Του Christopher Hand, λέκτορα Ψυχολογίας στο Glasgow Caledonian University
Όταν η Kendall Jenner, ένα 24χρονο μοντέλο, μοιράστηκε μια σειρά συναισθηματικά φορτισμένων δημοσιεύσεων στο Instagram σχετικά με την ακμή της, κατηγορήθηκε αμέσως από πολλούς online παρατηρητές για sadfishing. Επιπλέον, οι δημοσιεύσεις αυτές ήταν συνδεδεμένες με ένα προϊόν περιποίησης δέρματος για τη θεραπεία της ακμής και ως εκ τούτου δεν ήταν τόσο αγνές.
Παρόλο που ο όρος sadfishing είναι σχετικά πρόσφατος -δημιουργήθηκε στις αρχές του 2019 από τη συγγραφέα Rebecca Reid- πολλοί άνθρωποι είναι πιθανώς εξοικειωμένοι με την πράξη της ‘αλιείας συμπάθειας’ στο διαδίκτυο. Η Reid όρισε το sadfishing ως το ποστάρισμα ευαίσθητου και συναισθηματικού προσωπικού υλικού στο διαδίκτυο για να κερδίσει κάποιος τη συμπάθεια ή την προσοχή της online κοινότητάς του.
Πολλοί από εμάς κάνουμε sadfishing μερικές φορές, και αυτό είναι θεμιτό. Η επιδίωξη προσοχής δεν υπάρχει τίποτα κακό, ωστόσο το sadfishing χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο για να επικρίνει ανθρώπους ή για να υποτιμήσει τα posts των άλλων.
Η έννοια του online sadfishing είναι σχετικά νέα, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει επί του παρόντος έρευνα που να εξετάζει αυτές τις συμπεριφορές. Παρόλα αυτά, μπορούν να αντληθούν ορισμένα συμπεράσματα για τη συμπεριφορά που επιδιώκει την προσοχή, τη συμπάθεια ή την επικύρωση από τους άλλους.
Η συμπεριφορά που αναζητά την προσοχή συχνά σχετίζεται με χαμηλή αυτοεκτίμηση, μοναξιά, ναρκισσισμό και μακιαβελισμό (επιθυμία χειραγώγησης των άλλων), ωστόσο, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε τα κίνητρα των χρηστών των κοινωνικών μέσων δικτύωσης διαβάζοντας μόνο τις δημοσιεύσεις τους.
Οι διασημότητες κατηγορούνται συχνότερα, ειδικά εάν έχουν μοιραστεί προσωπικές λεπτομέρειες σχετικά με το τι αντιμετώπισαν κάποια στιγμή στη ζωή τους. Αυτές οι κατηγορίες μπορούν να γίνουν πολύ εχθρικές, με αποτέλεσμα πολλές διασημότητες να πέφτουν θύματα της online κατάχρησης.
Μια πρόσφατη μελέτη έδωσε στους συμμετέχοντες να διαβάσουν μια σειρά από tweets διασημοτήτων, μερικά από τα οποία μετέδιδαν αρνητικά συναισθήματα. Στη συνέχεια ζητήθηκε από τους εθελοντές να κρίνουν αν αυτές οι διασημότητες ευθύνονταν για οποιαδήποτε online κακοποίηση έλαβαν. Η μελέτη διαπίστωσε ότι ο τρόπος με τον οποίο ένα άτομο αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα της διαδικτυακής κακοποίησης εξαρτάται από το πόσο έντονα χαρακτηριστικά έχει ως προς το ναρκισσισμό, τον μακιαβελισμό ή την ψυχοπάθεια -τη λεγόμενη «σκοτεινή τριάδα». Οι άνθρωποι που εμφάνισαν υψηλότερο σκορ στη σκοτεινή τριάδα έδειξαν τη λιγότερη επιείκεια προς τις διασημότητες.
Όπως και στον πραγματικό κόσμο, κάποιος που αναζητά έντονα και συνεχώς την προσοχή στο διαδίκτυο, μπορεί να έχει ένα βαθύτερο πρόβλημα, όπως μια διαταραχή προσωπικότητας. Στο διαδίκτυο μπορεί να εκδηλώνει υπερβολική ανάγκη για έγκριση, δράμα και εκτίμηση. Αλλά οι άνθρωποι που έχουν συμπεριφορά επιδίωξης προσοχής έχουν μεγάλη πιθανότητα να χάσουν αυτό που επιδιώκουν.
Πάντως, παρόλο που η παρουσίαση ευαίσθητων ή βαθιά προσωπικών πληροφοριών μπορεί να οδηγήσει σε δημόσιες κατηγορίες, είναι πιθανό αυτές να μην είναι σωστές. Μπορεί κάποιος να αναζητά την υποστήριξη -αντί για την προσοχή- κάτι που ίσως έχει ισχυρό αντίκτυπο στην υγεία του. Ένα πρόσωπο που κατηγορείται λανθασμένα για sadfishing μπορεί να κινδυνεύει να βιώσει μειωμένη αυτοεκτίμηση, άγχος και ντροπή.
Οι άνθρωποι που σκόπιμα κάνουν sadfishing πρέπει να γνωρίζουν ότι οι πράξεις τους μπορούν να επηρεάσουν την ευημερία των άλλων. Ποστάροντας βαθιά συναισθηματικό περιεχόμενο, όπως σοβαρές ανησυχίες για την υγεία τους, μπορεί να αναγκάσουν τους αναγνώστες να βιώσουν άγχος ή ψυχικό στρες. Παρόλο που τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης μπορούν να παράσχουν στήριξη για να μιλήσουν οι άνθρωποι για την ψυχική τους υγεία ή για άλλα θέματα υγείας, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι τα ανειλικρινή posts μπορούν να βλάψουν αντί να κάνουν καλό.
Οι χρήστες των κοινωνικών μέσων δικτύωσης πρέπει να σκεφτούν προσεκτικά ποιες πληροφορίες μοιράζονται και με ποιον. Εκείνοι που πραγματικά χρειάζονται στήριξη ίσως βρουν καλύτερο να προσεγγίσουν τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά τους ιδιωτικά, καθώς θα μπορούσαν να είναι σε θέση να παρέχουν στήριξη ή ακόμα και να μοιραστούν τις δικές τους εμπειρίες. Είναι επίσης σημαντικό να έρθουν σε επαφή με κοινωνικές υπηρεσίες, όπως οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης ή επαγγελματικές ομάδες υποστήριξης.
Παρά το νέο όνομα, το sadfishing είναι απλά μια νέα ετικέτα για την αναζήτηση προσοχής. Αυτή η σκόπιμη αναζήτηση μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο τόσο για το πρόσωπο που γράφει τα posts όσο και για εκείνους που τα διαβάζουν.
Πηγή: The Conversation
