Η έλλειψη οξυγόνου που χαρακτηρίζει όσους ροχαλίζουν δυνατά, ευνοεί την ανάπτυξη κακοηθών όγκων και αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο, σύμφωνα με μία νέα μελέτη. Όπως έδειξε η μελέτη, όσοι ροχαλίζουν μέτρια έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν από καρκίνο, ενώ όσοι ροχαλίζουν δυνατά έχουν σχεδόν πενταπλάσιες πιθανότητες, σε σύγκριση με όσους δεν ροχαλίζουν καθόλου. Τα ευρήματα αυτά βασίζονται σε στοιχεία από μελέτες ύπνου που διεξήχθησαν σε συνολικά 1.522 εθελοντές στη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών. Την ογκογόνο δράση της ελλείψεως οξυγόνου, εξάλλου, έχουν επιβεβαιώσει και έρευνες σε ποντίκια.
«Η συνέπεια των ευρημάτων από τα πειράματα σε ζώα και από τις κλινικές μελέτες για τη συσχέτιση διαταραχής της αναπνοής (έλλειψη οξυγόνου) και καρκίνου, είναι ιδιαίτερα έντονη», δήλωσε ο επικεφαλής της νέας μελέτης δρ Χαβιέ Νιέτο, από τη Σχολή Ιατρικής & Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Ουϊσκώνσιν.
Οξυγόνο και καρκίνος
«Η δική μας μελέτη, όμως, είναι η πρώτη που τεκμηριώνει συσχέτιση ανάμεσα στην διαταραχή της αναπνοής εξαιτίας του ροχαλητού και του αυξημένου κινδύνου θανάτου από καρκίνο». Και συνέχισε: «Εάν τα ευρήματά μας επαληθευτούν από μελλοντικές μελέτες, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία της διαταραχής της αναπνοής σε ασθενείς με καρκίνο, πιθανώς θα παρατείνει την ζωή τους».
Τα νέα ευρήματα παρουσιάσθηκαν στο διεθνές συνέδριο της Αμερικανικής Θωρακικής Εταιρείας, που διεξάγεται στο Σαν Φρανσίσκο. Θα δημοσιευθούν επίσης στην «Αμερικανική Επιθεώρηση Αναπνευστικής & Επείγουσας Ιατρικής» (AJRCCM).
Για να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι ερευνητές έλαβαν υπ’ όψιν και άλλους παράγοντες που επηρεάζουν τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο, όπως το κάπνισμα, την ηλικία, το φύλο και το σωματικό βάρος. Ένα απρόσμενο εύρημα, πάντως, ήταν πως η συσχέτιση διαταραχής της αναπνοής-θανάτου από καρκίνο ήταν ισχυρότερη μεταξύ των εθελοντών που δεν ήταν παχύσαρκοι.
Και αυτό το εύρημα, όμως, αντανακλά εκείνο πειραμάτων σε ποντίκια, σύμφωνα με το οποίο οι επιπτώσεις από την έλλειψη οξυγόνου στην ανάπτυξη του καρκίνου είναι πολύ πιο σοβαρές στα αδύνατα ζώα.
