ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ

Η λεπτοσπείρωση είναι επίσης γνωστή ως νόσος του Weil, πρόσθιος κνημιαίος πυρετός και πυρετός Fort Bragg. Πρό­κειται για συστηματική νόσο που προκαλείται από πολλά στελέχη του γένους Leptospira.

Είναι μια επικίνδυνη ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά συμπτώματα. Αιτία είναι τα βακτήρια του γένους της λεπτόσπειρας (Leptospira icterohaemorrhagiae) που προκαλούν ίκτερο και καταστροφή του ήπατος και στις λεπτόσπειρες canicola που προκαλούν χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.

Συμπτώματα

Μετά από ένα χρόνο επώα­σης 8 έως 12 ημερών, η νόσος του Weil (η ικτερική λεπτο­σπείρωση η οποία είναι και η πιο επικίνδυνη μορφή) εισβάλλει αιφνίδια με την εμφάνιση ρίγους που ακολουθείται από υψηλό πυρετό, έντονο ίκτερο, πετέχειες και πορφύρα τόσο στο δέρμα όσο και τους βλεννογόνους, καθώς επίσης και από νεφροπάθεια, η οποία εκδηλώνεται με πρωτεϊνουρία, αιματουρία και αζωθαιμία.

Ο θάνατος επέρχεται στο 5% έως 10% των περιπτώσεων, ως αποτέλε­σμα νεφρικής ανεπάρκειας, σύμπτωσης των αγγειακών τοι­χωμάτων, ή αιμορραγίας. Ανευρίσκεται συνήθως στο εγκε­φαλονωτιαίο υγρό λευκοκυττάρωση της τάξεως των 15.000 έως 30.000/mm3 και λεμφοκυττάρωση.

Ο πρόσθιος κνημιαίος πυρετός (“πυρετός Fort Bragg”, ανικτερική λεπτοσπείρωση) συνοδεύεται από ένα οξύ εξαν­θηματικό λοιμώδες ερύθημα, που είναι γενικά εντονότερο στις κνήμες.

Ο υψηλός πυρετός, το υπόχυμα των επιπεφυ­κότων, η ναυτία, ο έμετος και η κεφαλαλγία χαρακτηρίζουν το σηψαιμικό πρώτο στάδιο. Διαρκεί 3 έως 7 μέρες και ακο­λουθείται από ένα διάστημα απυρεξίας 1 έως 3 ημερών.

Κα­τά τη διάρκεια του δεύτερου σταδίου, όταν αναπτύσσονται τα lg Μ αντισώματα, η κεφαλαλγία είναι έντονη, ο πυρετός επανέρχεται και οι οφθαλμικές εκδηλώσεις, όπως η αιμορ­ραγία και το υπόχυμα του επιπεφυκότα, το οφθαλμικό άλ­γος και η φωτοφοβία είναι έκδηλα.

Στο χρονικό αυτό διά­στημα εμφανίζεται το εξάνθημα. Συνίσταται σε ερυθηματώδεις κηλίδες και πλάκες μεγέθους 1 έως 5 cm που ιστολογι­κά χαρακτηρίζονται από οίδημα μόνο και μη ειδική περιαγ-γειακή διήθηση. Οι δερματικές βλάβες υποχωρούν αυτομά­τως μετά από 4 έως 7 μέρες. Μπορεί να παρουσιαστούν δι­αφορετικές κλινικές εκδηλώσεις από πανομοιότυπα στελέχη λεπτοσπείρας

Η Leptospira interrogans, ορότυπος icterohaemorrhagiae, αποτελεί τη συχνότερη αιτία της νόσου του Weil, ενώ ο πρόσθιος κνημιαίος πυρετός συσχετίζεται συνήθως με τον ορότυπο autumnalis.

Οι άνθρωποι μολύνονται και από τους δύο τύπους τυχαία με τα ούρα και τους ιστούς προσβεβλη­μένων ζώων ή έμμεσα από μολυσμένο χώμα ή πίνοντας ή κολυμπώντας σε μολυσμένο νερό.

Διάγνωση και θεραπεία

Όσοι ταξιδεύουν σε τρο­πικές περιοχές και ασχολούνται με θαλάσσια σπορ βρίσκο­νται σε κίνδυνο. Στις ΗΠΑ, οι σκύλοι και οι γάτες αποτελούν τη συχνότερη ζωική πηγή. Παγκοσμίως, οι αρουραίοι ευθύ­νονται συχνότερα. Η Leptospira διεισδύει στο σώμα διαμέ­σου εκδορών ή μη υγιούς δέρματος και της γαστρεντερικής ή ανώτερης αναπνευστικής οδού.

Η λεπτοσπείρωση μπορεί να διαγνωστεί με την ανεύρε­ση της υπεύθυνης σπειροχαίτης στο αίμα με μικροσκόπηση σε σκοτεινό πεδίο κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας της νόσου και με αιμοκαλλιέργειες, ενοφθαλμισμό σε ινδικά χοιρίδια και την ανίχνευση αυξανόμενου τίτλου αντισωμά­των κατά τη διάρκεια της δεύτερης εβδομάδας της νόσου. Οι ορολογικές δοκιμασίες, κατά τις οποίες χρησιμοποιού­νται ειδικές για το γένος αιμοσυγκολλητίνες επιτρέπουν την σχετικά έγκαιρη διάγνωση.

Η θεραπεία με τετρακυκλίνες και πενικιλλίνη έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της διάρκειας της νόσου αν εφαρμο­στεί άμεσα.

Η δοξυκυκλίνη σε δόση 100 mg/ημέρα για μία εβδομάδα δρα αποτελεσματικά στην ήπια νόσο. Ωστόσο, σε σοβαρά πάσχοντες απαιτείται η ενδοφλέβια έγχυση πενικιλλίνης. Μια δόση των 200 mg που δίδεται μια φορά την εβδομάδα προλαμβάνει τη λοίμωξη κατά τη διάρκεια επί­σκεψης σε μια υπερενδημική περιοχή.

Δείτε επίσης