Η καρδιαγγειακή νόσος είναι κύρια αιτία νοσηρότητας και θανάτου στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Η αντιπηκτική αγωγή με ασπιρίνη είναι μια συνήθη κλινική πρακτική και οι κατευθυντήριες οδηγίες καθορίζουν τη λήψη της μια φορά ημερησίως.
Τώρα, σύμφωνα με μια μελέτη που παρουσιάστηκε από Δανούς ερευνητές στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD), στη Λισσαβόνα, η λήψη ασπιρίνης δύο φορές την ημέρα, αντί για μία όπως συστήνεται σήμερα, ίσως ενισχύει την καρδιαγγειακή προστασία στους διαβητικούς τύπου 2.
Η ασπιρίνη μειώνει την συγκόλληση των αιμοπεταλίων περιορίζοντας την πιθανότητα σχηματισμού θρόμβου, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει στη συνέχεια ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο ή έμφραγμα.
Όμως, η ασπιρίνη έχει σύντομη διάρκεια δράσης και μελέτες έχουν δείξει ότι η μια μόνο ημερήσια δόση δεν αναστέλλει την τάση σχηματισμού θρόμβων, όταν αυτή είναι αυξημένη, όπως συμβαίνει στους πάσχοντες από διαβήτη τύπου 2.
Για τον λόγο αυτό, η ασπιρίνη είναι λιγότερο αποτελεσματική στους διαβητικούς.
Αυξημένη συγκόλληση αιμοπεταλίων στους διαβητικούς
Ερευνητές του Aarhaus University Hospital στη Δανία συνέκριναν τη δράση της ασπιρίνης κατά τη διάρκεια του 24ωρου σε 21 διαβητικά άτομα χωρίς καρδιαγγειακή νόσο και σε υγιή άτομα.
Η μελέτη έγινε για έξι μέρες. Ελήφθησαν δείγματα αίματος στην αρχή της μελέτης και 1 ώρα μετά την πρόσληψη 75 mg ασπιρίνης, καθώς και μετά από 24 ώρες.
Διαπιστώθηκε ότι η δράση της ασπιρίνης έφθινε με το πέρασμα του χρόνου και στις δύο ομάδες.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι αυτό σημαίνει ότι η ικανότητα της ασπιρίνης να αναστέλλει τη συγκόλληση αιμοπεταλίων και άρα να εμποδίζει το σχηματισμό θρόμβων είχε μειωθεί κατά τη διάρκεια του διαστήματος δοσολόγησης όταν η ασπιρίνη λαμβανόταν μία φορά την ημέρα.
Ο γιατρός Liv Vernstroem, επικεφαλής της μελέτης, είπε ότι οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 έχουν αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο και ίσως μια θεραπεία με δύο φορές ασπιρίνη την ημέρα για να είναι πιο αποτελεσματική.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι, πριν από τη μελέτη, οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 που δεν είχαν πάρει ασπιρίνη είχαν αυξημένη συγκόλληση αιμοπεταλίων σε σύγκριση με τα υγιή άτομα. Αυτό σημαίνει ότι τα αιμοπετάλια των ασθενών έχουν αυξημένες αιμοστατικές ιδιότητες, αυξάνοντας τον κίνδυνο θρόμβωσης στη συγκεκριμένη ομάδα.