Τα αδύναμα οστά μπορεί να έχουν θανατηφόρες συνέπειες. Οι γυναίκες συχνά υποβάλλονται σε εξετάσεις οστικής πυκνότητας για τον έλεγχο της οστεοπόρωσης, ωστόσο πολλοί άνδρες δεν συνειδητοποιούν καν ότι διατρέχουν κίνδυνο μέχρι να υποστούν ένα σοβαρό κάταγμα.
Μια νέα έρευνα που ανατέθηκε από το Ιατρικό Κέντρο Wexner του Πανεπιστημίου του Οχάιο μεταξύ ενηλίκων στις ΗΠΑ διαπιστώνει ότι μόνο το 1% των ανδρών ανησυχεί για την οστική πυκνότητα. Ο Paul Lewis, MD, επεμβατικός ακτινολόγος στο Ιατρικό Κέντρο Wexner του Πανεπιστημίου του Οχάιο, λέει: «Είναι μια σιωπηλή ασθένεια και είναι σιωπηλή μέχρι να κάνει θόρυβο, και ο τρόπος που κάνει θόρυβο είναι με ένα κάταγμα», δήλωσε ο Lewis, ο οποίος συχνά θεραπεύει ασθενείς με κατάγματα σπονδυλικής στήλης και πυέλου.
Το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας της Σπονδυλικής Στήλης εκτιμά ότι 2 εκατομμύρια άνδρες έχουν οστεοπόρωση, ενώ άλλα 16 εκατομμύρια άνδρες έχουν χαμηλή οστική μάζα γνωστή ως οστεοπενία.
Η έρευνα του Πανεπιστημίου του Οχάιο διαπίστωσε ότι ο καρκίνος (32%) είναι η νούμερο ένα ανησυχία όσον αφορά την υγεία των ανδρών, ακολουθούμενη από τις καρδιακές παθήσεις (30%). Άλλες κύριες ανησυχίες περιλαμβάνουν την παχυσαρκία (18%) και τη σεξουαλική υγεία (8%).
Με τόσες πολλές άλλες πιεστικές ιατρικές ανησυχίες, οι άνδρες συχνά εκπλήσσονται όταν μαθαίνουν ότι έχουν οστεοπόρωση. Η ασθένεια, που σημαίνει πορώδη οστά, προκαλεί σταδιακή απώλεια οστικής πυκνότητας και δύναμης, γεγονός που θέτει τα άτομα σε υψηλότερο κίνδυνο για κατάγματα, ακόμη και από μικρές πτώσεις.
Ένα κάταγμα για έναν ηλικιωμένο ενήλικα μπορεί να είναι θανατηφόρο, γι’ αυτό και η πρόληψη είναι το κλειδί, είπε ο Lewis. «Εάν δεν συμμετέχετε σε προπόνηση αντίστασης ήδη από την ηλικία των 30, 40 ετών, μπορείτε να αρχίσετε να χάνετε έως και 3% της οστικής σας μάζας ετησίως», δήλωσε ο Lewis. Είναι δυνατό να ανακτήσετε την οστική πυκνότητα με άσκηση, διατροφή και με το να μην καπνίζετε ή να μην πίνετε υπερβολικά αλκοόλ. Αν διατηρήσετε πιο ενεργό τρόπο ζωής για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στη ζωή μας, αναμένετε λιγότερη οστική απώλεια.
Επιπλέον, όταν κάποιος αναπτύξει κατάγματα σπονδυλικής στήλης λόγω οστεοπόρωσης, οι επεμβατικοί ακτινολόγοι μπορούν να τον αντιμετωπίσουν με διαδικασίες κυφοπλαστικής ή σπονδυλοπλαστικής.
Κατά τη διάρκεια της κυφοπλαστικής, ένα μικρό μπαλόνι εισάγεται στον σπόνδυλο που έχει υποστεί κάταγμα και φουσκώνεται για να δημιουργήσει μια κοιλότητα. Στη συνέχεια, εγχέεται οστικό τσιμέντο (ένα συνθετικό υλικό κατασκευασμένο από πολυμεθυλομεθακρυλικό) στην κοιλότητα για να σταθεροποιήσει το κάταγμα και να αντιμετωπίσει τον πόνο. Η σπονδυλοπλαστική περιλαμβάνει την έγχυση οστικού τσιμέντου απευθείας στον σπόνδυλο που έχει υποστεί κάταγμα χωρίς τη χρήση μπαλονιού, παρέχοντας άμεση σταθεροποίηση και ανακούφιση από τον πόνο.
«Και οι δύο διαδικασίες στοχεύουν στην ανακούφιση από τον πόνο, την αποκατάσταση του ύψους της σπονδυλικής στήλης και την ενίσχυση της σταθερότητας της σπονδυλικής στήλης, επιτρέποντας στους ασθενείς να ανακτήσουν τη λειτουργία και την κινητικότητα. «Οι ασθενείς βιώνουν ελάχιστο χρόνο ανάρρωσης και ταχύτερη ανάρρωση σε σύγκριση με την ανοιχτή χειρουργική επέμβαση», είπε ο Lewis.
Η απώλεια της ορμόνης τεστοστερόνης συμβάλλει επίσης στην αδυναμία των οστών, γι’ αυτό και οι άνδρες πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί στην οστεοπόρωση καθώς μεγαλώνουν. Ο Lewis συνιστά στους άνδρες να ξεκινήσουν αυτή τη συζήτηση με τον γιατρό τους στην ηλικία των 30 ετών, δίνοντας στον εαυτό τους άφθονο χρόνο για να αποτρέψουν την εμφάνιση αδύναμων και πορωδών οστών.
Ο Lewis εξηγεί τις συνέπειες της μη έγκαιρης αντιμετώπισης της οστεοπόρωσης. «Θεραπεύουμε κάτι περισσότερο από ένα απλό κάταγμα. Θεραπεύουμε ολόκληρο το άτομο», είπε ο Lewis. «Θα είναι πιο δραστήριοι και πιο ανεξάρτητοι. Δεν θα είναι τόσο απομονωμένοι λόγω αυτού του πόνου και της παραμονής στο σπίτι ή της παραμονής σε μια καρέκλα».
