Η διάγνωση καρκίνου είναι μια καταιγίδα που ανατρέπει τις ζωές. Λίγες εμπειρίες ζωής είναι πιο σκληρές από τον παιδικό καρκίνο, αλλά αυτή η κατάφωρη αδικία παρακινεί μερικές από τις καλύτερες και εγκάρδιες ιατρικές φροντίδες. Οι κλινικοί γιατροί στην ογκολογία ενηλίκων μπορούν να μάθουν πολλά από τις πρακτικές του παιδιατρικού καρκίνου.
Το να είσαι απροετοίμαστος για το άγνωστο είναι ένας τεράστιος παράγοντας άγχους και οι πάροχοι παιδικής φροντίδας για τον καρκίνο έχουν υιοθετήσει έξυπνους τρόπους για να μειώσουν τον φόβο μιας θεραπείας. Εάν ένα παιδί φοβάται τις βελόνες, ένας ειδικός μπορεί να διδάξει στo παιδί να ζωγραφίζει με μια σύριγγα. Οι ασθενείς μπορούν να κάνουν χημειοθεραπεία σε παιχνίδια με την έγχυση ενός λούτρινου ζώου εξοπλισμένου με μια θύρα, όπως το Chemo Duck.
Στο Παιδικό Νοσοκομείο Monash, στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, ένας ασθενής που χρειάζεται μια εξέταση μαγνητικής τομογραφίας συναντά πρώτα έναν ειδικό στη ζωή των παιδιών που εξηγεί το μηχάνημα και δείχνει ένα διαδραστικό καρτούν για την εξέταση. Στη συνέχεια, το παιδί παίζει με ένα αρκουδάκι «ασθενή» σε ένα μικρό εικονικό μηχάνημα μαγνητικής τομογραφίας. Στη συνέχεια, το παιδί επιβιβάζεται σε ένα πραγματικό μηχάνημα μαγνητικής τομογραφίας, το οποίο έχει απενεργοποιηθεί για «τρεξίματα εξάσκησης» και περνάει την ακολουθία προετοιμασίας. Το παιδί επιλέγει μια ταινία για να παρακολουθήσει, μπορεί να αλλάξει το χρώμα της οροφής και επιλέγει εικόνες για προβολή στους τοίχους.
Οι γονείς πρέπει να είναι συνήγοροι, προστάτες, ενθαρρυντές, οικοδόμοι εμπιστοσύνης και φροντιστές του παιδιού τους, ενώ αντιμετωπίζουν τους δικούς τους φόβους. Mπορεί να χρειαστεί να λάβουν δύσκολες αποφάσεις, όπως εάν θα συνεχιστούν ή όχι τις θεραπείες για αυτό που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι σχεδόν σίγουρα ανίατος καρκίνος.
Η συναισθηματική επιβάρυνση του παιδικού καρκίνου είναι τόσο αφόρητη που μερικές φορές είναι εύκολο να παραβλεφτεί ο ακραίος σωματικό πόνος που υφίστανται τα παιδιά με καρκίνο. Η θεραπεία για τον παιδικό καρκίνο περιλαμβάνει επεμβατικές και μερικές φορές επώδυνες διαδικασίες θεραπείας, συμπεριλαμβανομένων της φλεβοκέντησης (αιμοληψίες) και της αναρρόφησης μυελού των οστών -μια διαδικασία που περιλαμβάνει τη λήψη δείγματος με μια σύριγγα από τον σπογγώδη ιστό μέσα στα οστά. Επιπλέον, η χημειοθεραπεία μπορεί να προκαλέσει επώδυνη νευροπάθεια, ναυτία και διάρροια, εκτός από τον πόνο που προκαλείται από τον ίδιο τον όγκο.
Παρόλο που ο πόνος συχνά υποαναγνωρίζεται στα παιδιά, εκείνοι που θεραπεύουν αυτόν τον πληθυσμό βλέπουν αυτόν τον πόνο καθημερινά και έτσι κάνουν τη θεραπεία του πόνου των παιδιών κορυφαία προτεραιότητα. Ως αποτέλεσμα, μερικές φορές πρωτοεμφανίζονται νέες θεραπείες πόνου.
Αντιμετώπιση του πόνου
Η αντίληψη του πόνου εδράζεται στον εγκέφαλο, σε περιοχές της λεγόμενης μήτρας του πόνου, συμπεριλαμβανομένου του πρόσθιου κυκλικού φλοιού, του θαλάμου και της νησίδας. Αυτές οι περιοχές του εγκεφάλου εμπλέκονται σε ένα ευρύ φάσμα γνωστικών διαδικασιών και άλλων διαδικασιών που σχετίζονται με το συναίσθημα και φαίνεται να εμπλέκονται στο γιατί ο πόνος είναι τόσο άσχημος. Είναι σημαντικό ότι οι περιοχές της μήτρας του πόνου συνεχίζουν να αναπτύσσονται σε όλη την παιδική ηλικία, καθιστώντας τις ιδιαίτερα ευαίσθητες σε επαναλαμβανόμενες εκθέσεις πόνου. Έτσι, ο συχνός πόνος που βιώνεται με τον παιδικό καρκίνο μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιβλαβής για το αναπτυσσόμενο νευρικό σύστημα.
Σε ορισμένες ερευνητικές μελέτες βρέθηκε ότι ο παιδικός καρκίνος επηρεάζει τη λειτουργία της μήτρας του πόνου. Οι αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου μπορεί να συμβάλλουν σε χρόνιο πόνο και προβλήματα μνήμης και προσοχής. Συνεπώς, οι γιατροί χρειάζονται εναλλακτικές μη φαρμακολογικές προσεγγίσεις για τη διαχείριση του πόνου του παιδικού καρκίνου.
Μια τέτοια πολλά υποσχόμενη προσέγγιση είναι το Kids Kicking Cancer, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που βρίσκεται σε πέντε χώρες και χρησιμοποιεί τεχνικές πολεμικών τεχνών για να ενδυναμώσει τα παιδιά πέρα από τον πόνο, την αγωνία και την αβεβαιότητα της ασθένειάς τους. Η θεραπεία του Kids Kicking Cancer περιλαμβάνει μια ποικιλία παρεμβάσεων νου-σώματος που βασίζονται στην επιστήμη, συμπεριλαμβανομένης της προσοχής, του διαλογισμού, της αναπνοής και της οπτικοποίησης. Σε μια πρόσφατη μελέτη, φάνηκε ότι το Kids Kicking Cancer είναι μια αποτελεσματική παρέμβαση για τη μείωση του παιδικού πόνου από καρκίνο, με σχεδόν το 90% των παιδιών να αναφέρουν μείωση του πόνου κατά 40% κατά τη διάρκεια μιας ώρας συνεδρίας. Λίγα παυσίπονα οποιουδήποτε είδους έχουν δείξει τέτοια αποτελέσματα.
Αυτές οι τεχνικές μπορεί να λειτουργούν αλλάζοντας το πόσο αποσπούν την προσοχή ή πόσο τα “βλέπει” ο εγκέφαλος. Και, σημαντικό, αυτές οι τεχνικές φαίνεται να παρακάμπτουν τους υποδοχείς οπιοειδών στον εγκέφαλο. Εμείς οι ενήλικες μπορεί να έχουμε πολλά να μάθουμε από αυτά τα παιδιά.
