Η χολίνη είναι ένα απαραίτητο θρεπτικό συστατικό που παράγεται σε μικρές ποσότητες στο συκώτι και βρίσκεται σε τρόφιμα όπως τα αυγά, το μπρόκολο, τα φασόλια, το κρέας και τα πουλερικά. Είναι ένα σημαντικό συστατικό για την ανθρώπινη υγεία. Η χολίνη είναι απαραίτητη για την παραγωγή ακετυλοχολίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που παίζει ουσιαστικό ρόλο στη μνήμη, τον έλεγχο των μυών και τη διάθεση. Η χολίνη χτίζει επίσης τις κυτταρικές μεμβράνες και βοηθά στη ρύθμιση της γονιδιακής έκφρασης.
Νέες ενδείξεις υποδηλώνουν ότι η καθιερωμένη συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη διατροφικής χολίνης για ενήλικες γυναίκες (425 mg/ημέρα) και ενήλικες άνδρες (550 mg/ημέρα) μπορεί να μην είναι η βέλτιστη για τη σωστή υγεία και γνωστική λειτουργία του εγκεφάλου. Υπολογίζεται ότι περισσότερο από το 90% των Αμερικανών δεν πληρούν τη συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη χολίνης.
Μια μελέτη που διεξήχθη σε ποντίκια, υποδηλώνει ότι η διατροφική ανεπάρκεια χολίνης μπορεί να έχει βαθιές αρνητικές επιπτώσεις στην καρδιά, το συκώτι και άλλα όργανα. Η ανεπάρκεια χολίνης συνδέεται επίσης με βαθιές αλλαγές στον εγκέφαλο που σχετίζονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Αυτές οι αλλαγές περιλαμβάνουν παθολογίες που εμπλέκονται στην ανάπτυξη δύο κλασικών χαρακτηριστικών της νόσου, τις αμυλοειδείς πλάκες, οι οποίες συσσωματώνονται στους μεσοκυττάριους χώρους μεταξύ των νευρώνων και στην πρωτεΐνη tau tangles, που συμπυκνώνονται μέσα στα σώματα των νευρώνων. Περαιτέρω, η μελέτη δείχνει ότι η ανεπάρκεια χολίνης στα ποντίκια προκαλεί σημαντική αύξηση βάρους και αλλαγές στο μεταβολισμό της γλυκόζης (που συνδέονται με καταστάσεις όπως ο διαβήτης) και ελλείμματα στις κινητικές δεξιότητες.
Στην περίπτωση των ανθρώπων, «είναι ένα διπλό πρόβλημα», σύμφωνα με τον Ramon Velazquez, ανώτερο συγγραφέα της μελέτης και επίκουρο καθηγητή στο Κέντρο Έρευνας Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων ASU-Banner. «Πρώτον, οι άνθρωποι δεν επιτυγχάνουν την επαρκή ημερήσια πρόσληψη χολίνης που καθορίστηκε από το Ινστιτούτο Ιατρικής το 1998. Και δεύτερον, υπάρχει τεράστια βιβλιογραφία που δείχνει ότι οι συνιστώμενες ημερήσιες ποσότητες δεν είναι βέλτιστες για λειτουργίες που σχετίζονται με τον εγκέφαλο». Ο Ramon Velazquez ηγήθηκε της μελέτης σχετικά με τη σημασία της διατροφικής χολίνης για τον εγκέφαλο και άλλα όργανα. Είναι ερευνητής στο Κέντρο Έρευνας Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων ASU-Banner.
Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η κύρια αιτία άνοιας. Η συσσώρευση κολλωδών πρωτεϊνικών θραυσμάτων έξω από τους νευρώνες, (που σχηματίζουν πλάκες αμυλοειδούς-βήτα) και η συσσώρευση μιας ανώμαλης μορφής της πρωτεΐνης tau μέσα στα σώματα των νευρώνων (tangles: μπερδέματα) είναι από καιρό αναγνωρισμένες ενδείξεις της νόσου Alzheimer. Αυτές οι εγκεφαλικές αλλοιώσεις ακολουθούνται συνήθως από νευροεκφυλισμό, που περιλαμβάνει τη βλάβη και την καταστροφή των νευρώνων. Οι πλάκες πιστεύεται ότι βλάπτουν τις επικοινωνίες κυττάρου με κύτταρο στον εγκέφαλο, ενώ τα “μπερδέματα” εμποδίζουν τη μεταφορά ζωτικών θρεπτικών συστατικών που είναι απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία και την επιβίωση των κυττάρων. Εκτός από τις πλάκες αμυλοειδούς-βήτα και τα νευροϊνιδιακά μπερδέματα, η ασθένεια προκαλεί κυτταρικό θάνατο στον εγκέφαλο και αυξάνει τη γνωστική εξασθένηση.
Σε προηγούμενη έρευνα, ο Velazquez και οι συνεργάτες του έδειξαν ότι όταν τα ποντίκια τρέφονταν με δίαιτα πλούσια σε χολίνη, οι απόγονοί τους εμφάνισαν βελτιώσεις στη χωρική μνήμη. Είναι ενδιαφέρον ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα του συμπληρώματος χολίνης είναι διαγενεακά.
Η νέα μελέτη εξετάζει ποντίκια σε ηλικία 3-12 μηνών έως όψιμη ενήλικη ζωή, (ισοδυναμεί με ηλικία 20-60 ετών για τον άνθρωπο). Στην περίπτωση τόσο των φυσιολογικών όσο και των διαγονιδιακών ποντικών που εμφάνιζαν συμπτώματα Αλτσχάιμερ, εκείνα που εκτέθηκαν σε δίαιτα ανεπαρκούς χολίνης εμφάνισαν αύξηση βάρους και δυσμενείς επιπτώσεις στο μεταβολισμό τους. Παρατηρήθηκε βλάβη στο ήπαρ μέσω ανάλυσης ιστού, καθώς και διεύρυνση της καρδιάς. Ανιχνεύθηκαν αυξημένη διαλυτή, ολιγομερής και αδιάλυτη αμυλοειδική-βήτα πρωτεΐνη καθώς και τροποποιήσεις στην πρωτεΐνη ταυ χαρακτηριστικές εκείνων που οδηγούν σε νευροϊνιδιακά μπερδέματα στον εγκέφαλο.
Επιπλέον, τα ποντίκια με ανεπάρκεια χολίνης είχαν κακή απόδοση σε ένα τεστ κινητικών δεξιοτήτων, σε σύγκριση με ποντίκια που έλαβαν επαρκή χολίνη στη διατροφή τους. Αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες αυξήθηκαν στα διαγονιδιακά ποντίκια.
Η μελέτη περιελάμβανε επίσης μια λεπτομερή εξερεύνηση πρωτεϊνών στον ιππόκαμπο, μια περιοχή του εγκεφάλου που επηρεάζεται έντονα από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, καθώς και πρωτεϊνών που ανιχνεύονται στο αίμα. Η ανεπάρκεια χολίνης άλλαξε σημαντικά δίκτυα του ιππόκαμπου. «Η δουλειά μας παρέχει περαιτέρω υποστήριξη ότι η διατροφική χολίνη πρέπει να καταναλώνεται σε καθημερινή βάση δεδομένης της ανάγκης σε όλο το σώμα», λέει ο Velazquez.
Τελικά, οι ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους θα είναι απαραίτητες για τον καθορισμό της αποτελεσματικότητας και των κατάλληλων δόσεων χολίνης.
