To παράτριμμα (σύγκαμα) είναι μια επιπολής φλεγμονώδης δερματίτιδα που παρουσιάζεται, όπου δύο δερματικές επιφάνειες βρίσκονται απέναντι η μία από την άλλη. Ως αποτέλεσμα της τριβής (το δέρμα υφίσταται τριβή από την αντικρινή επιφάνεια του δέρματος), της θερμότητας και της υγρασίας, η προσβεβλημένη πτυχή καθίσταται ερυθηματώδης, διαβρεγμένη, και επιμολυσμένη.
Οι κυριότεροι παράγοντες που ευνοούν το σύγκαμα είναι η παχυσαρκία, οι αυξημένες εκκρίσεις σμήγματος και ιδρώτα, η ενούρηση και τα εκκρίματα από συρίγγια.
Το σύγκαμα αποτελεί ένα από τα πιο συχνά προβλήματα στα βρέφη. Είναι αποτέλεσμα ερεθισμού του δέρματος του μωρού από τα ίδια του τα ούρα τα οποία περιέχουν μια ουσία που λέγεται ουρία. Η ουρία διασπάται και παράγεται αμμωνία, η οποία και προκαλεί τον ερεθισμό στο δέρμα. Επιπλέον, η περιοχή που καλύπτεται από την πάνα δεν αερίζεται, είναι εκτεθειμένη σε υγρασία, σε ερεθιστικές ουσίες και μικροοργανισμούς που υπάρχουν στα κόπρανα.
Μπορεί να υπάρχουν διαβρώσεις, ραγάδες και εξίδρωση, που συνοδεύονται από συμπτώματα καύσου και φαγούρας.
Το παράτριμμα παρατηρείται συχνότερα κατά τη διάρκεια υγρών και θερμών καιρικών συνθηκών, κυρίως σε παχύσαρκα άτομα. Τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι είναι επίσης επιρρεπείς.
Αυτός ο τύπος δερματίτιδας μπορεί να προσβάλλει τις περιοχές πίσω από τα αυτιά, τις πτυχές των άνω βλεφάρων, τις πτυχές του τραχήλου, τη μασχάλη, την καμπτική επιφάνεια του αγκώνα, τα μεσοδακτύλια διαστήματα των άκρων χειρών, την υπομαζική χώρα, τον ομφαλό, τη βουβωνική, περινεϊκή και μεσογλουτιαία περιοχή, τους ιγνυακούς βόθρους και τις μεσοδακτύλιες πτυχές των άκρων ποδών.
Ως αποτέλεσμα της διαβροχής, αναπτύσσεται δευτερογενής λοίμωξη από βακτήρια (ή μύκητες). Η υπομαζική χώρα στις παχύσαρκες γυναίκες αποτελεί τη συχνότερη θέση ανάπτυξης καντιντιασικού παρατρίμματος.
Οι βουβωνικές περιοχές προσβάλλονται επίσης συχνά από μυκητιασικές λοιμώξεις (ζυμομύκητες ή δερματόφυτα). Η βακτηριακή λοίμωξη μπορεί να οφείλεται σε στρεπτόκοκκους, σταφυλόκοκκους, ψευδομονάδα ή κορυνοβακτηρίδια.
Στη διαφορική διάγνωση, η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα προσβάλλει χαρακτηριστικά τις δερματικές πτυχές. Η ψωρίαση των πτυχών και το ερύθρασμα συχνά διαφεύγουν της διάγνωσης, ειδικά όταν προσβάλλεται η βουβωνική και μεσογλουτιαία χώρα ή το τέταρτο μεσοδακτύλιο διάστημα των άκρων ποδών, όπως συμβαίνει στο ερύθρασμα. Οι ρωγμώδεις βλάβες της βουβωνικής χώρας μπορεί να αποτελούν εκδήλωση της ιστιοκυττάρωσης από κύτταρα Langerhans.
Θεραπεία
Η θεραπεία στοχεύει στην εξάλειψη της διαβροχής. Τοπικά εφαρμόζονται κατάλληλα αντιβιοτικά ή αντιμυκητιασικά σκευάσματα. Οι παρατριμματικές επιφάνειες διαχωρίζονται μεταξύ τους με γάζες ή άλλα κατάλληλα επιθέματα.
Η βαφή castellani είναι επίσης χρήσιμη, ως αλοιφή Polysporin. Τα τοπικά στεροειδή χαμηλής ισχύος και η τοπική τακρολίμη βοηθούν στον περιορισμό της φλεγμονής αλλά θα πρέπει πάντα να χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με έναν τοπικό αντιμυκητιασικά ή αντιμικροβιακό παράγοντα.
