Ο διαβήτης έχει συνδεθεί με μια σειρά επιπλοκών όπως π.χ. η νεφρική νόσος, και μια νέα έρευνα διαπιστώνει ότι τα ηλικιωμένα άτομα με διαβήτη τύπου 2 έχουν περισσότερες δυσκολίες σκέψης και μνήμης. Όμως στην παρούσα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Diabetologia δεν βρέθηκε κάποια σχέση μεταξύ του μεγέθους του εγκεφάλου και των προβλημάτων σκέψης και μνήμης.
Κατά τη διάρκεια μιας πενταετίας, οι συμμετέχοντες με διαβήτη παρουσίασαν μείωση των γνωστικών δυνατοτήτων. Χρησιμοποιώντας σαρώσεις με μαγνητική τομογραφία, οι ερευνητές είδαν ότι οι εγκέφαλοι των συμμετεχόντων ήταν μικρότεροι στην αρχή της μελέτης, σε σχέση με του μη διαβητικούς, αλλά οι ρυθμοί μείωσης του μεγέθους του εγκεφάλου δεν διέφεραν καθόλη τη διάρκεια των ετών παρακολούθησης.
«Παρόλο που η μνήμη και η εκτελεστική λειτουργία [σκέψεις και σχεδιαστικές δεξιότητες] μειώθηκαν πιο γρήγορα στα άτομα με διαβήτη τύπου 2, αυτό δεν εξηγείται από τη μείωση του όγκου του εγκεφάλου», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης Michele Callisaya, ερευνήτρια στο University of Tasmania. Η Callisaya είπε ότι εξεπλάγη από αυτό το εύρημα.
Οι ερευνητές ανέμεναν ότι ο μειωμένος όγκος του εγκεφάλου θα ήταν πιο κοινός στους ανθρώπους που είχαν προβλήματα μνήμης και σκέψης. Αλλά ο ειδικός πρόσθεσε ότι είναι δυνατό αυτό να καταγραφόταν αν το χρονικό διάστημα ήταν μεγαλύτερο λέγοντας: «Το γενικό μήνυμα είναι ότι ο διαβήτης τύπου 2 επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου».
Παλαιότερες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι ο διαβήτης μπορεί να διπλασιάσει τον κίνδυνο άνοιας ενός ατόμου. Όμως κανένας δεν έχει αποδείξει ότι υπάρχει σχέση αιτίας-αποτελέσματος. Αυτό ώθησε την Callisaya και τους συναδέλφους της να εξετάσουν κατά πόσον η απώλεια εγκεφαλικού όγκου μπορεί να βρίσκεται πίσω από μια τέτοια σύνδεση.
Οι ερευνητές προσέλαβαν περισσότερους από 700 ανθρώπους μεταξύ 55 και 90 ετών. Σε τρία διαφορετικά σημεία κατά τη διάρκεια των πέντε ετών, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε δοκιμές για τη μέτρηση των δεξιοτήτων σκέψης και μνήμης καθώς και σε μαγνητική τομογραφία. Περίπου οι μισοί από τους συμμετέχοντες είχαν διαβήτη τύπου 2 (348 άτομα) ενώ η μέση ηλικία τους ήταν 68 ετών- η ομάδα χωρίς διαβήτη είχε μέσο όρο ηλικίας 73 ετών.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα με διαβήτη είχαν μικρότερες βαθμολογίες στα τεστ λεκτικής μνήμης και λεκτικής ευχέρειας. Η λεκτική μνήμη είναι η δυνατότητα ανάκλησης των λέξεων και η λεκτική ευχέρεια είναι ένα μέτρο σκέψης και προγραμματισμού δεξιοτήτων. Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα ίσως ξεχνούν τα ονόματα των ανθρώπων ή να δυσκολεύονται να βρίσκουν τα πράγματά τους, δήλωσε η Callisaya. Οι άνθρωποι που έχουν προβλήματα στη λεκτική ευχέρεια μπορεί να έχουν δυσκολίες στο να οργανώνουν πράγματα.
Οι εξετάσεις μαγνητικής τομογραφίας έδειξαν ότι τα άτομα με διαβήτη είχαν μικρότερο όγκο εγκεφάλου στην αρχή της μελέτης αλλά η ομάδα της Callisaya δεν βρήκε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το μέγεθος του εγκεφάλου σχετίζεται με την πτώση στη μνήμη και στη σκέψη.
Ο Δρ. Gisele Wolf-Klein, διευθυντής γηριατρικής εκπαίδευσης στο Northwell Health στο Great Neck της Νέας Υόρκης, επανεξέτασε τα ευρήματα και είπε: «Ενώ δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο διαβήτης αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη γνωστικών αλλαγών, η σχέση με την ατροφία του εγκεφάλου παραμένει αβέβαιη».
Ο Δρ. Joel Zonszein, διευθυντής του κλινικού κέντρου διαβήτη στο ιατρικό κέντρο Montefiore της Νέας Υόρκης, συμφώνησε ότι η μελέτη δεν έδειξε καμία συσχέτιση μεταξύ του μεγέθους του εγκεφάλου, του διαβήτη και των προβλημάτων σκέψης και μνήμης. Ο Zonszein είπε ότι ότι οι άνθρωποι στην ομάδα του διαβήτη ήταν βαρύτεροι και είχαν υψηλότερη χοληστερόλη και αρτηριακή πίεση. «Το μήνυμα είναι ότι ο καλός, έγκαιρος έλεγχος όλων αυτών των παραγόντων κινδύνου – γλυκόζης αίματος, χοληστερόλης, βάρους και αρτηριακής πίεσης – είναι σημαντικός παράλληλα με την τακτική άσκηση», ανέφερε.
Ο Wolf-Klein είπε ότι, αν και δεν έχει αποδειχθεί ότι η καλή διαχείριση του σακχάρου στο αίμα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για θέματα υγείας του εγκεφάλου, η σωματική δραστηριότητα και η υγιεινή διατροφή έχουν συσχετιστεί με μικρότερο κίνδυνο άνοιας στο γενικό πληθυσμό καθώς και μειωμένη συχνότητα εμφάνισης διαβήτη..
