Για τους ενήλικες, η διέλευση ενός δρόμου με τα πόδια φαίνεται εύκολη. Κοιτάτε την κυκλοφορία των αυτοκινήτων και υπολογίζετε το χρόνο που θα χρειαστείτε να φτάσετε από τη μία πλευρά στην άλλη χωρίς να σας χτυπήσει κάποιο. Αλλά για ένα παιδί, αυτό δεν είναι τόσο απλό.
Τα παιδιά δεν μπορούν να διασχίσουν με απόλυτη ασφάλεια τον δρόμο μόνα τους πριν φθάσουν σε ηλικία 14 ετών, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Experimental Psychology: Human Perception and Performance από ερευνητές του University of Iowa.
Σε μελέτη με εξομοιωτές πόλεων, στους δρόμους των οποίων τα αυτοκίνητα κινούνταν με ταχύτητα 40 χιλιομέτρων την ώρα, οι επιστήμονες ρώτησαν μια ομάδα παιδιών αν θα διέσχιζαν τους δρόμους. Το συμπέρασμα ήταν ότι ένα ποσοστό παιδιών θα έπεφταν θύματα τροχαίου ατυχήματος στην προσπάθειά τους να περάσουν από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο:
- Για τα παιδιά ηλικίας 6 ετών, το 8% θα έπεφταν θύματα τροχαίου ατυχήματος.
- Για τα παιδιά ηλικίας 8 ετών, το 6%.
- Για τα παιδιά ηλικίας 10 ετών, το 5%
- Για τα παιδιά ηλικίας 12 ετών, το 2%.
Τα παιδιά «χτυπήθηκαν» από τα εικονικά αυτοκίνητα διότι δεν μπορούσαν να υπολογίσουν καλά τον χρόνο που χρειάζονταν για να διασχίσουν το δρόμο με ασφάλεια. Αυτό βέβαια δεν ισχύει για όλα τα παιδιά, και ενδεχομένως ένα ποσοστό να έχει δυσκολία να εστιάσει την προσοχή του και να αντιληφθεί σωστά αυτά που συμβαίνουν σε ένα αυτοκινητόδρομο.
Η ηλικία στην οποία μηδενίστηκαν τα εικονικά τροχαία ατυχήματα ήταν τα 14 έτη.
Στις ΗΠΑ, το Εθνικό Κέντρο Στατιστικής και Ανάλυσης ανέφερε ότι το 2014 υπήρξαν 8.000 τραυματισμοί και 207 θάνατοι από αυτοκίνητα στους δρόμους για παιδιά ηλικίας μέχρι 14 ετών. Οι επιστήμονες προσπάθησαν να καταλάβουν γιατί συμβαίνουν αυτά τα ατυχήματα.
«Πολλοί νομίζουν ότι τα παιδιά μπορούν να συμπεριφέρονται όπως οι ενήλικες όταν διασχίζουν το δρόμο, αλλά η μελέτη μας δείχνει ότι αυτό δεν συμβαίνει σε πολυσύχναστους δρόμους, όπου η κυκλοφορία των οχημάτων δεν σταματάει ποτέ», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης Jodie Plumert, καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Αϊόβας.
Τα παιδιά αντιμετωπίζουν δύο προκλήσεις όταν αποφασίζουν αν είναι ασφαλές να περάσουν το δρόμο, σύμφωνα με την έρευνα. Η πρώτη περιλαμβάνει την αντιληπτική τους ικανότητα, δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο κρίνουν την απόσταση ανάμεσα σε ένα αυτοκίνητο που διέρχεται και ένα άλλο που έρχεται, λαμβάνοντας υπόψη την ταχύτητάς τους. Τα μικρότερα παιδιά έχουν δυσκολία στο να αντιληφθούν σωστά αυτές τις αποστάσεις.
Η δεύτερη πρόκληση ήταν οι κινητήριες ικανότητές τους: το πόσο γρήγορα τα παιδιά κάνουν το βήμα τους από την άκρη του δρόμου, μόλις περάσει το πρώτο αυτοκίνητο. Τα νεαρότερα παιδιά δεν είναι ικανά να χρονομετρήσουν σωστά τα βήματά τους όπως συμβαίνει με τους ενήλικες, πράγμα που τους δίνει λιγότερο χρόνο για να περάσουν το δρόμο και έτσι τα προλαβαίνει το επόμενο αυτοκίνητο.
Τέλος, τα παιδιά φαίνεται πως δεν έχουν την απαραίτητη υπομονή και έτσι η Plumert συνιστά στους γονείς να διδάσκουν στα παιδιά τους να είναι υπομονετικά και να περιμένουν να αδειάσει καλά ένας δρόμος πριν τον διασχίσουν.
