Χαλαρώνει η μυρωδιά της λεβάντας – ο ρόλος της λιναλοόλης

Στη λαϊκή ιατρική υπάρχει η πεποίθηση ότι ορισμένες μυρωδιές που προέρχονται από φυτικά εκχυλίσματα μπορούν να ανακουφίσουν από το άγχος.

Τώρα μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Behavioral Neuroscience βρήκε ότι η λεβάντα λειτουργεί χαλαρωτικά.

Η μελέτη έδειξε για πρώτη φορά ότι η λεβάντα εξατμίζεται και απορροφάται από τους πνεύμονες, έχοντας ηρεμιστικά αποτελέσματα. Θα μπορούσε λοιπόν να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση του προεγχειρητικού στρες.

Η σύγχρονη ιατρική έχει παραβλέψει την αρωματοθεραπεία παρά την ανάγκη για ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις έναντι των σημερινών αγχολυτικών φαρμάκων όπως είναι οι βενζοδιαζεπίνες.

Πολλές μελέτες επιβεβαιώνουν τα ισχυρά χαλαρωτικά αποτελέσματα της λιναλοόλης, μιας αρωματικής ουσίας που βρίσκεται στα εκχυλίσματα λεβάντας. «Ωστόσο, οι τρόποι δράσης της λιναλοόλης δεν εξετάζονταν συνήθως στις μελέτες αυτές», ανέφερε ο Hideki Kashiwadani του Πανεπιστημίου Kagoshima, στην Ιαπωνία.

H εικασία είναι ότι η απορρόφηση στην κυκλοφορία του αίματος μέσω της εισπνοής οδηγεί σε άμεσες επιδράσεις στους υποδοχείς των εγκεφαλικών κυττάρων όπως είναι οι GABAA (Gamma-aminobutyric acid A) που αποτελούν στόχο των βενζοδιαζεπινών.

Ο καθορισμός του πραγματικού μηχανισμού των χαλαρωτικών αποτελεσμάτων της λιναλοόλης είναι ένα βασικό βήμα για την κλινική χρήση στον άνθρωπο.

Ο Kashiwadani και οι συνάδελφοί του εξέτασαν ποντίκια για να δουν αν είναι η μυρωδιά της λιναλοόλης – δηλαδή η διέγερση των οσφρητικών νευρώνων της μύτης – που προκαλούν τη χαλάρωση.

Ο Kashiwadani είπε: «Παρατηρήσαμε τη συμπεριφορά των ποντικών που εκτέθηκαν σε ατμούς λιναλοόλης για τον προσδιορισμό των αγχολυτικών επιπτώσεων. Όπως και σε προηγούμενες μελέτες, διαπιστώσαμε ότι η οσμή της λιναλοόλης έχει αγχολυτικό αποτέλεσμα στα ποντίκια».

Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις βενζοδιαζεπίνες και τις ενέσεις λιναλοόλης, των οποίων οι επιδράσεις στην κίνηση είναι παρόμοιες με εκείνες του αλκοόλ.

Παρατηρήθηκε ότι δεν υπήρξε αγχολυτική επίδραση στα ανοσμικά ποντίκια – των οποίων οι οσφρητικοί νευρώνες έχουν καταστραφεί – υποδεικνύοντας ότι η χαλάρωση στα φυσιολογικά ποντίκια προκλήθηκε από τα οσφρητικά σήματα της λιναλοόλης.

Επιπλέον, η αγχολυτική επίδραση στα φυσιολογικά ποντίκια εξαφανίστηκε όταν είχαν προηγουμένως υποβληθεί σε θεραπεία με φλουμαζενίλη, η οποία μπλοκάρει τους υποδοχείς GABAA.

«Όταν συνδυάζονται αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η λιναλοόλη δεν δρα άμεσα στους υποδοχείς GABAA όπως οι βενζοδιαζεπίνες αλλά πρέπει να ενεργοποιήσει τους οσφρητικούς νευρώνες στη μύτη για να παραχθούν τα χαλαρωτικά αποτελέσματα» εξήγησε ο Kashiwadani.

Αυτά τα ευρήματα φέρνουν πιο κοντά στην κλινική χρήση τη λιναλοόλη για την ανακούφιση του άγχους κατά την χειρουργική επέμβαση, για παράδειγμα, όπου μπορεί βοηθήσει τους ασθενείς να μπουν πιο ομαλά κάτω από τη γενική αναισθησία.

Δείτε επίσης