O ασπάραγος (asparagus fern)
Τα φυτά εσωτερικού χώρου όχι μόνο ομορφαίνουν τους χώρους διαβίωσης και εργασίας, αλλά μπορούν επίσης να συνεισφέρουν ουσιαστικά στην υγεία μειώνοντας δραστικά το επίπεδο άγχους και απορροφώντας την μόλυνση του εσωτερικού αέρα, σύμφωνα με μια αμερικανική έρευνα. Η μελέτη, υπό τον καθηγητή Στάνλεϊ Κέις του πανεπιστημίου της Τζιόρτζια, που δημοσιεύτηκε στο φυτοκομικό περιοδικό HortScience, ξεχώρισε πέντε “σούπερ” φυτά εσωτερικού χώρου, τα οποία συστήνει σε κάθε σπίτι και γραφείο για πιο καθαρό του αέρα. Είναι ο κόκκινος κισσός (Hemigraphis alternata), o αγγλικός κισσός (Hedera helix), η χόγια (Hoya carnosa), o ασπάραγος (Asparagus fern) και ο τηλέγραφος (Tradescantia pallida).
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η μόλυνση του αέρα των κλειστών χώρων αποτελεί σοβαρό πρόβλημα που ευθύνεται για πάνω από 1,6 εκατ. θανάτους παγκοσμίως κάθε χρόνο. Ο εσωτερικός αέρας είναι μέχρι και 12 φορές πιο μολυσμένος σε σχέση με τον εξωτερικό σε μερικές περιοχές. Η ποιότητα του αέρα στο εσωτερικό των κτιρίων υποβαθμίζεται από διάφορες χημικές ουσίες, όπως χρώματα, κόλλες, διαλυτικά, επιστρώσεις, οικοδομικά υλικά κ.α. Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω δημιουργεί μια σειρά από πτητικές οργανικές ουσίες που προκαλούν ασθένειες σε πολλούς ανθρώπους.
Oι αμερικανοί φυτοκόμοι έκαναν πειράματα με διάφορα διακοσμητικά φυτά εσωτερικού χώρου για να ελέγξουν την ικανότητά τους να απορροφούν αυτές τις επιβλαβείς πτητικές χημικές ουσίες. Διαπίστωσαν ότι ειδικά μερικά φυτά είναι πιο ικανά στο να καθαρίζουν τον εσωτερικό αέρα και έτσι να βελτιώνουν την υγεία των ανθρώπων, αλλά και την παραγωγικότητα των εργαζομένων στα γραφεία.
Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι απλώς και μόνο η τοποθέτηση διακοσμητικών φυτών σε ένα εσωτερικό χώρο μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα του εσωτερικού αέρα, αλλά και να αυξήσει τις πωλήσεις μιας επιχείρησης.
Τα πρέπει να ξέρετε για τα φυτά εσωτερικού χώρου
Με καταγωγή από τις τροπικέςχώρες, το ιδιαίτερο κλίμα των οποίων ευνοεί την ανάπτυξη τους, ορισμένα διακοσμητικά φυτά δεν μπορούν να επιβιώσουν στην ύπαιθρο, αναπτύσσονται, όμως ικανοποιητικά στους κλειστούς χώρους, όπου οι συνθήκες περιβάλλοντος είναι ελεγχόμενες. Τα φυτά αυτά παρουσιάζουν ποικιλία φυλλωμάτων και χρωματισμών και κατατάσσονται σε τρεις κυρίως κατηγορίες:
Φυλλώδη – Η αξία τους οφείλεται στο σχήμα, το μέγεθος ή το χρώμα του φυλλώματος τους. Ανθίζουν σπάνια όταν απομακρυνθούν από τοφυσικό τους περιβάλλον.
Ανθοφόρα – Κύριο διακοσμητικό τουςστοιχείο είναι το άνθος τους. Είναι φυτά απαιτητικά και δύσκολα στη διατήρησή τους. Αγοράζονται συνήθως ανθισμένα. Οταντελειώσειη ανθοφορία τους σπάνια επαναλαμβάνεται.
