‘Αόρατη απειλή’ αποτελεί για την όρασή μας το γλαύκωμα, μια πάθηση που αποτελεί τη δεύτερη σε συχνότητα αιτία τύφλωσης παγκοσμίως! Στα πρώτα στάδια, η νόσος δεν συνοδεύεται από κάποια συμπτώματα που θα μπορούσαν να ευαισθητοποιήσουν το άτομο, με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις η διάγνωση να γίνεται πολύ αργά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις χώρες της Δύσης, τις αποκαλούμενες και προηγμένες, περίπου το 50% των πασχόντων από γλαύκωμα δεν γνωρίζουν την κατάστασή τους. Τα ποσοστά είναι ακόμα πιο ανησυχητικά για τον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπου σχεδόν το 90% όσων πάσχουν από γλαύκωμα δεν το γνωρίζουν!
Με αυτά τα δεδομένα, και με γνώμονα ότι περίπου 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι σ’ ολόκληρο τον κόσμο είναι τυφλοί εξαιτίας της πάθησης, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) καθιέρωσε τη 12η Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του Γλαυκώματος. Ενδεικτική της σημασίας που αποδίδουν στην ημέρα αυτή οι παγκόσμιες υγειονομικές αρχές είναι το γεγονός ότι στις προγραμματισμένες εκδηλώσεις περιλαμβάνεται και προληπτική οφθαλμολογική εξέταση των εργαζομένων και αντιπροσώπων του Ο.Η.Ε, στα γραφεία του Οργανισμού στη Νέα Υόρκη.
Όπως τονίζει ο επιστημονικός συνεργάτης του Οφθαλμολογικού Ινστιτούτου Athens Vision, χειρουργός-οφθαλμίατρος κ. Γερ. Κοψίνης, ‘ο πλέον σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη γλαυκώματος είναι η ύπαρξη υψηλής ενδοφθάλμιας πίεσης. Η πίεση αυτή συνήθως προκαλείται από την παρεμπόδιση της φυσιολογικής απορροής του υδατοειδούς υγρού εντός του οφθαλμού’. Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι το οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος, η ηλικία, το χαμηλό πάχος κερατοειδούς, η μυωπία και η αφρικανική φυλή.
Ο στόχος της θεραπείας του γλαυκώματος δεν είναι άλλος από την ελάττωση της ενδοφθάλμιας πίεσης, είτε με φαρμακευτικά μέσα (κολλύρια) αρχικά, είτε χειρουργικά στη συνέχεια, όταν δεν υπάρχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα με τη φαρμακευτική αγωγή. Ιδιαίτερα υποσχόμενη στη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης εμφανίζεται μια νέα, πρωτοποριακή χειρουργική μέθοδος, η τραμπεκουλεκτομή εκ των έσω, η οποία αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ με τη συμμετοχή κι ενός Έλληνα επιστήμονα, του χειρουργού οφθαλμιάτρου κ. Θ. Φιλιππόπουλου.
Η νέα μέθοδος παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Διαθλαστικής Χειρουργικής και Ενδοφακών (ESCRS) που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Ρώμη, προκαλώντας αίσθηση στους ειδικούς. Όπως αναφέρει ο κ. Φιλιππόπουλος, η νέα μέθοδος υπόσχεται σημαντική μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης σε επιλεγμένους ασθενείς, με μεγαλύτερη ασφάλεια και ταχύτερη ανάρρωση.
Η νέα χειρουργική μέθοδος επεμβαίνει στο ‘αποχετευτικό σύστημα’ του οφθαλμού από μέσα, διευκολύνοντας έτσι την απορροή του υδατοειδούς υγρού δια της φυσιολογικής οδού. Ο κ. Φιλιππόπουλος, αναφερόμενος στα αποτελέσματα μεγάλης πολυκεντρικής μελέτης των ΗΠΑ στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος, τόνισε ότι μπορεί να συνδυαστεί με χειρουργείο καταρράκτη, επιτρέπει, την ταχεία μετεγχειρητική αποκατάσταση των ασθενών και στερείται των κλασικών επιπλοκών υποτονίας που συχνά συναντώνται στις αντι-γλαυκωματικές επεμβάσεις.
Από την πλευρά του, ο κ. Κοψίνης ανέφερε ότι οι παραδοσιακές χειρουργικές τεχνικές της τραμπεκουλεκτομής και της ένθεσης αντι-γλαυκωματικής βαλβίδας είναι αυτή τη στιγμή οι πιο διαδεδομένες χειρουργικές επεμβάσεις που επιτυγχάνουν την ελάττωση της ενδοφθάλμιας πίεσης. Στις επεμβάσεις αυτές, είπε ο κ. Κοψίνης, το υδατοειδές υγρό, δηλαδή το υγρό που καταλαμβάνει το μπροστινό τμήμα του ματιού, εκτρέπεται σε μια κοιλότητα που διαμορφώνεται ειδικά γι αυτόν το σκοπό κάτω από τον επιπεφυκότα (τη μεμβράνη που καλύπτει το λευκό χιτώνα του ματιού), κάτω από το άνω βλέφαρο. Ο χρόνος για τη μετεγχειρητική αποκατάσταση μπορεί να κυμαίνεται, ανάλογα με την περίπτωση, από έναν έως λίγους μήνες.
