Ο κίνδυνος καρδιακής ανεπάρκειας κατά τη διάρκεια της ζωής έχει αυξηθεί στο 24%, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου στο Journal of Cardiac Failure.
Ο Gregg C. Fonarow, από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, και οι συνεργάτες του από την Heart Failure Society of America ενημέρωσαν την ετήσια έκθεση Heart Failure Epidemiology and Outcomes Statistics.
Τα μέλη της συγγραφικής ομάδας εξέτασαν τα διαθέσιμα δεδομένα σχετικά με τις τάσεις στις ΗΠΑ στην επιδημιολογία, τη συχνότητα εμφάνισης και τον επιπολασμό της καρδιακής ανεπάρκειας. Εξέτασαν επίσης τα ποσοστά καρδιακής ανεπάρκειας και θνησιμότητας από κάθε αιτία και τις νοσηλείες, μαζί με τις διαφορές ανά φύλο, φυλή/εθνικότητα και ηλικία.
Η ομάδα αναφέρει ότι ο επιπολασμός της καρδιακής ανεπάρκειας αναμένεται να αυξηθεί στα 8,7 εκατομμύρια το 2030. Τόσο η συχνότητα εμφάνισης όσο και ο επιπολασμός της καρδιακής ανεπάρκειας, προσαρμοσμένα ανάλογα με την ηλικία, είναι υψηλότερα μεταξύ των μαύρων σε σύγκριση με άλλες φυλετικές και εθνοτικές ομάδες. Σχεδόν ένα στα τέσσερα άτομα θα εμφανίσει καρδιακή ανεπάρκεια στη ζωή του.
Η καρδιακή ανεπάρκεια συνέβαλε στο 45% των θανάτων από καρδιαγγειακά αίτια στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2022. Τα άτομα από την Αφρική, την Αμερική και την Αλάσκα έχουν τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από καρδιακή ανεπάρκεια από κάθε αιτία, προσαρμοσμένα στην ηλικία, από οποιαδήποτε φυλετική και εθνοτική ομάδα.
Η διαχείριση της καρδιακής ανεπάρκειας είναι δαπανηρή, με τα προβλεπόμενα εκτιμώμενα συνολικά έξοδα που σχετίζονται με την καρδιακή ανεπάρκεια να φτάνουν τα 858 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2050. Λιγότεροι από ένας στους τέσσερις επιλέξιμους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο κλάσμα εξώθησης λαμβάνουν τετραπλάσια ιατρική θεραπεία που βασίζεται στις κατευθυντήριες γραμμές.
«Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι μια αυξανόμενη επιδημία που επηρεάζει εκατομμύρια άτομα σε όλα τα δημογραφικά στοιχεία», δήλωσε ο Fonarow σε μια δήλωση. «Με την αύξηση της θνησιμότητας και τη συνεχιζόμενη υποαξιοποίηση των θεραπειών που βασίζονται σε τεκμήρια, είναι επιτακτική ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στις βελτιώσεις στην πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας».
