Τα παιδιά που ζουν κοντά σε δρόμου με πολλά αυτοκίνητα έχουν διπλάσια πιθανότητα να εμφανίσουν χαμηλότερες επιδόσεις σε τεστ κοινωνικών δεξιοτήτων, βρήκε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Environmental Research.
Eρευνητές από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τη δρα Πολίν Μεντόλα, ερευνήτρια στο Εθνικό Ινστιτούτο Παιδικής Υγείας και Ανθρώπινης Ανάπτυξης, διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που είχαν εκτεθεί σε υψηλότερα από τα κανονικά επίπεδα ατμοσφαιρικών ρύπων (μικρά εισπνεόμενα σωματίδια και όζον), είχαν ελαφρώς αυξημένη πιθανότητα να εκδηλώσουν καθυστερήσεις στην ανάπτυξη κατά τη βρεφική και πρώιμη παιδική ηλικία.
Σύμφωνα με δεδομένα προηγούμενων ερευνών, η έκθεση σε ατμοσφαιρικούς ρύπους κατά την εγκυμοσύνη έχει συσχετισθεί με λιποβαρή νεογνά, θνησιγένεια, με πρόωρους τοκετούς, μειωμένη γνωστική λειτουργικότητα και αυξημένο κίνδυνο αυτισμού. Μέχρι σήμερα, τα ευρήματα δεν έχουν καταλήξει σε οριστικά συμπεράσματα για το πώς η ατμοσφαιρική ρύπανση επηρεάζει την ανάπτυξη του παιδιού.
Δεδομένου ότι μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων στις ΗΠΑ ζει κοντά σε μεγάλους αυτοκινητόδρομους, που αποτελούν σημαντική πηγή ρύπανσης του αέρα, αναδείχθηκε η ανάγκη να επανεξετασθεί σε ποιο βαθμό η διαβίωση κοντά σε δρόμους αυτούς επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη των παιδιών.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα για 5.825 παιδιά ηλικίας οκτώ μηνών έως τριών ετών. Η εξέλιξη των παιδιών εξεταζόταν κάθε 4-6 μήνες με ένα εργαλείο μέτρησης που περιλαμβάνει τους πέντε βασικούς τομείς της ανάπτυξης του παιδιού: λεπτή κινητικότητα, αδρή κινητικότητα, επικοινωνία, ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και προσωπική κοινωνική λειτουργικότητα.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι όσο πιο κοντά σε αυτοκινητόδρομο ζει κάποιο παιδί, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες υστέρησης του σε βασικούς τομείς της ανάπτυξης. Η προγεννητική έκθεση ενός παιδιού σε ατμοσφαιρική ρύπναση είχε σαφώς μικρότερη επίδραση από ό,τι η έκθεσή του στα πρώτα χρόνια της ζωής του.
Με βάση τα παραπάνω, η Μεντόλα δήλωσε: «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι είναι πιθανώς σκόπιμο να ελαχιστοποιηθεί η έκθεση σε ατμοσφαιρικούς ρύπους κατά την προγεννητική, βρεφική και πρώιμη παιδική ηλικία, που είναι περίοδοι-κλειδιά για την ανάπτυξη του εγκεφάλου».
