Σουηδοί και Δανοί ερευνητές γράφουν στο περιοδικό British Medical Journal ότι η αρθροσκόπηση στο γόνατο παρέχει «ασήμαντο» όφελος στα άτομα που πάσχουν από χρόνιο πόνο.
Οι ερευνητές βρήκαν 9 μελέτες που δεν συνιστούν αρθροσκόπηση ως θεραπεία για τον πόνο από την αρθρίτιδα ή τη ρήξη μηνίσκου. Κι αυτό διότι υπάρχει βελτίωση της κατάστασης ανεξάρτητα από το αν υπάρξει αυτή η επέμβαση ή όχι.
Κατά την αρθροσκόπηση, ορθοπεδικός με τη βοήθεια μιας κάμερας διαμέτρου 3-5 χιλιοστών παρατηρεί το εσωτερικό μιας άρθρωσης χρησιμοποιώντας το αρθροσκόπιο, ένα λεπτό σωλήνα που διαθέτει οπτικό σύστημα με μεγεθυντικούς φακούς και μία πηγή φωτός. Ο χειρουργός κοιτάζει το εσωτερικό της άρθρωσης σε μία οθόνη και μικρά όργανα μπορεί να εισαχθούν στην άρθρωση για να αφαιρέσουν κομμάτια χόνδρου ή οστού και να διορθώσουν το μηνίσκο ή να ανασκευάσουν τους συνδέσμους.
Επειδή η αρθροσκόπηση μπορεί να έχει σοβαρές επιπλοκές όπως είναι η θρόμβωση και η μόλυνση, η χρήση της πρέπει να είναι αιτιολογημένη, λένε οι ερευνητές. Μεταξύ των παρενεργειών είναι η πνευμονική εμβολή ή ακόμα και ο θάνατος. Από την άλλη πλευρά, τα οφέλη της αρθροσκόπησης είναι μικρότερα από αυτά της συστηματικής άσκησης.
Τα ευρήματα στηρίζονται σε μετανάλυση προηγούμενων μελετών που έδειξε ότι η αρθροσκόπηση μειώνει για περίπου 6 μήνες τον πόνο των ασθενών, δίχως όμως να βελτιώνει την λειτουργικότητά τους. Το όποιο όφελος παύει να υφίσταται μετά από 1-2 χρόνια από την εγχείρηση.
«Το όφελος από την αρθροσκόπηση για τις εκφυλιστικές αλλοιώσεις γόνατος είναι περιορισμένο σε διάρκεια και παύει να υφίσταται ένα έως δύο χρόνια έπειτα από την επέμβαση», γράφουν οι ερευνητές.
Συστηματική άσκηση
Η μετανάλυση πραγματοποιήθηκε από τέσσερις καθηγητές Ιατρικής από τη Δανία και τη Σουηδία, οι οποίοι ανέλυσαν 18 μελέτες για τα οφέλη της αρθροσκόπηση γόνατος που δημοσιεύθηκαν από το 1993 μέχρι σήμερα. Στις μελέτες αυτές συμμετείχαν 1.270 ασθενείς ηλικίας 50 έως 63 ετών. Από αυτές τις μελέτες, μόνο οι εννιά έδειξαν ότι υπάρχει ένα μικρό και βραχυχρόνιο όφελος από την αρθροσκοπηση.
Το συμπέρασμα ήταν πως το όφελος της αρθροσκόπησης «είναι συγκρίσιμο με την μικρή καταπράυνση του πόνου στο γόνατο που η λήψη παρακεταμόλης μικρότερο από εκείνο που παρέχουν τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και σημαντικά μικρότερο από το όφελος της άσκησης ως θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα γόνατος».
Να σημειωθεί ότι τα τελευταία 20 χρόνια έχουν γίνει πάνω από 50 κλινικές δοκιμές και υπάρχουν πολλά στοιχεία που δείχνουν ότι η άσκηση είναι μια αποτελεσματική αντιμετώπιση για τον χρόνιο πόνο στο γόνατο. Η ανακούφιση του πόνου με την άσκηση είναι πολλές φορές μεγαλύτερη από τα παυσίπονα φάρμακα και την αρθροσκόπηση. Οι ασθενείς ωστόσο χρειάζονται ένα προσωπικό πρόγραμμα. Με την άσκηση, και καθώς περνάει ο χρόνος, ο πόνος υποχωρεί.
Όσον αφορά τις παρενέργειες, η πιο συχνή είναι η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση με περίπου 4 κρούσματα ανά 1.000 ασθενείς και 1 θάνατο ανά 1.000 ασθενείς.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα, κορυφαίος Βρετανός ορθοπεδικός χειρουργός ανέφερε ότι αυξάνονται τα ευρήματα εις βάρος της αρθροσκόπησης γόνατος και σύντομα μπορεί να υπάρξει «αντιστροφή της καθιερωμένης πρακτικής». Οι αρθροσκοπήσεις που γίνονται σε ετήσια βάση είναι πολλές και η αλλαγή στην καθιερωμένη τακτική «θα μπορούσε να σώσει σημαντικό αριθμό ζωών», έγραψε στο συνοδευτικό σχόλιο της μελέτης ο καθηγητής Άντυ Καρ, από το Ινστιτούτο Μυοσκελετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Και πρόσθεσε: «Το να υποστηρίζουμε μία μέθοδο που μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές, έστω και σε σπάνιες περιπτώσεις, είναι δύσκολο όταν η μέθοδος αυτή δεν παρέχει στους ασθενείς μεγαλύτερο όφελος από μία εικονική θεραπεία».
