Tηγανίζουμε τις πατάτες, τα καλαμαράκια, τα κολοκυθάκια και πολλά άλλα που κολυμπούν στο λάδι. Και μετά; Τι κάνουμε το χρησιμοποιημένο λάδι, αναλογιζόμενοι ότι κάθε λίτρο του που ρίχνουμε στην αποχέτευση, μολύνει ένα εκατομμύριο λίτρα νερού; Το να το ρίξουμε το λάδι στην αποχέτευση είναι το ευκολότερο αλλά λανθασμένη πρακτική λέει η Πασχαλίνα Αγαπιάδου, πληροφορικός, MSc στην περιβαλλοντική εκπαίδευση και καθηγήτρια δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ανατολικής Θεσσαλονίκης. Ένα λίτρο λαδιού από κάθε νοικοκυριό προκαλεί δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Και βέβαια, το κακό που προκαλούν όλα τα τηγανόλαδα από ταβέρνες και καταστήματα φαστ φουντ, είναι σαφώς μεγαλύτερο. «Λανθασμένη πρακτική, μιας και όχι μόνο βουλώνουν οι αποχετεύσεις και δημιουργείται δυσοσμία, αλλά και μόλυνση, αφού περνώντας από τον υδροφόρο ορίζοντα προκαλεί διάφορες καρκινοπάθειες», λέει η κ. Αγαπιάδου. Να πετάξουμε το λάδι στα σκουπίδια; «Στη περίπτωση αυτή τα σκουπίδια γίνονται εύφλεκτα με αποτέλεσμα να τροφοδοτούνται φωτιές στις χωματερές και να επιβαρύνεται η δημόσια υγεία». Αν πάλι ρίχναμε το λάδι στον κήπο ή στην ύπαιθρο, θα περνούσε στον υδροφόρο ορίζοντα προκαλώντας στους ανθρώπους πολλαπλά προβλήματα υγείας.
Η λύση στο πρόβλημα αποτελεί η μετατροπή των τηγανελαίων σε βιοντίζελ, που είναι μια διεργασία χημική και το παραγόμενο από τα τηγανέλαια βιοντίζελ είναι φιλικό προς το περιβάλλον. «Αρα πρέπει να δημιουργήσου με Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης Αποβλήτων Λιπαντικών Ελαίων και στην ανακύκλωση να συμμετέχουν χώροι μαζικής εστίασης, όπως εστιατόρια, ξενοδοχεία, στρατώνες, καντίνες, βιοτεχνίες και βιομηχανίες τροφίμων, κατασκηνώσεις, αλλά ακόμη και όλοι εμείς σαν ιδιώτες» συμπεραίνει η κ. Αγαπιάδου. Αλλωστε, σε πολλές χώρες λειτουργούν, πλέον, δεκάδες ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες αναλαμβάνουν να συλλέξουν τα καμένα λίπη των εστιατορίων και άλλων χώρων μαζικής εστίασης.
