H "καλή" χοληστερίνη μεταφέρεται από τη λιποπρωτεΐνη HDL (High Density Lipoprotein)
Οι άνδρες που γιορτάζουν τα 85α γενέθλιά τους, έχουν συνήθως υψηλά επίπεδα “καλής” χοληστερόλης (χοληστερίνη) στα 65 χρόνια τους, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που διαπίστωσε ότι όσοι είχαν τη μεγαλύτερη “καλή” χοληστερόλη (HDL), ήταν κατά 28% λιγότερο πιθανό να πεθάνουν πριν τα 85, σε σχέση με όσους είχαν τη μικρότερη “καλή” χοληστερόλη. Ως γνωστόν, όταν η “κακή” χοληστερόλη (LDL) είναι υψηλή και “καλή” χοληστερόλη είναι χαμηλή (κάτω από 40 mg/dL) αυξάνεται ο κίνδυνος για έμφραγμα και εγκεφαλικό.
Οι ερευνητές του Κέντρου Έρευνας και Επιδημιολογίας Βετεράνων της Μασαχουσέτης, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο αμερικανικό περιοδικό καρδιολογίας “American Journal of Cardiology”, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, μελέτησαν τα ιατρικά αρχεία 650 βετεράνων, όταν είχαν ηλικία περίπου 65 ετών, και τους κατέταξαν με βάση το επίπεδο “καλής” χοληστερόλης.
Συσχετίζοντας, στη συνέχεια, με το πόσο έζησαν (ή συνέχισαν να ζουν) αυτοί οι βετεράνοι, οι ερευνητές συμπέραναν ότι για κάθε 10 mg/dL που αυξανόταν η “καλή” χοληστερόλη, μειωνόταν κατά 14% η πιθανότητα θανάτου πριν τα 85 (συνολικά 375, περισσότεροι από τους μισούς, έζησαν μέχρι αυτή την ηλικία).
Επίσης, όσοι είχαν υψηλότερη “καλή” χοληστερόλη, ήσαν παράλληλα λιγότερο υπέρβαροι, δεν έπιναν περισσότερα από δύο ποτά την μέρα και κάπνιζαν λιγότερο, σε σχέση με όσους είχαν χαμηλότερη “καλή” χοληστερόλη. Πάντως οι ερευνητές απομόνωσαν την επίδραση αυτών των υπόλοιπων θετικών παραγόντων και συμπέραναν ότι η υψηλή “καλή” χοληστερόλη από μόνη της αποτελεί παράγοντα που σχετίζεται με την μακροζωία.
Ο δρ Νιρ Μπαρζιλάι του Ινστιτούτου Έρευνας για τη Γήρανση του Κολλεγίου Ιατρικής “‘Αλμπερτ “Αϊνστάιν”, που δεν συμμετείχε στην έρευνα, επεσήμανε ότι η νέα μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει προηγούμενες ενδείξεις ότι η “καλή” χοληστερόλη είναι σημαντική για τη διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου, τονίζοντας ωστόσο πως το γεγονός ότι υπάρχει μια σχέση δεν σημαίνει ότι κατ’ ανάγκην η υψηλή HDL φέρνει μακροζωία.
Επίσης υπογράμμισε ότι «είναι δύσκολο να αλλάξει κανείς το επίπεδο της καλής χοληστερόλης», κάτι που ίσως μπορεί να επιτευχθεί με τη βοήθεια της σωματικής άσκησης (αλλά όχι περισσότερο από μερικές μονάδες). Έτσι, εκτίμησε ότι ίσως πρέπει να βρεθεί ένα φάρμακο που να αυξάνει την “καλή” χοληστερόλη, ώστε να ευνοεί παράλληλα και το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής.
Ορισμένες φαρμακευτικές εταιρίες ήδη κάνουν τις σχετικές έρευνες και δοκιμές. Όμως παραμένει άγνωστο, όπως είπε, πόσο πρέπει να αυξηθεί η HDL για να μειωθεί σημαντικά ο κίνδυνος για καρδιοπάθεια, συνεπώς αποτελεί ερωτηματικό κατά πόσο τέτοια φάρμακα όντως θα κάνουν καλό στην υγεία.
Από την άλλη, σύμφωνα με την κλινική Mayo, η βιταμίνη-Β νιασίνη (που περιέχεται στα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα άπαχα κρέατα, τους ξηρούς καρπούς, τα ψάρια κ.α.) μπορεί να αυξήσει το επίπεδο της HDL κατά 15% έως 35%, όμως έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες, όπως βλάβες στο ήπαρ και αύξηση του σακχάρου στο αίμα.
