Η λιγότερη σωματική δραστηριότητα στην εφηβεία έχει βιολογικές ρίζες

Η επιβράδυνση της σωματικής δραστηριότητας στην εφηβεία δεν προκαλείται από τον τρόπο ζωής και το περιβάλλον, αλλά από τις ενεργειακές απαιτήσεις που τίθενται στο σώμα καθώς μεγαλώνει και ωριμάζει σεξουαλικά, σύμφωνα με μια μελέτη από ερευνητές στο University of Colorado Anschutz Medical Campus.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences, εξέτασε τον τρόπο ζωής των σωματικά δραστήριων ανθρώπων Tsimane, ενός αυτόχθονου πληθυσμού τροφοσυλλεκτών-καλλιεργητών-κυνηγών στην πεδινή Βολιβία, για να βρει ομοιότητες και διαφορές με τους εφήβους που ζουν σε μεταβιομηχανικά έθνη.

«Θέλαμε να δούμε το ρόλο του περιβάλλοντος και το ρόλο της βιολογίας», είπε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Ann E. Caldwell, επίκουρη καθηγήτρια ιατρικής με ειδίκευση στην ενδοκρινολογία και το μεταβολισμό στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Κολοράντο. «Αυτές οι αλλαγές συνήθως πιστεύεται ότι συνδέονται με ψυχοκοινωνικές αλλαγές που συμβαίνουν στην εφηβεία στις τεχνολογικά προηγμένες κοινωνίες, αλλά το εξετάσαμε από μια εξελικτική σκοπιά».

Οι Τσιμάνε έχουν ελάχιστη υπέρταση, στεφανιαία νόσο και τρώνε κυρίως ό,τι καλλιεργούν ή κυνηγούν. Τα επίπεδα σωματικής τους δραστηριότητας είναι πολύ υψηλότερα από εκείνα στις μεταβιομηχανικές κοινωνίες. Ωστόσο, κάνουν επίσης λιγότερη φυσική δραστηριότητα προς το τέλος της εφηβείας, όπως παρατηρείται και σε άλλους πολιτισμούς.

Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι η σωματική δραστηριότητα μειώνεται με την ηλικία και ότι οι άνδρες είναι πιο δραστήριοι από τις γυναίκες. Οι πιο απότομες μειώσεις της σωματικής δραστηριότητας που σχετίζονται με την ηλικία εμφανίζονται στην εφηβεία και σε μικρότερες ηλικίες στα κορίτσια σε πολλές μεταβιομηχανικές χώρες. Η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας είναι ένας από τους μεγαλύτερους προγνωστικούς παράγοντες χρόνιων ασθενειών.

Πρόσφατες μελέτες διαπίστωσαν ότι το 28% των ενηλίκων παγκοσμίως είναι ανεπαρκώς δραστήριοι, ενώ ένα εκπληκτικό 80% των εφήβων παγκοσμίως εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία. Αυτό ορίζεται ως λιγότερο από 150 λεπτά την εβδομάδα δραστηριότητας τουλάχιστον μέτριας έντασης για τους ενήλικες και λιγότερο από 420 λεπτά την εβδομάδα για παιδιά και εφήβους.

«Η εφηβεία είναι ένα στάδιο ζωής που χαρακτηρίζεται από διακριτές ενδοκρινολογικές, ανατομικές και γνωστικές αλλαγές που πιθανότατα απαιτούν σημαντικούς ενεργειακούς πόρους, αν και το ενεργειακό κόστος αυτών των ορμονών και τα σχετικά φυσιολογικά επακόλουθα δεν έχουν ποσοτικοποιηθεί πλήρως», είπε η Caldwell.

Καθώς το σώμα μεγαλώνει γρήγορα, απαιτεί τεράστιες ενεργειακές ενισχύσεις για την οικοδόμηση μυών, οστών, νευρικών συνδέσεων και των στοιχείων της σεξουαλικής ωριμότητας. Τα υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας αυτή την περίοδο και τα χαμηλά επίπεδα φαγητού θα καθυστερήσουν τη σεξουαλική ωριμότητα. Ειδικά τα κορίτσια πληρώνουν υψηλότερο τίμημα για τη σωματική δραστηριότητα, καθώς μπορεί να επιβραδύνει τη σεξουαλική ωρίμανση, κρίσιμη από εξελικτική άποψη.

Ο Caldwell, ο οποίος έκανε επιτόπια εργασία στη Βολιβία για οκτώ μήνες, είπε ότι οι εντυπωσιακές ομοιότητες μεταξύ της εφηβικής εμπειρίας των Tsimane και εκείνων στις μεταβιομηχανικές κοινωνίες υποδηλώνουν μια αλλαγή της ενέργειας που συμβαίνει κατά την εφηβεία και είναι πιθανώς εγγενής σε όλες τις ανθρώπινες ζωές.

Ακόμα κι έτσι, οι Tsimane ήταν πιο σωματικά δραστήριοι συνολικά, υποδηλώνοντας ότι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν έντονα τα απόλυτα επίπεδα δραστηριότητας. Ωστόσο να είναι κανείς δραστήριος πριν από την εφηβεία θέτει τις βάσεις για να παραμείνει πιο δραστήριος και μετά.

Η Caldwell είπε ότι η έγκαιρη παρέμβαση θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποτροπή της εφηβικής μείωσης της σωματικής δραστηριότητας που παρατηρείται σταθερά λίγο πριν και κατά την εφηβεία. Οι παρεμβάσεις θα πρέπει να είναι συγκεκριμένες για το φύλο, είπε, και νωρίτερα για τα κορίτσια αφού ωριμάζουν σε μικρότερες ηλικίες.

«Η εφηβεία έχει αναδειχθεί ως ένα κρίσιμο παράθυρο για να δούμε αυτό το φαινόμενο», είπε η Caldwell. «Οι παρεμβάσεις για τη δημόσια υγεία μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικές εάν στοχεύουν στη σωματική δραστηριότητα νωρίτερα όταν υπάρχουν λιγότερες ανταγωνιστικές απαιτήσεις για ενέργεια».

Περισσότερες πληροφορίες: Ann E. Caldwell et al, Adolescence is characterized by more sedentary behaviour and less physical activity even among highly active forager-farmers, Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences (2023). DOI: 10.1098/rspb.2023.1764.

Δείτε επίσης