Η λίμνη Μόνο όπου βρέθηκε το βακτήριο Halomonadacea περιέχει υψηλά επίπεδα αρσενικού
Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τη NASA ανακάλυψαν στην λίμνη Mono ένα βακτήριο ονόματι Halomonadacea που καταφέρνει να ζει χρησιμοποιώντας αρσενικό. Οι επιστήμονες της NASA πραγματοποίησαν στην συνέχεια πειράματα στο εργαστήριο με το βακτήριο και προς μεγάλη τους έκπληξη διαπίστωσαν ότι το βακτήριο κατάφερε να ενσωματώσει το αρσενικό μέσα στο DNA του. Μέχρι σήμερα ήταν γνωστό ότι για να αναπτυχθεί μια μορφή ζωής στην Γη πρέπει απαραιτήτως να περιέχει έξι βασικά συστατικά (άνθρακα, υδρογόνο, οξυγόνο, άζωτο, φώσφορο και θείο) και δεν είχε εντοπισθεί καμία άλλη μορφή ζωής που να ερχόταν σε αντίθεση με αυτό τον κανόνα της βιοχημείας. “Αυτό που είναι νέο εδώ, είναι ότι το αρσενικό χρησιμοποιείται ως δομικό στοιχείο για έναν οργανισμό”, δήλωσε ο καθηγητής Αριελ Ανμπάρ, συν-δημιουργός των ερευνητικών εργασιών, που χρηματοδοτούνται από τη NASA, και θα δημοσιευτούν στο περιοδικό Science.
Όλα ξεκίνησαν με μια συζήτηση πριν από μερικά χρόνια ανάμεσα σε τρεις επιστήμονες σχετικά με το ενδεχόμενο διαφορετικές μορφές ζωής, που να μην επηρεάζονται απόλυτα από τους βιολογικούς νόμους, να υπάρχουν στη Γη. Η Φελίσα Γούλφ Σάιμον, ερευνήτρια στην αστροβιολογία στο USGS, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής, ο Αριελ Ανμπάρ του Πανεπιστημίου της Αριζόνας (νοτιοδυτικά) και ένας τρίτος επιστήμονας, ο Πολ Ντέιβις, δημοσίευσαν στη συνέχεια το 2009 εργασίες που υποστηρίζουν την υπόθεση ότι το αρσενικό μπορεί να υποκαταστήσει τον φωσφόρο (με τον οποίο είναι κοντά στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων) στις πρώιμες μορφές ζωής στη Γη. Η Φελίσα Γούλφ Σάιμον στη συνέχεια πειραματίστηκε με τη θεωρία αυτή στη λίμνη Μόνο στην Καλιφόρνια, η οποία παρουσιάζει υψηλά ποσοστά σε αλάτι και αρσενικό.
Φαίνεται πως το βακτήριο, ζώντας σε ένα περιβάλλον γεμάτο από αρσενικό, το οποίο είναι ένα δηλητήριο για όλες τις υπόλοιπες μορφές του πλανήτη, κατόρθωσε να προσαρμοστεί και να το αξιοποιήσει ως στοιχείο ζωής του. Αν όμως οι διάφοροι μικροοργανισμοί μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο, τότε είναι πολύ πιθανό να υπάρχει ζωή ακόμα και σε πολύ “τοξικές” συνθήκες. Ορισμένοι θεωρούν ότι ακόμα και το οξυγόνο, που είναι πηγή ζωής, είναι στην πραγματικότητα ένα δηλητήριο -εξ’ ου και η οξείδωση- το οποίο όμως κατάφεραν οι οργανισμοί του πλανήτη να το χρησιμοποιήσουν για να παίρνουν ενέργεια. Είναι μάλιστα γνωστό ότι ένα 2-4% του οξυγόνου που εισπνέει ο άνθρωπος μετατρέπεται σε ελεύθερες ρίζες που προκαλούν καταστροφή μέσα στο σώμα το οποίο με τη σειρά του χρησιμοποιεί ένα μικρό στρατό αντιοξειδωτικών ενζύμων για να τα αντιμετωπίσει. Ορισμένοι πιστεύουν ότι το οξυγόνο που χαρίζει ζωή ευθύνεται για την γήρανση και τις χρόνιες ασθένειες.
Οι επιστήμονες και ειδικά οι αστροβιολόγοι που αναζητούν την ζωή έξω από την Γη υποστήριζαν εδώ και καιρό ότι οι εξωγήινες μορφές ζωής είναι πολύ πιθανό να βασίζονται σε άλλους κανόνες βιοχημείας. Για παράδειγμα, έχουν διατυπώσει την άποψη ότι μπορεί να έχουν αναπτυχθεί στο διάστημα μορφές ζωής που αντί για νερό να βασίζουν την ύπαρξη τους σε άλλα στοιχεία που αφθονούν στο δικό τους περιβάλλον όπως η αμμωνία. Η ανακάλυψη του βακτηρίου έρχεται να επιβεβαιώσει τους αστροβιολόγους και να στηρίξει την άποψη τους ότι η ζωή μπορεί να υποστηρίζεται και σε άλλους κόσμους έχοντας προσαρμοστεί στα τοπικά περιβάλλοντα. Σύμφωνα με ειδικούς, η ύπαρξη του βακτηρίου εκτός των άλλων δημιουργεί νέα δεδομένα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε η ζωή στην Γη.
