Έρευνα που θέτει διαβητικούς τύπου 2 σε μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων επιβεβαίωσε τις υποκείμενες αιτίες της κατάστασης και διαπίστωσε ότι η πάθηση είναι αναστρέψιμη.
Ο καθηγητής Roy Taylor στο Πανεπιστήμιο του Newcastle στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει περάσει σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μελετώντας την πάθηση και παρουσίασε μια σύνοψη των ευρημάτων του στην European Association For The Study Of Diabetes η (EASD 2017) στη Λισαβόνα.
Η έρευνά του Taylor για τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 βρήκε:
- Η πρόσληψη πολλών θερμίδων οδηγεί σε περίσσεια λίπους στο ήπαρ (συκώτι).
- Ως αποτέλεσμα, το ήπαρ αρχίζει να δυσλειτουργεί και αποκρίνεται ελάχιστα στην ινσουλίνη παράγοντας υπερβολική γλυκόζη.
- Η περίσσεια λίπους στο ήπαρ μεταφέρεται στο πάγκρεας, προκαλώντας την αποτυχία των κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη.
- Η απώλεια λιγότερο από 1 γραμμάριο λίπους από το πάγκρεας μέσω δίαιτας μπορεί να ξεκινήσει εκ νέου την κανονική παραγωγή ινσουλίνης, αντιστρέφοντας τον διαβήτη τύπου 2.
- Αυτή η αναστροφή του διαβήτη παραμένει δυνατή για τουλάχιστον 10 χρόνια μετά την έναρξη της πάθησης.
Οι έρευνες του Taylor επιβεβαιώνουν την αρχική του θεωρία ότι ο διαβήτης τύπου 2 προκαλείται από υπερβολικό λίπος τόσο στο ήπαρ όσο και στο πάγκρεας.
Αυτό κάνει το ήπαρ να αποκρίνεται ανεπαρκώς στην ινσουλίνη. Καθώς η ινσουλίνη ελέγχει την κανονική διαδικασία παραγωγής γλυκόζης, το ήπαρ παράγει υπερβολική γλυκόζη. Ταυτόχρονα, η περίσσεια λίπους στο συκώτι έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται το λίπος σε όλους τους ιστούς. Στο πάγκρεας, αυτό το υπερβολικό λίπος προκαλεί την αποτυχία των κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη.
Η μελέτη Counterpoint, η οποία δημοσιεύθηκε το 2011, επιβεβαίωσε πως αν η υπερβολική πρόσληψη τροφής μειωθεί μέσω μιας δίαιτας με χαμηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες, τα πράγματα αντιστρέφονται.
Μείωση βάρους κατά 15 κιλά
Η μελέτη σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 έδειξε μια σημαντική πτώση της περιεκτικότητας του ήπατος σε λίπος με αποτέλεσμα την ομαλοποίηση της ευαισθησίας στην ηπατική ινσουλίνη εντός 7 ημερών από την έναρξη μιας δίαιτας με χαμηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες. Η γλυκόζη αίματος νηστείας έγινε κανονική σε 7 ημέρες. Ύστερα από 8 εβδομάδες, η αυξημένη περιεκτικότητα σε λίπος του παγκρέατος έπεσε και επανήλθε η κανονική έκκριση ινσουλίνης με φυσιολογικό έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα.
“Τα καλά νέα για τους διαβητικούς τύπου 2 είναι ότι η δουλειά μας δείχνει πως ακόμα και μετά από 10 χρόνια, είναι πιθανό να μπορούν να αντιστρέψουν την πάθηση χάνοντας λίπος από το πάγκρεας. Προς το παρόν, αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω σημαντικής απώλειας βάρους”, είπε ο Taylor.
Η μελέτη Counterpoint που δημοσιεύθηκε το 2016 έδειξε ότι ο διαβήτης τύπου 2 παραμένει αναστρέψιμος για έως και 10 χρόνια στους περισσότερους ανθρώπους και επίσης ότι ο φυσιολογικός μεταβολισμός παραμένει μακροπρόθεσμα, εφόσον το άτομο δεν ξανακερδίσει σωματικό βάρος.
Ο Taylor εξήγησε την επιστήμη πίσω από τους μηχανισμούς: “Η εργασία στο εργαστήριο έχει δείξει ότι το υπερβολικό λίπος μέσα στα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη προκαλεί απώλεια της εξειδικευμένης λειτουργίας. Όταν το επιπλέον λίπος εξαφανιστεί αρχίζει η η επανέναρξη της εξειδικευμένης λειτουργίας της παραγωγής ινσουλίνης. Οι παρατηρήσεις των κλινικών μελετών μπορούν τώρα να εξηγηθούν πλήρως”.
Και πρόσθεσε: «Παραδόξως, παρατηρήθηκε ότι η δίαιτα που επινοήθηκε ως εργαλείο για απώλεια βάρους άρεσε στους συμμετέχοντες στη μελέτη. Δεν συνδέεται με την πείνα και την κούραση στους περισσότερους. Η μελέτη Counterbalance ήταν ένα καθορισμένο πρόγραμμα δύο φάσεων. Η φάση 1 ήταν μια περίοδος απώλειας βάρους – περιορισμός θερμίδων χωρίς πρόσθετη άσκηση. Μια προσεκτικά προγραμματισμένη μεταβατική περίοδος οδηγεί στη φάση 2 η οποία ήταν η μακροχρόνια συντήρηση του μειωμένου βάρους με μέτριο περιορισμό θερμίδων και με αυξημένη καθημερινή σωματική δραστηριότητα”.
Να σημειωθεί ότι αυτή η προσέγγιση συνεπάγεται μια μείωση του σωματικού βάρους κατά 15 κιλά, κατά μέσο όρο, καθώς οι περισσότεροι διαβητικοί τύπου 2 είναι παχύσαρκοι.
