Τα γερά κόκαλα «χτίζονται» από τη βρεφική ηλικία και ακόμη από την ενδομήτρια ζωή. Η λειτουργία των οστών βασίζεται στη συνεχή ανακατασκευή και στην ισορροπημένη λειτουργία οστεοβλαστών-οστεοκλαστών και προϋποθέτει ισορροπημένη διατροφή καθώς και την ευνοϊκή επίδραση ορμονικών και άλλων παραγόντων. Η διαταραχή αυτής της ισορροπίας είναι δυνατό να οδηγήσει στην οστεοπόρωση, η οποία χαρακτηρίζεται από μειωμένη οστική μάζα, αλλαγές στην μικροαρχιτεκτονική των οστών, με αποτέλεσμα να γίνονται τα οστά εύθραυστα και να αρχίζει η οστεοπόρωση, ένα συχνό πρόβλημα των ενηλίκων στις σύγχρονες κοινωνίες.
«Μπορούμε να πούμε ότι η οστεοπόρωση έχει τις ρίζες της στην ενδομήτρια ζωή και τη βρεφική ηλικία. Όσον αφορά την ενδομήτρια ζωή, ιδιαίτερη σημασία για τα οστά του παιδιού που θα γεννηθεί, έχει η διατροφή της μητέρας. Επίσης, μελέτες έδειξαν ότι τα βρέφη που θηλάζουν έχουν στη μετέπειτα ζωή τους καλύτερα οστά απ’Α ό,τι εκείνα που δεν θηλάζουν. Ιδιαίτερη σημασία για την υγεία των οστών είναι η περίοδος της εφηβείας, καθώς τότε πολλαπλασιάζεται η οστική μάζα. Το 90% της κορυφαίας οστικής μάζας αποκτάται μέχρι τα 18 έτη. Οι ηλικίες-“κλειδιά” για τα κορίτσια είναι τα 11-14 έτη και για τα αγόρια τα 13-17 έτη», ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επίκουρος καθηγητής παιδιατρικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Δημήτριος Κασίμος, με αφορμή ανακοίνωσή που θα κάνει στο 40ο Παιδιατρικό Συνέδριο, που θα πραγματοποιηθεί 27-28 Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη.
«Η οστεοπόρωση στα παιδιά είναι συνήθως δευτεροπαθής. Η ιδιοπαθής νεανική οστεοπόρωση, που είναι σπάνια, έχει σιωπηλή πορεία και εκδηλώνεται με μυοσκελετικούς πόνους, διαταραχές βάδισης, οστικές παραμορφώσεις και κατάγματα οστών και ίσως να ξεφεύγει της διάγνωσης. Η διάγνωση βασίζεται στην εκτίμηση της οστικής μάζας με την καταμέτρηση της οστικής πυκνότητας λαμβάνοντας υπόψη και τη μυική μάζα. Χρήσιμοι στη διάγνωση είναι οι βιοχημικοί δείκτες οστικού μεταβολισμού. Η θεραπεία της ιδιοπαθούς νεανικής οστεοπόρωσης περιλαμβάνει διάφορα φάρμακα, όπως διφωσφονικά, βιταμίνη D, καλσιτονίνη, ασβέστιο αλλά και φυσιοθεραπεία και διαιτητικές οδηγίες», εξηγεί ο κ. Κασίμος.
Το σημαντικότερο όμως κομμάτι της αντιμετώπισης της οστεοπόρωσης είναι η πρόληψη που επικεντρώνεται στη διατροφή, την άσκηση και την αποφυγή του καπνίσματος και της χρήσης αλκοόλ. Ιδιαίτερα για τους εφήβους είναι πολύ σημαντική η επαρκής λήψη ασβεστίου.
«Συνήθως όμως, οι έφηβοι στερούνται της απαραίτητης ποσότητας ασβεστίου, διότι παραμελούν την καθημερινή λήψη πρωινού, αλλά και γιατί υποβάλλονται σε εξαντλητικές δίαιτες που βασίζονται στη λανθασμένη αντίληψη ότι τα γαλακτοκομικά προϊόντα οδηγούν στην παχυσαρκία. Απαραίτητο είναι να περιέχει το διαιτολόγιο των εφήβων επαρκή ποσότητα πρωτεϊνών και βιταμίνης D. Οι πρωτεϊνες προάγουν την παραγωγή και τη δράση του IGF-1 (ινσουλινόμορφου αυξητικού παράγοντα), ο οποίος με τη σειρά του προάγει την οστική παραγωγή. Η προαγωγή της άσκησης κατά αυτήν την περίοδο της ζωής είναι πολύ ωφέλιμη για την πρόληψη της οστεοπόρωσης», καταλήγει ο κ Κασίμος.