Παχύφυτα και κάκτοι – Επιζητούν ζέστη και ξερή ατμόσφαιρα, λίγο νερό πολύ φως και ελαφρό αμμουδερό έδαφος.Η διακοσμητική τους αξία βρίσκεται στην ποικιλία των ειδών, των μορφών και των σχημάτων τους. Μερικά από αυτά έχουν καταπληκτικά άνθη και διακοσμητικούς καρπούς.Πιο κατάλληλα και ανθεκτικά φυτά εσωτερικού χώρου θεωρούνται αυτά που έχουν φύλλα δερματώδη, σκληρά, τραχιά με λίγα στομάτια, όπως π.χ. γιούκα, σεφλέρα, αγλαόνημα, φίκος, ασπιδίστρια, φοινικοειδή, κλπ.
Φυσικό περιβάλλον – Τα φυτά αυτά ζώντας στη σκιά μεγάλων τροπικών δέντρων δέχονται ένα έμμεσο διάχυτο φωτισμό και σπάνια οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν κατευθείαν επάνω στα φύλλα τους. Η ατμόσφαιρα είναι συνεχώς υγρή και αυτό λόγω των συνεχών βροχών και τηςμεγάληςεξάτμισης.Οσο για τη λίπανσή τους, φροντίζουν και πάλι τα μεγάλα δέντρα. Τα φύλλα που πέφτουν απ’ αυτά εμπλουτίζουν το έδαφος με θρεπτικά στοιχεία δημιουργώντας έτσι ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξή τους. Ετσι, παίρνουν μεγάλεςδιαστάσεις, διατηρώντας περιορισμένο το ριζικό τους σύστημα. Αν λοιπόν θέλουμε τα φυτά μας να μπορέσουν να ζήσουν και να αναπτυχθούν, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να αναπαραστήσουμε και στο δικό μας χώρο τις κανονικές συνθήκες ανάπτυξης τους.
Φως – Το πιο σημαντικό στοιχείο για την ανάπτυξη των φυτών είναι η εξασφάλιση έμμεσου φωτισμού. Τα φυτά τοποθετούνται σε θέσεις όπου υπάρχει μεν ηλιακό φως, ποτέ όμως άμεσο, ιδίως κατά τη διάρκεια του μεσημεριού, γιατί μπορεί να δημιουργήσει εγκαύματα στα ελάσματα των φύλλων. Παρ’ όλα αυτά, το χειμώνα ο μεσημεριανός ήλιος είναι ωφέλιμος και μπορούμε να τα βγάζουμε για λίγο έξω όταν η θερμοκρασία δεν είναι πολύ χαμηλή.Ανάλογα με το φως που χρειάζονται τα φυτά εσωτερικού χώρου χωρίζονται σε:
– Φυτά με ελάχιστες απαιτήσεις σε φως: αγλαόνημα, ασπιδίστρια, δράκαινα, διεφεμπάχια, κισσός, φιλόδενδρο, φτέρη, σανσεβιέρια, συγκόνιο, φατσεδέρα.
– Φυτά με μέτριες απαιτήσεις σε φως: αζαλέα, αράχνη, γκλοξίνια, καλαθέα, κυκλάμινο, ορτανσία, πεπερόμια, πριμούλα, χλωρόφυτο, σεφλέρα, φάτσια.
– Φυτά με μεγάλες απιτήσεις σε φως: ιβίσκος, κάκτοι, παχύφυτα, κολεός, κρότωνας, φίκος, γιούκα.
Υγρασία – Επειδή τα φυτά εσωτερικού χώρου είναι απαιτητικά σε υψηλή σχετική υγρασία, απαραίτητη είναι η δημιουργία αντίστοιχων συνθηκών στην ατμόσφαιρα. Για να αυξήσουμε τη σχετική υγρασία του χώρου μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε υγραντήρες- είναι η ιδανική λύση – αλλά και πιο απλούς τρόπους, όπως για παράδειγμα να τοποθετήσουμε πιάτα με νερό επάνω στα θερμαντικά σώματα, να γεμίσουμε τα πιάτα των γλαστρών με νερό χωρίς όμως αυτό ναέρχεται σε απευθείας επαφή με το χώμα, τοποθετώντας μέσα στο πιάτο στηρίγματα επάνω στα οποία να κάθεται η γλάστρα. Επίσης, μπορούμε να τοποθετήσουμε βρύα στην επιφάνειά της τα οποία θα διατηρούμε υγρά ή απλά να ψεκάζουμε συχνά τα φύλλα με νερό. Είναι βεβαία αυτονόητο ότι τοποθετούμε τα φυτά μακριά από εστίες θέρμανσης.
