Τ4 – Θυροξίνη: Οδηγίες χρήσης

  1. ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΣΤΗ

Ονομασία: Τ4

Σύνθεση: Δραστική ουσία: Levothyroxine sodium. To φάρμακο αυτό κυκλοφορεί σε μορφή φακοειδών δισκίωντων 12 mcg (pg), 25 mcg, 50 mcg, 62 mcg, 75 mcg, 88 mcg, 100 mcg, 112 mcg, 125 mcg, 137 mcg, 150 mcg, 175 mcg, 200 mcg κρυσταλλικής νατριούχου L-θυροξίνης (T4).

Έκδοχα: Lactose monohydrate, Sodium starch glycolate, Cellulose microcrystalline, Silicon dioxide colloidal, Magnesium stearate.

Φαρμακοτεχνική μορφή: Δισκία.

Περιγραφή-Συσκευασία: Χάρτινο κουτί συσκευασίας το οποίο περιέχει 30 δισκία συσκευασμένα ανά 10 σε 3 blisters από PVC και Aluminiumfoil και ένα Φύλλο Οδηγιών Χρήσης.

Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: θυρεοειδικά σκευάσματα.

  1. ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΧΟΡΗΓΗΘΗΚΕ

Γενικές πληροφορίες: Το φάρμακο περιέχει L-θυροξίνη (Τ4), που είναι η μία από τις δύο κυριότερες ορμόνες του θυρεοειδούς αδένα. Η άλλη είναι η τριιωδοθυρονίνη (Τ3). Οι θυρεοειδείς ορμόνες είναι υπεύθυνες για την ομαλή αύξηση, εξέλιξη και λειτουργία όλων των ιστών και οργάνων του σώματος. Η κυριότερη δράση τους είναι η αύξηση του κυτταρικού μεταβολισμού.

Σε καταστάσεις ανεπάρκειας της θυρεοειδικής λειτουργίας σε νέα άτομα προκαλείται καθυστέρηση της σωματικής και διανοητικής αναπτύξεως, ενώ στους ενηλίκους προκαλείται αύξηση σωματικού βάρους, αίσθημα ψύχους, υποθερμία, δυσκοιλιότητα κ.λ.π. που οφείλονται στη μείωση του μεταβολισμού. Αντιθέτως, σε υπερλειτουργία του αδένα εμφανίζονται τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού με απώλεια βάρους ταχυκαρδία, νευρικότητα, τρόμο χεριών, δυσανεξία στη ζέστη κ.λ.π. που οφείλονται σε αύξηση του μεταβολισμού.

Ενδείξεις: θεραπεία υποκαταστάσεως της θυρεοειδικής λειτουργίας οποιασδήποτε αιτιολογίας.

Αντενδείξεις:

  1. Πρόσφατο έμφραγμα του μυοκαρδίου και στεφανιαία ανεπάρκεια.
  2. Μη αντισταθμιζόμενη καρδιακή ανεπάρκεια.
  3. Χρόνια επινεφριδιακή ανεπάρκεια (κίνδυνος οξείας επινεφριδιακής κρίσης).

Ειδικές προφυλάξεις και προειδοποιήσεις κατά τη χρήση:

Συμβουλές στον ασθενή:

  1. 0 υποθυρεοειδισμός είναι συνήθως χρόνια πάθηση. Το φάρμακο θα πρέπει να λαμβάνεται δια βίου. Εξαιρείται η περίπτωση παροδικού υποθυρεοειδισμού λ.χ. μετά από μια θυρεοειδίτιδα.
  2. Να αναφέρετε αμέσως την τυχόν εμφάνιση κάποιου συμπτώματος θυρεοτοξικώσεως: ταχυκαρδία, θωρακικό άλγος, παλμούς, υπερβολικές εφιδρώσεις, νευρικότητα, δυσανεξία στη ζέστη κλπ.
  3. Τακτική κλινική και εργαστηριακή παρακολούθηση σε όσους λαμβάνουν αντιπηκτικά και αντιδιαβητικά φάρμακα.
  4. Κατά την έναρξη της θεραπείας σε παιδιά μπορεί να παρατηρηθεί ελαφρά τριχόπτωση, που όμως είναι παροδική.
  5. Επιβάλλεται τακτική εργαστηριακή παρακολούθηση της στάθμης των Τ4, Τ3 και TSH.

«Λόγω της σχετικά χαμηλής διαλυτότητας της LEVOTHYROXINE στο νερό, της φωτοευαισθησίας του μορίου της και της τάσης της για αποϊδωποίηση, τα δισκία που περιέχουν αυτή την ουσία είναι δυνατόν να παρουσιάσουν προβλήματα στη σταθερότητα και ομοιομορφία του περιεχομένου. Για το λόγο αυτό ασθενείς με υποθυρεοειδισμό που υποβάλλονται σε θεραπεία με αυτά τα σκευάσματα πρέπει να βρίσκονται κάτω από στενή ιατρική παρακολούθηση».

Προσοχή στη χορήγηση: Το φάρμακο λαμβάνεται με προσοχή στους αρρώστους που πάσχουν από καρδιαγγειακά νοσήματα, στους ηλικιωμένους και στους πάσχοντες από επινεφριδιακή ανεπάρκεια. Στους διαβητικούς μπορεί να απαιτηθεί τροποποίηση της δόσεως της ινσουλίνης ή των αντιδιαβητικών δισκίων. Επίσης σε ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία με λίθιο.

Εγκυμοσύνη και θηλασμός: Μπορεί να χορηγηθεί θυροξίνη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εφ’ όσον τούτο κρίνεται αναγκαίο. Συνιστάται περιοδική παρακολούθηση της στάθμης της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH).

