Πώς η φρουκτόζη συμβάλλει στην παχυσαρκία

Η κατανάλωση φρουκτόζης φαίνεται να μεταβάλλει τα κύτταρα του πεπτικού σωλήνα με τρόπο που τα επιτρέπει να προσλαμβάνουν περισσότερα θρεπτικά συστατικά, σύμφωνα με μια μελέτη από ερευνητές του Weill Cornell Medicine. Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξήγηση της γνωστής σχέσης μεταξύ της αύξησης της κατανάλωσης φρουκτόζης σε όλο τον κόσμο και των αυξημένων ποσοστών παχυσαρκίας και ορισμένων καρκίνων.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, επικεντρώθηκε στην επίδραση μιας δίαιτας της φρουκτόζης στις λάχνες, τις λεπτές, τριχοειδείς δομές που επικαλύπτουν το εσωτερικό του λεπτού εντέρου. Οι λάχνες διευρύνουν την επιφάνεια του εντέρου και βοηθούν το σώμα να απορροφήσει θρεπτικά συστατικά, συμπεριλαμβανομένων των λιπών από τα τρόφιμα καθώς διέρχονται από τον πεπτικό σωλήνα.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα ποντίκια που τρέφονταν με δίαιτες που περιελάμβαναν φρουκτόζη είχαν λάχνες που ήταν 25-40% μεγαλύτερες από εκείνες των ποντικών που δεν τροφοδοτήθηκαν με φρουκτόζη. Η αύξηση του μήκους των λαχνών συνδέθηκε με αυξημένη απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, αύξηση βάρους και συσσώρευση λίπους στα ζώα.

“Η φρουκτόζη είναι δομικά ελαφρώς διαφορετική από άλλα σάκχαρα όπως η γλυκόζη και μεταβολίζεται διαφορετικά”, δήλωσε ο Marcus DaSilva Goncalves, επίκουρος καθηγητής ιατρικής στο τμήμα ενδοκρινολογίας, διαβήτη και μεταβολισμού και ενδοκρινολόγος στο Ιατρικό Κέντρο NewYork-Presbyterian/Weill Cornell. “Η έρευνά μας διαπίστωσε ότι ο κύριος μεταβολίτης της φρουκτόζης προάγει την επιμήκυνση των λαχνών και υποστηρίζει την ανάπτυξη των εντερικών καρκίνων”.

Οι ερευνητές δεν σχεδίαζαν να μελετήσουν τις λάχνες. Προηγούμενη έρευνα από την ίδια ερευνητική ομάδα, που δημοσιεύθηκε το 2019, διαπίστωσε ότι η διαιτητική φρουκτόζη θα μπορούσε να αυξήσει το μέγεθος των καρκινικών όγκων σε μοντέλα ποντικών με καρκίνο του παχέος εντέρου και ότι ο αποκλεισμός του μεταβολισμού της φρουκτόζης θα μπορούσε να το αποτρέψει αυτό. Ανακαλύπτοντας ότι η φρουκτόζη μπορεί επίσης να προωθήσει την υπερπλασία ή την επιταχυνόμενη ανάπτυξη του λεπτού εντέρου, οι ερευνητές εξέτασαν ιστούς από ποντίκια που λάμβαναν φρουκτόζη σε σχέση με μια δίαιτα ελέγχου, κάτω από το μικροσκόπιο.

Η παρατήρηση ότι τα ποντίκια που κατανάλωναν πολλή φρουκτόζη είχαν αυξημένο μήκος λαχνών, ήταν μια πλήρης έκπληξη. Μετά από αυτή την ανακάλυψη, οι ερευνητές ήθελαν να μάθουν περισσότερα. Αφού παρατήρησαν ότι οι λάχνες ήταν μακρύτερες, ήθελαν να προσδιορίσει εάν λειτουργούσαν διαφορετικά. Έτσι, χώρισαν τα ποντίκια σε τρεις ομάδες: κάποια ακολουθούσαν μια δίαιτα λίγων λιπαρών, άλλα μια δίαιτα πολλών λιπαρών και άλλα μια δίαιτα πολλών λιπαρών με προσθήκη φρουκτόζης. Τα ποντίκια της τρίτης ομάδας ανέπτυξαν μακρύτερες λάχνες και έγιναν πιο παχύσαρκα από τα ποντίκια που έλαβαν δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά χωρίς φρουκτόζη.

Οι ερευνητές έριξαν μια πιο προσεκτική ματιά στις αλλαγές στο μεταβολισμό και διαπίστωσαν ότι ένας συγκεκριμένος μεταβολίτης της φρουκτόζης, που ονομάζεται 1-φωσφορική φρουκτόζη (fructose-1-phosphate), συσσωρεύεται σε υψηλά επίπεδα. Αυτός ο μεταβολίτης αλληλεπιδρά με ένα ένζυμο που μεταβολίζει τη γλυκόζη που ονομάζεται πυροσταφυλική κινάση (pyruvate kinase), για να μεταβάλει τον κυτταρικό μεταβολισμό και να προωθήσει την επιμήκυνση των λαχνών. Όταν αφαιρέθηκε η πυροσταφυλική κινάση ή η 1-φωσφορική φρουκτόζη, η φρουκτόζη δεν είχε καμία επίδραση στο μήκος των λαχνών. Προηγούμενες μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι ο μεταβολίτης της φρουκτόζης βοηθά επίσης στην ανάπτυξη καρκινικών όγκων.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι παρατηρήσεις σε ποντίκια έχουν νόημα από εξελικτική προοπτική. “Στα θηλαστικά, ειδικά αυτά που πέφτουν σε χειμερία νάρκη σε εύκρατα κλίματα, η φρουκτόζη να είναι διαθέσιμη κατά τους φθινοπωρινούς μήνες, όταν τα φρούτα είναι ώριμα. Η κατανάλωση πολλής φρουκτόζης μπορεί να βοηθήσει αυτά τα ζώα να απορροφήσουν και να μετατρέψουν περισσότερα θρεπτικά συστατικά σε λίπος, τα οποία χρειάζονται για να περάσουν το χειμώνα.

Οι άνθρωποι δεν εξελίχθηκαν για να τρώνε αυτό που τρώνε σήμερα. “Η φρουκτόζη είναι σχεδόν πανταχού παρούσα στις σύγχρονες δίαιτες, είτε προέρχεται από σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης, επιτραπέζια ζάχαρη, είτε από φυσικά τρόφιμα όπως τα φρούτα. Η φρουκτόζη από μόνη της δεν είναι επιβλαβής. Το πρόβλημα είναι η υπερκατανάλωση. Το σώμα μας δεν σχεδιάστηκε για να τρώει τόσο πολύ όσο τρώμε σήμερα”.

Η μελλοντική έρευνα θα επιβεβαιώσει ότι τα ευρήματα στα ποντίκια ισχύουν και στους ανθρώπους. Υπάρχουν ήδη φάρμακα σε κλινικές δοκιμές για άλλους σκοπούς που στοχεύουν ένα ένζυμο που είναι υπεύθυνο για την παραγωγή της 1-φωσφορικής φρουκτόζης. Ένα φάρμακο θα μπορούσε να συρρικνώσει τις λάχνες, να μειώσει την απορρόφηση τους λίπους και πιθανώς να επιβραδύνει την ανάπτυξη των καρκινικών όγκων.

Δείτε επίσης