Για την καταπολέμηση του καρκίνου ή των χρόνιων λοιμώξεων, το ανοσοποιητικό σύστημα πρέπει να είναι ενεργό για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, το ανοσοποιητικό σύστημα συχνά εξαντλείται. Οι επιστήμονες στο Γερμανικό Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο (DKFZ) βρήκαν τώρα στοιχεία σε ποντίκια ότι οι σκελετικοί μας μύες βοηθούν στη διατήρηση του ανοσοποιητικού συστήματος σε χρόνιες ασθένειες.
Σε πολλές περιπτώσεις, η σοβαρή απώλεια βάρους και η μείωση της μυϊκής μάζας είναι αποτέλεσμα καρκίνου ή επικίνδυνων λοιμώξεων. Εκτός από αυτήν την κατάσταση γνωστή ως καχεξία, οι ασθενείς συχνά πάσχουν από εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Ένας από τους λόγους για αυτό είναι η μειωμένη λειτουργία μιας ομάδας Τ-κυττάρων, η αποστολή των οποίων είναι να αναγνωρίζουν και να σκοτώνουν μολυσμένα από ιούς κύτταρα ή καρκινικά κύτταρα.
Πιο αναλυτικά, οι χρόνιες ιογενείς λοιμώξεις και οι καρκίνοι συχνά προκαλούν ακούσια απώλεια σωματικού βάρους και μυϊκή ατροφία, δηλαδή καχεξία. Έχει τεκμηριωθεί καλά ότι τα Τ-κύτταρα συμβάλλουν στην απώλεια της μάζας σκελετικών μυών. Το αν και πώς ο σκελετικός μυς, με τη σειρά του, επηρεάζει τις λειτουργίες των Τ-κυττάρων που ονομάζονται CD8+ δεν είναι σαφές. Τα CD8+ κύτταρα εξαντλούνται σε χρόνιες λοιμώξεις και καρκίνους. Τα εξαντλημένα αυτά κύτταρα χαρακτηρίζονται από αυξημένη έκφραση ανασταλτικών υποδοχέων και μειωμένη έκκριση της κυτοκινών.
Οι διεργασίες που οδηγούν σε απώλεια της λειτουργίας των Τ-κυττάρων εξακολουθούν να είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξήγητες. Ωστόσο, οι πρώτες ενδείξεις δείχνουν ότι υπάρχει σχέση με την καχεξία.
“Είναι γνωστό ότι τα Τ-κύτταρα εμπλέκονται στην απώλεια της σκελετικής μυϊκής μάζας. Αλλά αν και πώς οι σκελετικοί μύες επηρεάζουν τη λειτουργία των Τ-κυττάρων είναι ακόμα ασαφές”, ανέφερε ο Guoliang Cui από το DKFZ.
Για να το μάθουν, οι επιστήμονες μόλυναν τα ποντίκια με ιό της λεμφοκυτταρικής χοριομυκητίτιδας (LCMV: lymphocytic choriomeningitis virus). Αυτή η μέθοδος είναι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο μοντέλο για τη μελέτη της πορείας των οξέων ή χρόνιων λοιμώξεων σε ποντίκια.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές ανέλυσαν τη γονιδιακή έκφραση στους σκελετικούς μύες των ζώων και διαπίστωσαν ότι σε χρόνιες λοιμώξεις, τα μυϊκά κύτταρα απελευθερώνουν αυξημένη ποσότητα της αγγελιοφόρου ουσίας που ονομάζεται ιντερλευκίνη-15. Αυτή η κυτοκίνη προκαλεί την καθίζηση των προδρόμων Τ-κυττάρων στους σκελετικούς μύες. Ως αποτέλεσμα, οριοθετούνται χωρικά και προστατεύονται από την επαφή με τη χρόνια φλεγμονή.
“Εάν τα Τ-κύτταρα, τα οποία καταπολεμούν ενεργά τη λοίμωξη, χάσουν την πλήρη λειτουργικότητά τους μέσω συνεχούς διέγερσης, τα πρόδρομα κύτταρα μπορούν να μεταναστεύσουν από τους μύες και να εξελιχθούν σε λειτουργικά Τ-κύτταρα”, δήλωσε η Jingxia Wu, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. “Αυτό επιτρέπει στο ανοσοποιητικό σύστημα να καταπολεμά τον ιό συνεχώς για μεγάλο χρονικό διάστημα”.
Μπορεί λοιπόν η τακτική άσκηση για χτίσιμο μυών ή η αερόβια άσκηση να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα;
“Στη μελέτη μας, ποντίκια με περισσότερη μυϊκή μάζα ήταν καλύτερα σε θέση να αντιμετωπίσουν τη χρόνια ιογενή λοίμωξη από εκείνα των οποίων οι μύες ήταν ασθενέστεροι. Αλλά το αν τα αποτελέσματα μπορούν να μεταφερθούν στον άνθρωπο, αυτό θα το δείξουν μελλοντικά πειράματα”, είπε ο Cui.