Πότισμα –Οι περισσότερες αποτυχίες στη συντήρηση των φυτών οφείλονται στο κακό πότισμα. Οι ακραίες εναλλαγές υγρασίας και ξηρασίας είναι επιζήμιες για το ριζικό τους σύστημα και οδηγούν συνήθως στο μαρασμό τους.Ολα τα φυτά έχουν ανάγκη από αρκετό νερό όταν βρίσκονται σε περίοδο ανάπτυξης, συνήθως από το Μάρτιο έως τον Οκτώβριο, αντίθετα με την περίοδο «ανάπαυσης», όταν δε χρειάζονται πολύ νερό και βέβαια καθόλου λίπασμα, με εξαίρεση τα φυτά πουανθίζουν μέσα στο χειμώνα όπως το κυκλάμινο, η πρίμουλα, η αζαλέα κλπ. Κανόνας για τη συχνότητα τω ν ποτισμάτων δεν υπάρχει, πέρα από το ότι δεν πρέπει να ποτίζουμε τα φυτά μας με πάρα πολύ νερό, ούτε όμως και να αφήνουμε το χώμα τους να ξεραθεί εντελώς. Θα πρέπει λοιπόν να ελέγχουμε συχνά με το χέρι μας την υγρασία του χώματος και με την πάροδο του χρόνου θα αποκτήσουμε πείρα γύρω από τις ανάγκες των φυτών μας.
Θερμοκρασία – Τα φυτά χρειάζονται 18 – 25 βαθμούς Κελσίου κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ το βράδυ κατά 5 βαθμούς χαμηλότερη θερμοκρασία. Το χειμώνα δεν πρέπει να τοποθετούνται σε πολύ ζεστούς χώρους και αυτό γιατί οι υψηλές θερμοκρασίες ευνοούν την ανάπτυξή τους άρα αυξάνουν και τις ανάγκες τους σε φως.
Λίπανση – Γίνεται πάντοτε όταν το φυτό είναι σε περίοδο ενεργής βλάστησης και ποτέ όταν είναι σε ανάπαυση. Λιπαίνουμε τα φυτά με εδαφική υγρασία, με πλήρη υδατοδιαλυτά λιπάσματα που περιέχουν και όλα τα ιχνοστοιχεία, ενώ σε ορισμένα φυτά προσθέτουμε και σίδηρο. Η λίπανση γίνεται συχνά (κάθε 15 ημέρες περίπου) και σε μικρές ποσότητες (2 με 3 γρ. σε 1 λίτρο νερού). Οταν τα φυτά έχουν μπουμπούκια απαγορεύεται η λίπανση, ενώ επαναλαμβάνεται όταν η άνθηση ολοκληρωθεί.
Συμβουλές –Αν ένα φυτό σε γλάστρα αδυνατίζει, το καθημερινό πότισμα με κρύο τσάι θα το αναζωογονήσει. Το πότισμα με νερό στο οποίο έχουν βράσει αυγά ή έχουν αφεθεί σε αυτό για μία νύχτα σπασμένα τσόφλια αυγών κάνει πολύ καλό στα φυτά. Το νερό στο οποίο έχουν καταψυχθεί ψάρια είναι ένα πολύ καλό λίπασμα για τα φυτά. Το καλύτερο γυαλιστικό για τα φύλλα των φυτών είναι μείγμααπό νερό και γάλα σε ίσες ποσότητες. Το στεγνό κατακάθι του καφέ κάνει το χυμό πιο όξινο.
