Δεν είναι απόλυτα κατανοητό πώς τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορούν να προκαλέσουν βλάβες σε διάφορα όργανα, αλλά η απάντηση φαίνεται να συσχετίζεται με τις επιδράσεις στα τριχοειδή αιμοφόρα αγγεία του οργανισμού και στο νευρικό σύστημα.
Ο διαβήτης δεν επηρεάζει μόνο τα νεφρά, τα πόδια, την καρδιά και τα μάτια, αλλά επιδρά σημαντικά και στη στοματική μας υγεία. Η νόσος χτυπά τα ούλα και επιβραδύνει την επούλωση των βλαβών.
Τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα οδηγούν στον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων στο στόμα, γεγονός που προκαλεί τερηδόνα και αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης περιοδοντίτιδας και τη σοβαρότητα της.
Οι διαβητικοί είναι πιο επιρρεπείς στην εκδήλωση μολύνσεων από μύκητες και αργούν περισσότερο να αναρρώσουν μετά από μια οδοντιατρική επέμβαση. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος των οδοντιατρικών προβλημάτων μπορούν να αποφευχθούν χάρη στην καλή στοματική υγιεινή.
Τα συνηθέστερα προβλήματα στοματικής υγείας που εμφανίζουν τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη είναι:
- μυκητησιακές και άλλες λοιμώξεις (καντιντίαση, ομαλός λειχήνας),
- καθυστερημένη ικανότητα επούλωσης των τραυμάτων των μαλακών ιστών λόγω μειωμένης άμυνας του οργανισμού,
- αίσθηση καύσου στο στόμα,
- αλλαγή της γεύσης,
- ξηροστομία,
- τερηδόνα,
- ουλίτιδα,
- περιοδοντίτιδα.
Ξηροστομία. Το σάλιο βοηθά στον έλεγχο της ανάπτυξης των μικροβίων που προκαλούν την καταστροφή των δοντιών και άλλες μολύνσεις του στόματος. Απομακρύνει τις κολλώδεις τροφές που βοηθούν στη δημιουργία της πλάκας και δυναμώνει τα δόντια με ανόργανα συστατικά. Η εμφάνιση ξηροστομίας δηλαδή η μειωμένη ροή σάλιου, λόγω είτε μεταβολικών αλλαγών ή νευρολογικών διαταραχών ή της φαρμακευτικής αγωγής είναι συνηθισμένη στους διαβητικούς. Οι συνέπειες της ξηροστομίας είναι η μειωμένη αντιμικροβιακή δράση, καθώς και ο αυξημένος κίνδυνος για τερηδόνα (πέρα από την υπεργλυκαιμία η οποία ευνοεί την ανάπτυξη των μικροβίων). Σύμφωνα με μελέτες σε παιδιά και εφήβους με διαβήτη τύπου 1, η ανεπαρκής ρύθμιση του σακχάρου μπορεί να οδηγήσει σε τριπλάσιες τερηδονικές βλάβες.
Ουλίτιδα. Μια πιθανή επιπλοκή του διαβήτη είναι η λέπτυνση των αγγείων η οποία μπορεί να μεγαλώσει τον κίνδυνο εμφάνισης παθήσεων των ούλων, καθώς ελαττώνεται η ροή των θρεπτικών συστατικών και η απομάκρυνση των βλαβερών αποβλήτων.
Περιοδοντίτιδα. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Περιοδοντολογίας η συχνότητα περιοδοντικών προβλημάτων στα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη είναι διπλάσια από ότι στο γενικό πληθυσμό. Έχει διαπιστωθεί ότι το 50% των διαβητικών μέχρι την ηλικία των 35 ετών, πάσχουν από περιοδοντική νόσο και στην ηλικία 45-54 ετών πάσχει πάνω από το 80% -έναντι 60% στον υγιή πληθυσμό.
Αντιμετώπιση
Το πρώτο είναι η σωστή ρύθμιση της τιμής της γλυκόζης στο αίμα. Ο σωστά ρυθμισμένος ασθενής δεν διατρέχει μεγαλύτερους κινδύνους από τον υγιή.
Καλό είναι η διατροφή να μην περιέχει πολλή ζάχαρη, γλυκά ή τροφές που κολλάνε στα δόντια. Τρώτε τροφές που αισθάνεστε ότι δεν σας αφήνουν πολλά υπολείμματα στο στόμα και αποφύγετε τα σακχαρούχα αναψυκτικά.
Η συμβουλή είναι να βουρτσίζετε τα δόντια σας τουλάχιστον δύο φορές τη μέρα με μια φθοριούχο οδοντόπαστα για την προστασία του σμάλτου μετά τη φαγητό. Η χρήση οδοντικού νήματος ανάμεσα στα δόντια συμβάλλει στην προστασία τους από την περιοδοντίτιδα. Οι περιοδικοί έλεγχοι είναι επίσης σημαντικοί.
