Οι άνθρωποι που είναι ανοιχτοί και εξωστρεφείς, βασανίζονται πιο πολύ από τις συνέπειες της έλλειψης ύπνου, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που διαπίστωσε ότι οι κλειστοί και εσωστρεφείς τύποι έχουν λιγότερο πρόβλημα όταν μένουν άϋπνοι και έτσι είναι την επόμενη μέρα σε μεγαλύτερη εγρήγορση. Οι ερευνητές του Κέντρου Στρατιωτικής Ψυχιατρικής και Νευροεπιστήμης του Στρατιωτικού Ινστιτούτου Ερευνών Γουόλτερ Ριντ των ΗΠΑ, οι οποίοι δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό για θέματα ύπνου «Sleep», κράτησαν ξύπνιους επί 36 ώρες μια ομάδα 48 εθελοντών ηλικίας 18 έως 39 ετών, οι οποίοι είχαν χωριστεί σε δύο ομάδες (εξωστρεφών-εσωστρεφών). Κάνοντας ανά μια ώρα διάφορα νοητικά και ψυχολογικά τεστ στη διάρκεια του πειράματος, καθώς και μετά τη λήξη του, προκειμένου να μετρήσουν την εγρήγορση και το βαθμό αντίδρασης των εθελοντών (οι οποίοι, για παράδειγμα, κλήθηκαν να πατήσουν ένα κουμπί όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, μόλις άναβε ένα φωτάκι), οι επιστήμονες βρήκαν ότι οι πιο εσωστρεφείς προσωπικότητες, σε αντίθεση με τις εξωστρεφείς, τα έβγαζαν πέρα καλύτερα με την αϋπνία.Αλλά καλά τα πήγαν και εκείνοι οι εξωστρεφείς, στους οποίους είχε απαγορευτεί οποιαδήποτε κοινωνική επαφή στη διάρκεια του πειράματος, πράγμα που, κατά τους ερευνητές, δείχνει ότι είναι η «κοινωνική διέγερση» εκείνη που κυρίως κουράζει τον εγκέφαλο των εξωστρεφών ανθρώπων.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι, με βάση τα ευρήματά τους, φαίνεται πως οι διαφορετικοί τύποι προσωπικότητας έχουν διαφορετική ικανότητα να ανταποκρίνονται στα στρατιωτικά καθήκοντα (στα οποία μερικές φορές περιλαμβάνεται και η αϋπνία για μεγάλα χρονικά διαστήματα), ενώ εκτιμούν ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει με τους πολίτες που δουλεύουν νυκτερινές βάρδιες σε διάφορες δουλειές, χωρίς να έχουν κατ’ ανάγκη την φυσιολογική-ψυχολογική ετοιμότητα για κάτι τέτοιο.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι πιθανώς οι εσωστρεφείς χαρακτήρες όλη την ημέρα υφίστανται μια συνεχή εγκεφαλική «υπερ-διέγερση» από ποικίλα ερεθίσματα, πράγμα που τους ωθεί να αποφεύγουν τις πολλές κοινωνικές επαφές γιατί ενοχλούνται από αυτές. Όμως αυτή η συνεχής εγκεφαλική δραστηριότητα, σε σχέση με τα εξωτερικά ερεθίσματα, είναι αυτή που προετοιμάζει καλύτερα τον εγκέφαλό τους, για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της παρατεταμένης αϋπνίας.
Μια προηγούμενη βρετανική έρευνα, υπό τον νευροεπιστήμονα καθηγητή Μαρκ Μπλακγκρόουβ του πανεπιστημίου του Σουάνσι, που επίσης έχει συγκρίνει την επίδραση της έλλειψης ύπνου στους εξωστρεφείς και εσωστρεφείς ανθρώπους, έχει καταλήξει σε ανάλογα συμπεράσματα, ότι οι εξωστρεφείς είναι πιο ευάλωτοι στην αϋπνία. Όμως αποδίδει το πρόβλημά τους σε άλλη αιτία: στο ότι απλώς οι πιο εξωστρεφείς επηρεάζονται περισσότερο από την εμφάνιση των γύρω τους, που βρίσκονται στην ίδια ομάδα και είναι επίσης ξάγρυπνοι, ενώ οι εσωστρεφείς -που ζουν περισσότερο στον «κόσμο» τους- επηρεάζονται λιγότερο από την εικόνα των άλλων ανθρώπων.
