Στην υπερμετρωπία το σημείο εστίασης πέφτει πίσω από τον αμφιβληστροειδή κάνοντας τα κοντινά αντικείμενα να φαίνονται θολά.
Η υπερμετρωπία είναι μία συνηθισμένη πάθηση. Μπορείτε να δείτε τα αντικείμενα σε απόσταση καθαρά, αλλά έχετε πρόβλημα να εστιάσετε σε αντικείμενα που είναι κοντά. Αυτή η πάθηση συνήθως συμβαίνει, επειδή το μάτι είναι πολύ κοντό από εμπρός προς τα πίσω.
Οι ακτίνες του φωτός που εισέρχονται στο μάτι σας δεν εστιάζονται πάνω στον αμφιβληστροειδή που βρίσκεται στο πίσω μέρος του ματιού. Αντί αυτού, το σημείο εστίασης πέφτει πίσω από τον αμφιβληστροειδή. (Στη μυωπία το σημείο εστίασης είναι μπροστά από τον αμφιβληστροειδή και έτσι τα μακρινά αντικείμενα φαίνονται θολά).
Η υπερμετρωπία μπορεί επίσης να προκαλείται από τη μειωμένη ικανότητα του φακού και του κερατοειδούς χιτώνα να εστιάσουν, επειδή ένας από τους δύο δεν έχει αρκετή καμπυλότητα.
Συμπτώματα
Στην αρχή, τα συμπτώματα μπορεί να μην είναι ανιχνεύσιμα ή να είναι πολύ ελαφρά. Με την ηλικία, μπορεί κανείς να παρατηρήσει την αυξανόμενη δυσκολία να διακρίνει κανείς κοντινά αντικείμενα μέχρις ότου αρχίζουν πλέον να φαίνονται θολά ή θαμπά ακόμη και μακρινά αντικείμενα.
Συνηθισμένα συμπτώματα της υπερμετρωπίας είναι η δυσκολία εστίασης σε κοντινά αντικείμενα και μερικές φορές πονοκέφαλους ή γενική ενόχληση στο μάτι μετά από κοντινές εργασίες, όπως το διάβασμα, το γράψιμο ή η ζωγραφική.
Να σημειωθεί ότι στην σχολική ηλικία όπου αρχίζουν οι απαιτήσεις για ευκρινή όραση στην κοντική απόστασ, η προσαρμογή του ματιού πρέπει να αποδώσει επιπλέον έργο αφενός για να εξουδετερώσει την υπερμετρωπία και αφετέρου για να μεταφέρει την εστία του κοντινού αντικειμένου πάνω στον αμφιβληστροειδή. Το αποτέλεσμα είναι η κόπωση της όρασης (κοπιωπία) και συχνά οδηγεί σε κεφαλαλγία. Αντίστοιχα συμπτώματα παρουσιάζουν και οι ενήλικες.
Σημεία και συμπτώματα
- Τα κοντινά αντικείμενα φαίνονται θολά.
- Κούραση στα μάτια με πόνο και πονοκέφαλο.
Στα βρέφη και τα παιδιά
Η υπερμετρωπία υπάρχει συνήθως από τη γέννηση και είναι κληρονομική. Τα μωρά και τα μικρά παιδιά χαρακτηρίζονται πολύ συχνά από ελαφρά υπερμετρωπία, καθώς όμως τα μάτια τους μεγαλώνουν και γίνονται πιο επιμήκη, η κατάσταση αυτή διορθώνεται στην ηλικία των 7-8 ετών, σε γενικές γραμμές. Τα περισσότερα νεαρά άτομα δε γνωρίζουν ότι έχουν την πάθηση, γιατί ο φακός τους έχει αρκετή ευελιξία και την ξεπερνάει. Έτσι τα περισσότερα νεαρά άτομα με υπερμετρωπία δεν χρειάζονται γυαλιά. Αλλά, όσο μεγαλώνουν, ο φακός γίνεται λιγότερο ελαστικός και δεν μπορεί να κάνει την απαραίτητη ρύθμιση. Κατά τη μέση ηλικία οι περισσότεροι άνθρωποι με υπερμετρωπία χρειάζονται γυαλιά, για να βελτιώσουν την κοντινή τους όραση.
Η διάγνωση της υπερμετρωπίας πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο οφθαλμίατρο ο οποίος συνήθως υποβάλλει τον ασθενή σε περισσότερες εξετάσεις πέρα απ΄ τον έλεγχο της διάθλασης, ώστε να αποκλειστούν άλλες οφθαλμικές παθήσεις που μπορεί να συνυπάρχουν με την υπερμετρωπία. Είναι σημαντικό να εντοπιστεί το πρόβλημα έγκαιρα καθώς σε περίπτωση ασύμμετρης προσβολής (πιο πολύ το ένα από τα δύο μάτια) μπορεί να οδηγήσει σε στραβισμό, η ακόμη και σε τύφλωση του ενός ματιού.
Θεραπεία
Αν έχετε συμπτώματα υπερμετρωπίας, επισκεφθείτε έναν οφθαλμίατρο. Αυτός θα κάνει μία σειρά εξετάσεων, για να εξακριβώσει τη φύση και το μέγεθος του προβλήματος και το επίπεδο της διόρθωσης που χρειάζεστε, για να βελτιώσετε την όραση σας.
Η υπερμετρωπία θεραπεύεται εύκολα με γυαλιά ή φακούς επαφής. Υπάρχει επίσης χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία της υπερμετρωπίας, αλλά δε χρησιμοποιείται συχνά. Η μόνιμη χειρουργική αποκατάσταση γίνεται με excimer laser με τη μέθοδο LASIK για υπερμετρωπίες μέχρι 5,0 διοπτρίες.
