H οστεοπόρωση πλήττει μία στις τρεις γυναίκες και έναν στους οκτώ άνδρες, ενώ μελλοντιά τα θύματα θα αυξηθούν εάν δεν υπάρξει αλλαγή στον τρόπο διατροφής τους. Η καθιστική ζωή, η ανεπαρκής λήψη ασβεστίου, η υπερκατανάλωση αναψυκτικών και αλατιού δεν συνάδουν με την σωστή δόμηση των οστών. Σύμφωνα με μια επιδημιολογική έρευνα, ήδη πάσχουν περισσότερες από 900.000 γυναίκες στην Ελλάδα με πολλούς παράγοντες κινδύνου και χαμηλή οστική πυκνότητα. Επειδή η οστική πυκνότητα χτίζεται ως την ηλικία των 27-30 ετών, η πρόληψη της οστεοπόρωσης πρέπει να ξεκινά από την παιδική ηλικία με τη σωστή διατροφή και την άσκηση. Η συνήθεις συστάσεις των ειδικών για την πρόληψη είναι σωστή διατροφή, άσκηση και μικρός περίπατος με ηλιοφάνεια.
Η νόσος για γονιδιακούς λόγους προτιμά τις λευκές γυναίκες, και φαίνεται ότι «ο ήλιος δεν αρκεί». Η οστεοπόρωση εμφανίζεται σε γυναίκες, μετά την εμμηνόπαυση, όταν εκλείψουν τα προστατευτικά, για τα οστά, οιστρογόνα του οργανισμού. Η μεγαλύτερη απώλεια της οστικής μάζας παρατηρείται στα πρώτα πέντε χρόνια της εμμηνόπαυσης όταν με την απότομη ορμονική μεταβολή, μεταβάλλονται σημαντικά και τα φορτία στην αντοχή του οστού. Για το λόγο αυτό, οι γυναίκες κατά την εμμηνόπαυση πρέπει οπωσδήποτε να εξετάζονται για έλεγχο της πυκνότητας στην οστική μάζα αλλά και για την ταχύτητα απώλειας της.
Η έγκαιρη αντιμετώπιση με φαρμακευτική αγωγή, συμπληρώματα ασβεστίου και βιταμίνης D αποσοβούν τον κίνδυνο των οστεοπορωτικών καταγμάτων. Τα κατάγματα αυτά κυρίως εντοπίζονται στην σπονδυλική στήλη, στα ισχία και στο άκρο της κερκίδας. Συχνά όταν σημειώνονται σε γυναίκες περίπου 50 ετών, αποτελούν ένδειξη οστεοπόρωσης και ο σωστός ορθοπεδικός πρέπει να τους συνιστά σχετικές εξετάσεις για αντιμετώπιση της νόσου. Περίπου 400 χιλιάδες γυναίκες άνω των 50 ετών πάσχουν από σοβαρή οστεοπόρωση που συνοδεύεται από κατάγματα τόσο της σπονδυλικής στήλης όσο και του ισχίου. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαπιστώνεται ένα κάταγμα κάθε 30 δευτερόλεπτα σε άτομα της τρίτης ηλικίας, ενώ στην Ελλάδα κάθε χρόνο μόνο τα κατάγματα του μηριαίου οστού ανέρχονται σε 15.000. Επίσης το 22% των Ελλήνων, και των δύο φύλων, ηλικίας μεγαλύτερης των 50 χρόνων έχουν ήδη οστεοπορωτικά κατάγματα, ενώ το 34% του ιδίου πληθυσμού έχει αυξημένο κίνδυνο να πάθει οστεοπορωτικό κάταγμα μέσα στο άμεσο μέλλον. Τα κατάγματα αυτά συχνά οδηγούν σε αναπηρία, και όταν σημειώνονται σε ηλικία άνω των 80 ετών περιορίζουν τη διάρκεια ζωής του ασθενούς στο ένα έτος. Είναι επικίνδυνα με μεγάλες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις στον ασθενή και τους οικείους του και θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με την πρόληψη. Δυστυχώς όμως οι μελέτες δείχνουν ότι μόνο το ένα τρίτο των ασθενών ακολούθησε την συνταγογραφηθείσα θεραπεία, γι’ αυτό απαιτείται εκτενής ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού.
