Η εξέταση που χρησιμοποιείται κυρίως για τη διάγνωση της στεφανιαίας νόσου είναι η αγγειογραφία (ή αλλιώς στεφανιογραφία). Πρόκειται για μια εξέταση με χρήση καθετήρα και ακτίνων Χ κατά την οποία απεικονίζονται το αρτηριακό και φλεβικό δίκτυο του σώματος, με σκοπό καταγραφή στένωσης, απόφραξης ή ανευρύσματος.
Απαιτείται η έγχυση σκιαγραφικής ουσίας που καθιστά τα αγγεία ορατά με τη χρήση ακτίνων Χ. Η διαδικασία παράγει μια κινούμενη εικόνα που ονομάζεται αγγειογράφημα, το οποίο αποκαλύπτει αν υπάρχει στένωση ή ακόμα και απόφραξη των αρτηριών. Υπάρχουν διάφορα είδη αγγειογραφιών όπως: εγκεφάλου, καρδιάς (στεφανιογραφία), πνευμόνων και νεφρών.
Η αγγειογραφία χρησιμοποιείται για να επιβεβαιωθεί μια διάγνωση σε ασθενείς για τους οποίους υπάρχει υποψία στεφανιαίας νόσου με βάση μη επεμβατικές εξετάσεις, όπως τεστ κόπωσης, ή μη καθοριστικά αποτελέσματα εξετάσεων.
Ενδείκνυται επίσης για ασθενείς στους οποίους έχει ήδη γίνει διάγνωση, για να καθοριστούν η θέση των στενωμένων αρτηριών και ο βαθμός στένωσης, καθώς και για όσους θεωρούνται υποψήφιοι για αγγειοπλαστική ή αορτοστεφανιαία χειρουργική παράκαμψη.
Η αγγειογραφία είναι ένας τύπος καρδιακού καθετηριασμού (μια διαδικασία στην οποία εισάγεται ένας λεπτός εύκαμπτος αισθητήρας, ο καθετήρας, σε μια στεφανιαία αρτηρία). Ο γιατρός εισάγει τον καθετήρα σε ένα αιμοφόρο αγγείο κάποιου σημείου του σώματος (γενικά το μπράτσο ή το κάτω άκρο) για να περάσει στο κυκλοφορικό σύστημα και να φτάσει στις στεφανιαίες αρτηρίες. Στη συνέχεια, εισάγει το σκιαγραφικό μέσο, το οποίο είναι ορατό με ακτίνες Χ στις στεφανιαίες αρτηρίες. Επίσης, ένας ακτινολόγος βγάζει ακτινογραφίες στη διάρκεια της διαδικασίας, οι οποίες θα βοηθήσουν να εκτιμηθεί αν υπάρχει στένωση αρτηριών και σε ποιο βαθμό.
Παρότι ο καθετηριασμός διαρκεί γενικά μία ώρα, ή λιγότερο, γιατρός θα πρέπει να διατηρήσει τον ασθενή υπό παρακολούθηση για αρκετές ώρες μετά τη διαδικασία, για να σιγουρευτεί ότι δεν υπάρχει εσωτερική αιμορραγία στο σημείο όπου τοποθετήθηκε ο καθετήρας.
Αν το σημείο εισαγωγής ήταν ένα αγγείο στο κάτω άκρο ο ασθενής θα πρέπει να παραμείνει ξαπλωμένος για έξι ώρες, συνήθως με ένα βάρος να πιέζει την περιοχή του καθετηριασμού. Αν ο ασθενής δεν παρουσιάσει στηθάγχη, εσωτερική αιμορραγία ή άλλες επιπλοκές, μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του την ίδια μέρα.
Η αγγειογραφία είναι ασφαλής αν εκτελείται από ειδικευμένους γιατρούς. Ωστόσο ενέχει κάποιους κινδύνους. Οι πιο συνηθισμένες επιπλοκές είναι η αιμορραγία στο σημείο εισαγωγής του καθετήρα ή ο σχηματισμός θρόμβων στο αγγείο. Άλλες πιθανές επιπλοκές περιλαμβάνουν αλλοιώσεις του καρδιακού ρυθμού, φλεγμονές και αλλεργία ή αντιδράσεις στα νεφρά, εξαιτίας της έκθεσης στο σκιαγραφικό υλικό. Δεν είναι συνηθισμένο ο ασθενής να εκδηλώσει εγκεφαλικό επεισόδιο, έμφραγμα ή σοβαρή αιμορραγία.
Η αγγειογραφία επιτρέπει στο γιατρό να απεικονίσει το εσωτερικό των αρτηριών και των φλεβών του σώματος αλλά δεν μπορεί να εκτιμήσει τι συμβαίνει με το τοίχωμα των αρτηριών, κάτι όμως που μπορεί να γίνει με την αξονική αγγειογραφία.
Σε αντίθεση με την αγγειογραφία με καθετήρα, στην αξονική αγγειογραφία, το σκιαγραφικό χορηγείται ενδοφλέβια, ο χρόνος εξέτασης και το κόστος είναι μικρότερα και δεν απαιτείται νοσηλεία του εξεταζόμενου. Επιπλέον η τεχνική αυτή προσφέρει τρισδιάστατη απεικόνιση και πληροφορίες πέρα από τον αυλό, τις δομές έξω από τα αγγεία.
