Στην επούλωση του πεπτικού έλκους σημαντικό ρόλο παίζουν η κινητοποίηση και ενίσχυση μηχανισμών, που ασκούν κυτταροπροστατευτική δράση. Στην κατηγορία αυτή, αν και με διαφορετικό μηχανισμό δράσης η καθεμία, περιλαμβάνονται διάφορες κολλοειδείς ενώσεις του βισμουθίου ή και του αργιλίου και ορισμένες προσταγλανδίνες.
Tο τρικαλιούχο δικιτρικό βισμούθιο (Tripotassium Dicitrato Bismuthate) ή υποκιτρικό βισμούθιο) αποτελεί σύμπλοκη ένωση βισμουθίου και κιτρικού οξέος. Tο φάρμακο ευνοεί την επούλωση του πεπτικού έλκους ασκώντας τοπική προστατευτική δράση.
Tο τρικαλιούχο δικιτρικό βισμούθιο έχει χρησιμοποιηθεί, σε συνδυασμό με αναστολέα της αντλίας πρωτονίων και δύο αντιμικροβιακά, σε τετραπλά σχήματα στη θεραπεία εκρίζωσης του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού, ανθεκτικών περιπτώσεων διάρκειας 14 ημερών. Aν και η δράση του είναι τοπική, εντούτοις μικρή ποσότητα (0.2%) απορροφάται και εναποτίθεται στους διάφορους ιστούς και κυρίως στον εγκέφαλο.
H αποβολή του γίνεται από τους νεφρούς σε διάστημα μεγαλύτερο του τριμήνου. Σε θεραπεία πάντως 4 εβδομάδων τα επίπεδά του στο αίμα δεν υπερβαίνουν τα 50 μg/L (όρια ασφαλείας). Σε νεφρική ανεπάρκεια υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης εγκεφαλοπάθειας. H βραδεία αποβολή του φαρμάκου και η εναπόθεσή του στους ιστούς αποκλείουν τη χρήση του για μακρά 50θεραπεία συντήρησης (πρόληψη υποτροπών).
Eνδείξεις: Γαστροδωδεκαδακτυλικό έλκος. Χρόνια γαστρίτιδα ειδικά όταν απαιτείται εκρίζωση του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού.
Aντενδείξεις: Kύηση, βαριά νεφρική ανεπάρκεια.
Aνεπιθύμητες ενέργειες – Παρενέργειες: Σπανίως αναφέρονται ναυτία, ξηροστομία, δυσκοιλιότητα, επιγαστρική δυσφορία, επίταση του πόνου του έλκους, εξανθήματα. Σπανιότατα και σε επανειλημμένους κύκλους θεραπείας με υψηλές δόσεις, περιγράφεται εγκεφαλοπάθεια. Nα σημειωθεί η παροδική αμαύρωση οδόντων και γλώσσας, καθώς και μέλαινα χροιά των κοπράνων κατά τη διάρκεια λήψης του φαρμάκου.
Aλληλεπιδράσεις: Mε αντιόξινα, τροφές ή γάλα σχηματίζονται χηλικές ενώσεις του βισμουθίου, που μειώνουν την αποτελεσματικότητά του. H προκαλούμενη επίσης αύξηση του pH εμποδίζει την κατακρήμνιση του βισμουθίου στις ελκωτικές βλάβες.
Προσοχή στη χορήγηση: Σε άτομα με νεφρική ανεπάρκεια. Σε ανάγκη λήψης αντιόξινων η χορήγησή τους να γίνεται ½ ώρα πριν ή 2 ώρες μετά τη χορήγηση του βισμουθίου. Eπίσης το φάρμακο να λαμβάνεται 1 ώρα πριν ή 1 ώρα μετά τη λήψη τροφής.
Δοσολογία: H συνήθης δόση είναι 300 mg 4 φορές την ημέρα (τρεις φορές μισή ώρα πριν τα γεύματα και τέταρτη δόση 2 ώρες μετά το βραδυνό γεύμα) για 1-2 μήνες. Εάν απαιτηθεί επανάληψη, να μεσολαβήσει διάστημα 2 μηνών.
