Το εκχύλισμα ενός συνηθισμένου αγριόχορτου, που από τα παλιά χρόνια χρησιμοποιείται ως θεραπευτικό βότανο, φαίνεται να προσφέρει τη δυνατότητα μιας σύγχρονης ήπιας θεραπείας κατά των καρκίνων του δέρματος, με εξαίρεση το μελάνωμα, την πιο θανατηφόρα μορφή. Όμως, οι Bρετανοί επιστήμονες, που ανακάλυψαν την θεραπεία, συνιστούν στους ασθενείς να μην αρχίσουν μόνοι τους να πειραματίζονται, καθώς μπορεί να προκληθεί ερεθισμός του δέρματος και των ματιών, αλλά να κάνουν υπομονή, καθώς η φαρμακευτική θεραπεία είναι ακόμα σε στάδιο δοκιμής.
Οι ερευνητές, που παρουσίασαν τη σχετική μελέτη στο βρετανικό περιοδικό δερματολογίας “British Journal of Dermatology”, έκαναν πειράματα με 36 ασθενείς που υπέφεραν από καρκίνο του δέρματος (όχι μελάνωμα). Οι περισσότερες από αυτές τις ελαφρύτερες μορφές καρκίνου του δέρματος μπορούν εύκολα να θεραπευτούν συνήθως με χειρουργική αφαίρεση ή με άλλες μορφές θεραπείας, αλλά σε μερικές περιπτώσεις οι θεραπείες δεν επιτυγχάνουν ή κρίνονται ακατάλληλες.
Οι βρετανοί γιατροί έδωσαν στους ασθενείς εκχύλισμα από ζιζάνιο του γένους ευφορβία (Euphorbia peplus), ένα είδος μικρής γαλατσίδας, το οποίο οι πάσχοντες άπλωναν στις καρκινικές αλλοιώσεις του δέρματός τους μια φορά τη μέρα. Αυτό το φυτικό εκχύλισμα έχει χρησιμοποιηθεί ως παραδοσιακό θεραπευτικό βότανο εδώ και αιώνες και οι επιστήμονες το υπέβαλαν πλέον σε μια σύγχρονη κλινική δοκιμή.
Μετά από ένα μήνα, οι περισσότερες δερματικές βλάβες είχαν εξαφανιστεί πλήρως και κανένα ίχνος του όγκου δεν διακρινόταν στις σχετικές κλινικές εξετάσεις. Σε όσους ασθενείς η ανταπόκριση στο αγριόχορτο ήταν μερική, ακολούθησε δεύτερος γύρος θεραπείας. Μετά από 15 μήνες κατά μέσο όρο, τα δύο τρίτα τουλάχιστον (68,5%) των δερματικών βλαβών όλων των ασθενών (που είχαν κάνει ένα ή δύο γύρους θεραπείας) συνέχιζαν να είναι εξαφανισμένες.
Οι ερευνητές τόνισαν την ανάγκη πλέον να γίνουν νέες μεγάλες μελέτες για να διερευνηθεί κατά πόσο η ενεργή ουσία (Ingenol mebutate) στο εκχύλισμα του ζιζάνιου μπορεί όντως να αποτελέσει μια νέα μη επεμβατική μορφή θεραπείας των δερματικών καρκίνων, πλην πάντως του μελανώματος και των άλλων πιο επιθετικών μορφών καρκίνου του δέρματος, όπου η χειρουργική επέμβαση κρίνεται αναπόφευκτη. Υπάρχουν ήδη ενδείξεις ότι η συγκεκριμένη δραστική ουσία του εν λόγω φυτού, όταν εφαρμόζεται στο δέρμα, δεν σκοτώνει μόνο τα καρκινικά κύτταρα, αλλά επιπλέον διεγείρει την αντίδραση των λευκών κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο υποτροπής του όγκου στο μέλλον.
