Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) ανακουφίζουν μόλις έναν στους έξι ασθενείς με πόνο στη μέση, αν και χρησιμοποιούνται ευρέως. Καθώς το όφελος των φαρμάκων αυτών είναι μικρό αλλά έχουν παρενέργειες τίθεται θέμα για ανακάλυψη πιο αποτελεσματικών παυσίπονων για τον πόνο της σπονδυλικής στήλης.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας αυστραλιανής μετα-ανάλυσης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annals of Rheumatic Diseases.
Δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται ότι υπάρχει μικρό όφελος από τα ΜΣΑΦ σε σχέση με τις παρενέργειες στην επιστημονική βιβλιογραφία. Το 2015 ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) προειδοποίησε ότι η ευρεία χρήση παυσίπονων ΜΣΑΦ μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακό έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2016 βρήκε ότι η χρόνια λήψη παυσίπονων (ΜΣΑΦ ή παρακεταμόλης) από γυναίκες σχετίζεται με βαρηκοΐα.
Η τρέχουσα μελέτη διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που λαμβάνουν αντι-φλεγμονώδη είχαν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από γαστρεντερικά προβλήματα, όπως έλκος στομάχου και αιμορραγία.
Οι περισσότερες κλινικές οδηγίες συνιστούν επί του παρόντος τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη αναλγητικά ως δεύτερη γραμμή γραμμή θεραπείας μετά την παρακεταμόλη, με τα οπιοειδή να είναι η τρίτη επιλογή.
Πολλά μη υποχρεωτικώς συνταγογραφούμενα προϊόντα εντάσσονται στην κατηγορία των ΜΣΑΦ, όπως η ιβουπροφαίνη και η ναπροξένη (ορισμένα εμπορικά ονόματα είναι τα Celebrex, Advil, Naprosyn, Aleve και Daypro).
Σύμφωνα με επιδημιολογικά στοιχεία, περίπου τα τέσσερα πέμπτα των ανθρώπων θα νιώσουν πόνο στη μέση κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Οφέλη και παρενέργειες
Οι ερευνητές του George Institute για την Παγκόσμια Υγεία της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Manuela Ferreira, αξιολόγησαν 35 κλινικές δοκιμές που αφορούσαν τα ΜΣΑΦ και περιελάμβαναν 6.065 ασθενείς με πόνους στη μέση.
Το συμπέρασμα ήταν ότι τα φάρμακα αυτά παρείχαν ελάχιστα έως καθόλου οφέλη. Οι ερευνητές έγραψαν στο άρθρο τους ότι προς το παρόν, δεν υπάρχουν απλά αναλγητικά που παρέχουν κλινικά σημαντικές επιδράσεις για τον πόνο της σπονδυλικής στήλης έναντι ενός εικονικού φαρμάκου.
«Τα ευρήματα δείχνουν ότι τα φάρμακα αυτά παρέχουν πολύ περιορισμένη βραχυπρόθεσμη ανακούφιση από τον πόνο. Όντως μειώνουν το επίπεδο του πόνου, όμως πολύ λίγο και σε βαθμό που δεν έχει κλινική σημασία», ανέφερε η Ferreira.
Και πρόσθεσε: «Όταν συνυπολογίσει κανείς τις παρενέργειες τους που είναι πολύ συχνές, γίνεται ξεκάθαρο ότι αυτά τα φάρμακα δεν αποτελούν την απάντηση για την παροχή ανακούφισης στα πολλά εκατομμύρια των ανθρώπων που υποφέρουν από πόνους στη μέση κάθε χρόνο».
Σημειώνεται ότι νέα στοιχεία δείχνουν ότι ο κίνδυνος εμφράγματος ή εγκεφαλικού μπορεί να αυξηθεί ακόμα και μετά από σύντομο διάστημα χρήσης μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Λόγω αυτών των παρενεργειών, στη περίπτωση που κρίνεται αναγκαία η χρήση ΜΣΑΦ, θα πρέπει να λαμβάνονται στην ελάχιστη δυνατή δοσολογία και για το μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα.
H μελέτη αναδεικνύει την ανάγκη εξεύρεσης νέων αποτελεσματικών φαρμάκων για την οσφυαλγία.
