Τόσο στο νότιο όσο και στο βόρειο ημισφαίριο, οι μολύνσεις της γρίπης μειώθηκαν γρήγορα και σχεδόν εξαφανίστηκαν με την πανδημία. Τα μέτρα κοινωνικής απόστασης που χρησιμοποιήθηκαν για τον περιορισμό της COVID ήταν πιο αποτελεσματικά στη μείωση της εξάπλωσης της γρίπης. Αλλά όταν επιστρέψει η γρίπη, είναι πιθανό να επηρεάσει περισσότερους ανθρώπους από ό, τι τα χρόνια πριν από την COVID και να προκαλέσει περισσότερους θανάτους από ό, τι συνήθως. Υπάρχουν κάποιοι λόγοι γι’ αυτό που εκτίθενται παρακάτω.
Κατά κάποιο τρόπο, οι ανοσολογικές αντιδράσεις απέναντι στην COVID και τη γρίπη είναι οι ίδιες. Μια σχετικά πρόσφατη μόλυνση ή ο εμβολιασμός παρέχει καλή προστασία από επακόλουθη μόλυνση, αλλά σύντομα αυτή η προστασία αρχίζει να εξασθενεί. Οι επαναμολύνσεις είναι γενικά ασυμπτωματικές ή σχετικά ήπιες αλλά όσο μεγαλύτερη είναι η χρονική απόσταση μεταξύ της στιγμή που δημιουργείται ανοσία και της επαναμόλυνσης, τόσο πιο σοβαρά είναι τα πράγματα. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές όταν εξετάζουμε πώς επηρεάζει η γρίπη τους ανθρώπους που ζουν σε απομακρυσμένα νησιά. Επειδή μπορούν να μείνουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς να εκτεθούν στη γρίπη, όταν τελικά τη κολλήσουν, τα ποσοστά θνησιμότητάς τους είναι υψηλότερα. Μια μελέτη που εξέτασε άτομα που ζούσαν στο Tristan da Cunha, μια ομάδα απομονωμένων νησιών του νότιου Ατλαντικού, βρήκε ότι έχοντας λίγα μόλις χρόνια διαφορά από την έκθεση στη γρίπη να αυξάνει τον κίνδυνο της νόσου.
Επομένως, η ανησυχία είναι ότι, με τα μέτρα ελέγχου κατά της COVID να περιορίζουν σχεδόν πλήρως την έκθεση των ανθρώπων στη γρίπη τους τελευταίους 18 μήνες, η φυσική ανοσία θα έχει πέσει σε όλο τον πληθυσμό. Συνεπώς, όταν επανέλθει η γρίπη, μπορεί να επηρεάσει περισσότερους ανθρώπους και να προκαλέσει πιο σοβαρή ασθένεια από αυτή που θα βλέπαμε κανονικά μετά από μια τυπική περίοδο γρίπης. Το ίδιο πιθανότατα ισχύει και για άλλους ιούς του αναπνευστικού. Προς το παρόν, τα ποσοστά γρίπης είναι ακόμα αρκετά χαμηλά, αλλά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει γρήγορα εάν ο ιός αρχίσει να εξαπλώνεται.
Υπάρχουν εμβόλια γρίπης που μειώνουν τόσο τον κίνδυνο μόλυνσης όσο και σοβαρών ασθενειών. Αλλά δεν είναι τόσο αποτελεσματικά όσο τα τρέχοντα εμβόλια mRNA για την COVID. Επιπλέον, το πόσο καλά λειτουργούν ποικίλλει κάθε χρόνο. Οι ιοί της γρίπης μεταλλάσσονται γρήγορα. Εάν αυτό που αποδεικνύεται ότι είναι το κυρίαρχο ιικό στέλεχος κάθε χειμώνα δεν περιλαμβάνεται στο εμβόλιο, τότε η αποτελεσματικότητά του θα είναι χαμηλότερη.
Συστάσεις για τους ιούς που πρέπει να συμπεριληφθούν στα ετήσια εμβόλια γρίπης -που δημιουργήθηκαν ξεχωριστά για τους χειμώνες του βόρειου και του νότιου ημισφαιρίου- γίνονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο οποίος αξιολογεί τα στελέχη που κυκλοφορούσαν πριν. Αλλά με τα κρούσματα της γρίπης να είναι τόσο χαμηλά τους τελευταίους 18 μήνες, η πρόβλεψη για τους ιούς που θα κυριαρχήσουν αυτό το χειμώνα είναι πιο δύσκολη. Έτσι, πέρα από το ενδεχόμενο να είστε πιο επιρρεπείς στη γρίπη, υπάρχει επίσης μεγαλύτερος από τον κανονικό κίνδυνο φέτος να κάνετε ένα εμβόλιο που δεν είναι τόσο αποτελεσματικό.
Ακόμη και πριν από την πανδημία, η χειμερινή γρίπη πρόσθετε σημαντική πίεση στα συστήματα υγείας κάθε χρόνο. Ο χειρισμός της τώρα, σε μια εποχή που υπάρχουν πολλοί ασθενείς με COVID που καταλαμβάνουν κλίνες νοσοκομείου, θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολος και θα εντείνει ακόμη περισσότερο την πίεση.
Υπάρχει όμως και ένας επιπλέον κίνδυνος: η συν-μόλυνση. Είναι πιθανό να έχετε COVID ταυτόχρονα με μια άλλη βακτηριακή, μυκητιακή ή ιογενή λοίμωξη. Μια μελέτη που εξέτασε νοσηλευόμενους ασθενείς με COVID υπολόγισε ότι το 19% είχε επίσης άλλη λοίμωξη. Και διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς με συν-λοιμώξεις ήταν πιο πιθανό να πεθάνουν. Στις αρχές της πανδημίας, όταν η γρίπη εξακολουθούσε να κυκλοφορεί, μια βρετανική μελέτη μπόρεσε να συγκρίνουν τα αποτελέσματα των ατόμων μόνο με COVID έναντι συν-λοίμωξης. Τα άτομα με τη συν-μόλυνση είχαν περίπου διπλάσιες πιθανότητες να εισαχθούν στην εντατική, δύο φορές πιο πιθανό να χρειαστούν μηχανική υποστήριξη και περίπου διπλάσια πιθανότητα να πεθάνουν από εκείνους που είχαν μόνο COVID.