Ελάχιστες ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών απεκκρίνονται στο ανθρώπινο γάλα. Ωστόσο, πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή όταν τα φάρμακα αυτά χορηγούνται σε γυναίκες κατά τη διάρκεια της γαλουχίας.

Επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων: Δεν υπάρχει καμία επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων.

Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα ή ουσίες: Η ταυτόχρονη λήψη άλλων φαρμάκων ενδέχεται να επηρεάσει τη δράση της θυροξίνης, η επίδραση δε αυτή είναι πιθανώς διαφορετική σε κάθε ασθενή ή εξαρτάται κοΜίορ άλλους παράγοντες.

Ειδικότερα, υπάρχουν φάρμακα που μειώνουν την απορρόφηση του φαρμάκου όπως λ.χ. το υδροξείδιο του αλουμινίου, η σουκραλφάτη, η χολεστυραμίνη, ο σίδηρος κ.λ.π. Ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία με αντιπηκτικά φάρμακα, λίθιο, αντιεπιληπτικά, ριφαμπικίνη και αμιωδαρόνη, πιθανώς να χρειασθούν τροποποίηση της δοσολογίας και θα πρέπει να συμβουλευτούν το γιατρό τους.

Δοσολογία: Η δόση καθορίζεται ανάλογα με το βαθμό του υποθυρεοειδισμού, την ηλικία, την ατομική ευαισθησία του ασθενή στο φάρμακο και τα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα. Η έναρξη της θεραπείας γίνεται συνήθως με μικρές δόσεις που αυξάνονται προοδευτικά μέχρι εξευρέσεως της τελικής δόσης συντηρήσεως.

Στους Ενήλικες η συνιστώμενη αρχική δόση είναι 50-100 mcg, ενώ σε ηλικιωμένους ή πάσχοντες από καρδιαγγειακά νοσήματα η δόση αυτή είναι συνήθως μικρότερη: 25-50mcg. Στη συνέχεια η αρχική δόση μπορεί να αυξάνεται κατά 50 mcg ανά εβδομάδα έως ότου ομαλοποιηθεί ο μεταβολισμός.

Στα Παιδιά h αρχική δόση είναι 5-70 mcg/kg βάρους σώματος ημερησίως μέχρι ηλικίας ενός μηνός, ενώ σε μεγαλύτερα έναρξη με 5 mcg/kg.

Η αρχική δόση μπορεί να προσαρμόζεται με αυξήσεις 25mcg κάθε 2-4 εβδομάδες, ανάλογα με τα κλινικά και εργαστηριακά αποτελέσματα.

Υπερδοσολογία-Αντιμετώπιση: Η υπέρβαση της δοσολογίας προκαλεί φαινόμενα υπερθυρεοειδισμού: ταχυκαρδία, νευρικότητα, εφιδρώσεις, κεφαλαλγία, διάρροια, τρόμο χεριών κλπ. Στις περιπτώσεις αυτές διακόπτεται το φάρμακο για λίγες ημέρες και ξαναχορηγείται σε μικρότερες δόσεις. Φάρμακα που μπορεί να βοηθήσουν είναι οι β-αναστολείς και τα ηρεμιστικά.

Τι πρέπει να γνωρίζετε στην περίπτωση που παραλείψατε να πάρετε κάποια δόση: Η ολική ημερήσια δόση λαμβάνεται το πρωί, πριν το πρόγευμα. Εάν παραλειφθεί μια δόση, να ληφθεί όσο γίνεται πιο γρήγορα, εάν όμως πλησιάζει η ώρα της επόμενης δόσης καλύτερα να παραληφθεί τελείως. Μη διπλασιάζετε τις δόσεις.

Ανεπιθύμητες ενέργειες: Συνήθως οφείλονται σε υπέρβαση ή απότομη αύξηση των δόσεων. Συγκεκριμένα είναι δυνατόν να παρατηρηθούν οι κάτωθι παρενέργειες:

  • 1) Ταχυκαρδία.
  • 2) Έκτακτες συστολές.
  • 3) Αγχος.
  • 4) Πονοκέφαλος.
  • 5) Εκνευρισμός.
  • 6) Διέγερση.
  • 7) Αϋπνία.
  • 8) Ρίγη.
  • 9) Μυϊκή αδυναμία.
  • 10) Κράμπες.
  • 11) Μη ανεκτικότητα στη θερμότητα.
  • 12) Εφίδρωση.
  • 13) Πυρετός
  • 14) Απώλεια βάρους.
  • 15) Διάρροια.
  • 16) Εμετός
  • 17) Eπιδείνωση τυχόν προϋπάρχουσας καρδιοπάθειας.

Οι παρενέργειες αυτές εξαφανίζονται με τη μείωση της δόσεως ή την προσωρινή διακοπή της θεραπείας.

Ημερομηνία λήξης του προϊόντος: Αναγράφεται στην εξωτερική και στην εσωτερική συσκευασία. Σε περίπτωση που η ημερομηνία αυτή έχει παρέλθει, μη χρησιμοποιήσετε το φάρμακο.

Ιδιαίτερες προφυλάξεις για τη φύλαξη του προϊόντος: Να φυλάσσεται σε θερμοκρασία < 25° C. Προφύλαξη από το φως και την υγρασία. Επίσης θα πρέπει να διατηρείται σε κλειστή συσκευασία και να φυλάσσεται όπως όλα τα φάρμακα σε μέρος που δεν είναι προσιτό στα παιδιά.

Ημερομηνία τελευταίας αναθεώρησης του φύλλου οδηγιών: 21.04.2003.

  1. ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ

Το φάρμακο αυτό χορηγείται με ιατρική συνταγή.

Δείτε επίσης