Το ξύσιμο του δέρματος με τα νύχια από όσους έχουν ατοπική δερματίτιδα μπορεί να πυροδοτήσει τροφικές αλλεργικές αντιδράσεις, σύμφωνα με μελέτη έγινε σε ποντίκια και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Immunity. Η έρευνα ρίχνει φως στη σχέση ανάμεσα στο έκζεμα και την τροφική αλλεργία συνδέοντας αυτές τις δυο καταστάσεις με το ανοσοποιητικό σύστημα.
Το ξύσιμο του δέρματος προκαλεί μια σειρά από ανοσολογικές αποκρίσεις που κορυφώνονται αυξάνοντας τον αριθμό των ενεργοποιημένων μαστοκυττάρων στο λεπτό έντερο (πρόκειται για κύτταρα του ανοσοποιητικού που εμπλέκονται σε αλλεργικές αντιδράσεις). Αυτή η επικοινωνία δέρματος-εντέρου βοηθά να φωτιστεί η σχέση μεταξύ τροφικής αλλεργίας και ατοπικής δερματίτιδας (ένας τύπος εκζέματος). Η ατοπική δερματίτιδα χαρακτηρίζεται από ξηρό δέρμα και φαγούρα.
Η μελέτη έγινε από ερευνητές στο Νοσοκομείο Παιδιών της Βοστόνης και υποστηρίχθηκε από το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργίας και Λοιμωδών Νοσημάτων (NIAID) το οποίο αποτελεί μέρος των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας.
Ατοπική δερματίτιδα και τροφική αλλεργία
Η ατοπική δερματίτιδα είναι ένας ισχυρός παράγοντας κινδύνου για ανάπτυξη τροφικής αλλεργίας αλλά η ακριβής σχέση μεταξύ των δύο καταστάσεων παραμένει ασαφής.
Δεδομένου ότι η φαγούρα είναι ένα σημαντικό σύμπτωμα της ατοπικής δερματίτιδας, τα άτομα με τη νόσο, ιδιαίτερα τα μωρά, συχνά γρατζουνίζουν το δέρμα τους με νύχια. Η μελέτη προτείνει ότι το ξύσιμο του δέρματος υποκινεί τη διόγκωση των μαστοκυττάρων στο έντερο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορισμένα κύτταρα στο δέρμα ανταποκρίνονται στις γρατζουνιές παράγοντας μια σηματοδοτική πρωτεΐνη που ονομάζεται IL-33 η οποία εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος. Όταν η IL-33 φθάσει στο έντερο, συνεργάζεται με την IL-25, μία πρωτεΐνη που εκκρίνεται από τα κύτταρα που επικαλύπτουν το έντερο, για να ενεργοποιηθούν τα εγγενή λεμφοειδή κύτταρα τύπου 2 (ILC2s: type 2 innate lymphoid cells). Τα ενεργοποιημένα ILC2s παράγουν δύο επιπλέον πρωτεΐνες κυτταρικής σηματοδότησης, την IL-13 και την IL-4, οι οποίες είναι υπεύθυνες για την εξάπλωση των εντερικών μαστοκυττάρων.
Διαπιστώθηκε ότι καθώς τα μαστοκύτταρα επεκτάθηκαν, η εντερική επένδυση έγινε πιο διαπερατή, καθιστώντας ευκολότερη την είσοδο των αλλεργιογόνων στους ιστούς.
Τέλος, οι ερευνητές βρήκαν ότι οι εντερικές βιοψίες από 4 παιδιά με ατοπική δερματίτιδα περιείχαν περισσότερα μαστοκύτταρα από αυτά που είχαν τέσσερα παιδιά χωρίς την πάθηση.
Αν και χρειάζεται πρόσθετη έρευνα για να προσδιοριστεί η συνάφεια των ευρημάτων στον άνθρωπο, οι ερευνητές προτείνουν ότι ο περιορισμός του κνησμού θα μπορούσε να μειώσει τη σοβαρότητα της τροφικής αλλεργίας σε άτομα με ατοπική δερματίτιδα.
