Τα άτομα με χρόνια φλεγμονή μπορεί να εμφανίσουν προβλήματα μνήμης και νόησης στην τρίτη ηλικία, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε περιοδικό Neurology από ερευνητές του πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς της Βαλτιμόρης.
Υπάρχουν δύο είδη φλεγμονής, η οξεία και η χρόνια. Η πρώτη, συμβαίνει όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά σε λοίμωξη ή τραύμα και είναι τοπική, σύντομης διάρκειας. Η χρόνια ή συστημική φλεγμονή δεν θεωρείται υγιής, είναι μια χαμηλής έντασης φλεγμονή που υφέρπει στο σώμα για μήνες ή χρόνια και μπορεί να συνδέεται με αυτοάνοσες παθήσεις (ρευματοειδή αρθρίτιδα, πολλαπλή σκλήρυνση κ.ά.), στρες ή άλλη πάθηση, εκδηλούμενη με διάφορα συμπτώματα, όπως χρόνια κόπωση, πεπτικά προβλήματα, πόνους στις αρθρώσεις κ.ά.
Όπως ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης Keenan Walker, «η χρόνια φλεγμονή επιβαρύνει το σώμα και μπορεί να κάνει ζημιά στις αρθρώσεις, στα εσωτερικά όργανα και στα κύτταρα. Μπορεί να οδηγήσει σε καρδιοπάθεια, εγκεφαλικό επεισόδιο και καρκίνο». Η τακτική σωματική άσκηση, η υγιεινή διατροφή και ο ποιοτικός ύπνος βοηθούν στη μείωση της χρόνιας φλεγμονής.
Οι ερευνητές, εξέτασαν 12.336 ανθρώπους που συμμετείχαν στην μελέτη Atherosclerosis Risk in Communities. Ήταν μέσης ηλικίας 57 ετών και παρακολουθήθηκαν σε βάθος 20αετίας. Είχαν δώσει δείγμα αίματος στην αρχή της μελέτης για να μετρηθούν τέσσερις βιοδείκτες φλεγμονής, από όπου προέκυψε μια βαθμολογία για κάθε άνθρωπο, ενώ μετρήθηκε ξεχωριστά και η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη. Οι 4 βιοδείκτες ήταν το ινωδογόνο, ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων, ο παράγοντας von Willebrand και ο παράγοντας VIII.
Οι νοητικές και μνημονικές ικανότητες των συμμετεχόντων εξετάσθηκαν με ειδικά τεστ στην αρχή της έρευνας, έπειτα από 6 ή 9 έτη, καθώς και στο τέλος της μελέτης, μετά την παρέλευση 20 ετών.
Διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες που είχαν τα υψηλότερα επίπεδα χρόνιας φλεγμονής, με βάση τη βαθμολογία των 4 βιοδεικτών, είχαν κατά μέσο όρο 7,8% μεγαλύτερη έκπτωση των λειτουργιών του νου και της μνήμης τους, σε σχέση με όσους είχαν τα χαμηλότερα επίπεδα φλεγμονής. Όσοι είχαν τα υψηλότερα επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης είχαν 11,6% μεγαλύτερη γνωστική έκπτωση.
Η έρευνα διαπίστωσε απλώς μια συσχέτιση ανάμεσα στη χρόνια φλεγμονή και στην κατάσταση του νου και δεν απέδειξε ότι η φλεγμονή είναι όντως η αιτία.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η χρόνια φλεγμονή μπορεί να αποτελέσει έναν σημαντικό στόχο για θεραπευτικές παρεμβάσεις. Από την άλλη όμως, είναι επίσης πιθανό ότι η χρόνια φλεγμονή δεν αποτελεί την αιτία, αλλά αντίθετα έναν δείκτη ή ακόμη και μία αντίδραση στις νευροεκφυλιστικές παθήσεις του εγκεφάλου που οδηγούν σε έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών» δήλωσε ο Walker.
