειτα από 6 και 24 ώρες.
Διαπιστώθηκε ότι πριν από την κολύμβηση, οι εθελοντές είχαν διαφορετικό μικροβίωμα αλλά μετά την κολύμβηση είχαν παρόμοιες κοινότητες βακτηρίων στο δέρμα τους, οι οποίες διέφεραν απολύτως από εκείνες που είχαν πριν κολυμπήσουν.
Επίσης, 6 ώρες μετά το κολύμπι, το μικροβίωμα του δέρματος είχε αρχίσει να επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση, ενώ 24 ώρες αργότερα τίποτα δεν θύμιζε τη βουτιά στη θάλασσα.
Οι ερευνητές ανίχνευσαν στο δέρμα των κολυμβητών βακτήρια του γένους Vibrio, το οποίο περιλαμβάνει το βακτήριο που προκαλεί τη χολέρα. Έξι ώρες μετά το κολύμπι τα συγκεκριμένα βακτήρια ανιχνεύθηκαν στο δέρμα όλων των συμμετεχόντων αλλά 24 ώρες μετά ανιχνεύθηκαν μόνο σε έναν κολυμβητή.
Οι επιστήμονες είπαν ότι τα βακτήρια αυτά προσκολλώνται στο ανθρώπινο δέρμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα είναι παθογόνα.
Το συμπέρασμα είναι ότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για κάποιον που έχει πρόσφατα ράμματα. Πολύ προσεκτικές πρέπει να είναι οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σχετικά πρόσφατα σε μαστεκτομή ή άλλη ογκολογική επέμβαση στο μαστό, στην επιλογή της παραλίας ή της πισίνας που κολυμπούν.
Παρόλο που το κολύμπι θεωρείται ασφαλές, δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα λοίμωξης μαλακών μορίων (δέρμα, μαστός) μετά την επαφή με το θαλασσινό νερό, δεδομένου ότι αλλάζει, έστω και παροδικά, η φυσιολογική χλωρίδα του δέρματος. Αυτό δίνει τη δυνατότητα σε πιθανά παθογόνους οργανισμούς να αποικίσουν το δέρμα και υπό κατάλληλες συνθήκες (υγρασία και αυξημένη θερμοκρασία) να προκαλέσουν λοίμωξη.
Παρόμοιος κίνδυνος υφίσταται και από τα χλωριωμένα νερά των δεξαμενών κολύμβησης. Οι πισίνες, τα υδρομασάζ και τα waterparks δεν είναι απολύτως ασφαλή, ακόμα και αν καθαρίζονται και απολυμαίνονται σχολαστικά.
Να σημειωθεί ότι το χλώριο δεν σκοτώνει αμέσως όλα τα μικρόβια. Ορισμένα από αυτά είναι ανθεκτικά σ’ αυτόν τον απολυμαντικό παράγοντα και μόλις αυτά εισέλθουν στο νερό, μπορεί να απαιτηθούν από λίγα λεπτά έως μερικές ημέρες για να εξοντωθούν από το χλώριο.
