Το ροχαλητό εμφανίζεται συχνότερα στους άνδρες, ιδίως στους υπέρβαρους, και χειροτερεύει με την πάροδο της ηλικίας. Ενδεικτικό της συχνότητας του φαινομένου αποτελεί το γεγονός ότι, το 45% των ενηλίκων ροχαλίζουν περιστασιακά, ενώ το 25% συστηματικά. Ο ήχος του ροχαλητού παράγεται από τη δόνηση των μαλακών μορίων που προκαλείται όταν δυσκολεύει η δίοδος του αέρα από τη μύτη, το στόμα και το φάρυγγα.
Διάφορες καταστάσεις μπορούν να συμβάλλουν σε ένα τέτοιο στένεμα των αεραγωγών, όπως σκολίωση του διαφράγματος, ρινικοί πολύποδες, υπερτροφικές ρινικές κόγχες, αλλεργική ρινίτιδα, υπερτροφία των αμυγδαλών, μεγάλη σταφυλή και χαλαροί ιστοί στον φάρυγγα, τα κρεατάκια στα παιδιά και πολλές άλλες συμπεριλαμβανομένης και της παχυσαρκίας, η οποία συμφορεί και συμπιέζει τις αεροφόρες οδούς.
Το ροχαλητό διαταράσσει σοβαρά τον ύπνο και στην πιο βαριά μορφή του προκαλεί το σύνδρομο της αποφρακτικής υπνικής άπνοιας. Σε αυτή την περίπτωση το ροχαλητό διακόπτεται από επεισόδια πλήρους άπνοιας, πράγμα που γίνεται σοβαρότερο εάν τα επεισόδια διαρκούν πάνω από 10 δευτερόλεπτα ή είναι περισσότερα από 7 για κάθε ώρα ύπνου.
Οι απνοϊκοι ασθενείς μπορεί να έχουν από 30 έως 300 επεισόδια άπνοιας κάθε νύχτα και πολλοί περνούν το μισό τουλάχιστον του ύπνου τους με επίπεδα οξυγόνου στο αίμα πολύ χαμηλότερα του φυσιολογικού. Το συγκεκριμένο σύνδρομο υποβαθμίζει την ποιότητα του ύπνου και οδηγεί σταδιακά σε διάφορες καρδιοαγγειακές επιπλοκές. Οι άνθρωποι αυτοί ξυπνούν κουρασμένοι, έχουν υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας και μπορεί εύκολα να αποκοιμηθούν στο τιμόνι του αυτοκινήτου τους ή ενώ χειρίζονται κάποιο μηχάνημα. Θεωρείται ότι ένα ποσοστό των τροχαίων ατυχημάτων οφείλονται στο σύνδρομο της άπνοιας στον ύπνο.
Η πλειονότητα των ανθρώπων που ροχαλίζουν μπορούν να βοηθηθούν. Τα περιστατικά ήπιου ή μέτριου ροχαλητού εμφανίζουν σημαντική βελτίωση μετά την εφαρμογή μιας υγιεινοδιαιτητικής αγωγής που θα προταθεί από τον θεράποντα ωτορινολαρυγγολόγο. Η αγωγή θα πρέπει δοθεί σε συνέχεια ενός ενδελεχούς έλεγχου, ο οποίος μπορεί να περιλαμβάνει και μελέτη ύπνου, εξέταση που είναι απαραίτητη για τα πιο βαριά και επίμονα περιστατικά. Σε αυτή την περίπτωση, εκτός της σύστασης για χρήση κατά τη διάρκεια του ύπνου ενός μηχανήματος που χορηγεί στη μύτη αέρα με πίεση (ρινικό CPAP), απαιτείται συχνά κάποιου είδους αιτιολογική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων χειρουργικών επεμβάσεων.
Οι επεμβάσεις μπορεί να αφορούν διόρθωση της σκολίωσης του ρινικού διαφράγματος, αντιμετώπιση της υπερτροφίας των κάτω ρινικών κογχών, αφαίρεση ρινικών πολυπόδων, αμυγδαλών, αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια), πλαστική της σταφυλής και του φάρυγγα με ή χωρίς τη χρήση laser κ.ά.
Ας σημειωθεί ότι οι χειρουργικές επεμβάσεις, με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, έχουν γίνει εντυπωσιακά ανώδυνες, γρήγορες και αποτελεσματικές. Επιπλέον, επιτρέπουν εξαιρετικά μικρούς χρόνους νοσηλείας, ελαχιστοποίηση της μετεγχειρητικής ενόχλησης και γρήγορη επιστροφή του ασθενούς στην καθημερινότητά του.