Σε αρκετούς ανθρώπους, το τρέξιμο προκαλεί πόνο στα γόνατά τους και κάνει τις αρθρώσεις τους να υποφέρουν. Δεν υπάρχουν πολλές μελέτες σχετικά με το ποιο είναι το καταλληλότερο έδαφος για τρέξιμο ωστόσο τα στοιχεία δείχνουν ότι είναι καλύτερα να τρέχετε στο γρασίδι και γενικά σε ένα μαλακό έδαφος.
Μελέτη του 2010 που έγινε σε 44 ενήλικες δρομείς και δημοσιεύθηκε στο Journal of Science and Medicine in Sport συνέκρινε το τρέξιμο στην άσφαλτο και στο φυσικό χορτάρι. Οι δρομείς φορούσαν ειδικούς πάτους που μετρούσαν την πίεση καθώς το πόδι τους χτυπούσε στο έδαφος και μπορούσε να καταγράψει την πίεση σε διαφορετικά σημεία του ποδιού. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το γρασίδι ασκεί λιγότερη πίεση σε όλη την επιφάνεια του πέλματος. Η μέγιστη πίεση στο πόδι –σε ολόκληρο το πέλμα– ήταν 12% μεγαλύτερη στην άσφαλτο σε σύγκριση με το γρασίδι.
Μια άλλη μελέτη, με 15 συμμετέχοντες, που δημοσιεύθηκε το 2012 στο περιοδικό Research in Sports Medicine ακολούθησε παρόμοιο πρωτόκολλο, με τους συμμετέχοντες να φορούν ειδικούς πάτους ενώ έτρεχαν σε τσιμέντο, γρασίδι ή συνθετικό καουτσούκ. Και αυτή η μελέτη διαπίστωσε ότι το γρασίδι ασκεί λιγότερη πίεση στο πόδι σε σύγκριση με το τσιμέντο.
Ο διάδρομος του γυμναστηρίου θεωρείται μια μεσαίας σκληρότητας επιφάνεια. Μελέτη του 2013 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Gait & Posture και εξέτασε 27 δρομείς διαπίστωσε ότι, σε σύγκριση με το τρέξιμο στο έδαφος, το τρέξιμο στον διάδρομο μειώνει τη πίεση στο πόδι και ειδικά στη φτέρνα του ποδιού κατά 26-32%, ανάλογα με την ταχύτητα.
Το συμπέρασμα από τα στοιχεία αυτά είναι ότι οι μαλακές επιφάνειες είναι καλύτερες για τρέξιμο. Οι ειδικοί που μελετούν τον πόνο στα γόνατα συστήνουν τρέξιμο σε πιο μαλακές επιφάνειες καθώς τα πάντα στο πόδι μας, από το πέλμα μέχρι το γόνατο, είναι συνδεδεμένα. Η πίεση από το πέλμα που χτυπάει στο έδαφος επηρεάζει την άρθρωση του γόνατος και η μαλακότερη επιφάνεια έχει και μικρότερη κρούση.
Οι μελέτες δείχνουν -και το καταλαβαίνουμε εμπειρικά- ότι το τρέξιμο στο γρασίδι ή σε άλλη μαλακή επιφάνεια αυξάνει τον χρόνο που το πόδι έρχεται σε επαφή με το έδαφος. Αυτό διανέμει τη δύναμη σε μεγαλύτερη επιφάνεια του ποδιού ενώ τα ισχία και τα γόνατα μπορούν να δουλεύουν καλύτερα. Έτσι μοιράζονται και απορροφώνται οι κραδασμοί από διάφορα σημεία του ποδιού, καθώς και από τις αρθρώσεις, τα οστά και τους μαλακούς ιστούς. Αυτό μειώνει τις πιθανότητες τραυματισμού.
